Ο Άγγελος Γεωργιάδης με αφορμή την απώλεια του πατέρα του στην τρυφερή ηλικία των 11 χρόνων που έφυγε από το σπίτι για άλλη γυναίκα και στην ενήλικη ζωή με το θάνατο του αποφασίζει να τον γνωρίσει μέσα από τις σημειώσεις του που του δίνει η μητέρα του.Τα γραπτά του πατέρα του τον βοηθάνε να κάνει και τη δική του ανασκόπηση στη δική του ζωή.Μία μορφή "ψυχοθεραπείας"αρκετά βασανιστική και λυτρωτική συνάμα.Το βιβλίο θίγει με αριστοτεχνικό τρόπο την απουσία του αρσενικού προτύπου.Η γραφή του Ραπτόπουλου είναι άμεση.