Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
28-11-2017 19:48
Υπέρ Ενδιαφέρον, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Τεκμηριωμένο
Κατά
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη
Αν το διαβάσει κανείς επιφανειακά θα πει «άλλη μια ιστορία αγάπης». Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν πρόκειται για άλλη μια απλή, παραμυθένια ιστορία αγάπης. Μιλάει για τις σχέσεις ενός ζευγαριού, για μια σχέση καταστροφική, τοξική. Τον Γολγοθά που θα πρέπει να ανέβουν μαζί.
Ξεκινάνε από την ηλικία των 18. Και οι 2 από δυσλειτουργικές οικογένειες, με τους δαίμονες τους, τα μυστικά τους, τις ανασφάλειές τους. Προσπαθούν να τα διαχειριστούν. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτό που αισθάνονται. Κάτι πρωτόγνωρο, πολύ δυνατό. Διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να είναι χώρια και ορκίζονται πως θα αγαπιούνται «μέχρι το τέλος του χρόνου». Μεγάλη κουβέντα!
Με το ζόρι συνεννοούνται. Σμίγουν μεν και διανύουν μαζί μια πορεία μετ’ εμποδίων. Μια πορεία δύσκολη. Κάτι σοβαρό συμβαίνει, χωρίζουν προσωρινά – ξανασμίγουν. Με όποιο κόστος. Παλεύουν να κοιτάξουν μπροστά. Μια σχέση με τα πάνω κάτω τους. Τους βρίσκουν πολλά. Αγωνίζονται σκληρά για να παραμείνουν μαζί. Θα καταφέρουν όμως;
Μια γραφή μοναδική, έντονη συναισθηματική που στην κυριολεξία σε παρασέρνει. Η συγγραφέας καταφέρνει να μας χώσει από τις πρώτες σελίδες μέσα στην ιστορία, βιώνουμε τα πάντα μαζί με τους πρωταγωνιστές. Χαρακτήρες αληθινοί, πραγματικοί. Χαιρόμαστε, πονάμε, θυμώνουμε, αγανακτούμε, κλαίμε, συγκινούμαστε μαζί τους.
Οι δεύτεροι χαρακτήρες μόνο «δεύτεροι» δεν είναι. Απόλυτα ολοκληρωμένοι. Παίζουν καταλυτικό ρόλο στην πορεία της ιστορίας. Μερικοί από αυτούς ακούγονται σαν τη φωνή της συνείδησης των πρωταγωνιστών.
Δεν υπάρχει μόνο ο έρωτας αλλά και άλλες μορφές αγάπης, όπως η αδελφική, η φιλική, οι οποίες και αυτές σε αυτό το μυθιστόρημα δοκιμάζονται.
Η περιγραφή των σχολών χορού είναι πραγματικά εκπληκτική και αξιοθαύμαστη. Λεπτομερείς και απόλυτα αληθοφανής και πειστική.
Ο όγκος του βιβλίου μπορεί να τρομάξει, αλλά μην ανησυχείτε, η συγγραφέας δεν φλυαρεί σε κανένα σημείο του. Η ιστορία του είναι πολύ καλά δομημένη. Διαβάζεται άνετα, μπορεί όχι ακριβώς μονορούφι (λόγω των πολλών σελίδων του) αλλά κρατάει ασταμάτητα το ενδιαφέρον μας.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο αρχίζει κανείς και αναρωτιέται αν πραγματικά αξίζει τον κόπο κάποιος να συνεχίζει να πορεύεται μέσα σε μια τόσο ψυχοφθόρα, καταστροφική, τοξική σχέση. Πόσα πραγματικά μπορεί να αντέξει μια ψυχή;
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι