Πραγματικά είχα διαβάσει τόσα γιαυτο το βιβλίο που είπα πρέπει να το διαβάσω... Δεν απογοητεύτηκα!!!! Αξίζει... Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα... Τώρα θέλω να διαβάσω και το επόμενο της...

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ Λίτσα Κοντογιάννη

Αν και πρόκειται για το πρώτο συγγραφικό πόνημα της κυρίας Παναγοπούλου, το αποτέλεσμα πραγματικά μας εκπλήσσει ευχάριστα.

Από την αρχή κιόλας μας ιντριγκάρει ο τίτλος του βιβλίου, που βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, σε πραγματικά γεγονότα, και τα πρόσωπα είναι πραγματικά, υπαρκτά. Η δε περιγραφή τους είναι τόσο λεπτομερή που το βιβλίο μπορεί να χαρακτηριστεί κάλλιστα, πέρα από ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, και ως ψυχογράφημα.

Είναι μια ιστορία που διαδραματίζεται στη Μάνη, στο Σούνιο, στο Πήλιο, στη Χαλκιδική, στη Κομοτηνή, εν ολίγοις σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Στην ιστορία αυτή παντρεύονται δεξιοτεχνικά η πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, εναλλάσσονται με γοργό ρυθμό πολλά συναισθήματα όπως τρυφερότητα, θυμός, αγωνία, κατανόηση, μίσος, φθόνος και εγείρει κοινωνικά ζητήματα αλλά ταυτόχρονα δίνει άφθονη τροφή για προβληματισμό.

Μυστικά και ψέματα αποκαλύπτονται και διαρρηγνύονται οι σχέσεις των ηρώων μεταξύ τους. Τίποτα δεν μένει ίδιο. Έρωτας και φιλία δοκιμάζονται και μπαίνουν πλέον σε νέες βάσεις, και είναι πραγματικά απορίας άξιο πως μπορεί να αλλάξει η καλοστρωμένη ζωή κάποιου από τη μια στιγμή στην άλλη. Τελικά τίποτα δεν πρέπει να το θεωρούμε δεδομένο.

Μια αφήγηση που πραγματικά καθηλώνει από τις πρώτες κιόλας σελίδες και δημιουργεί στον αναγνώστη την ανάγκη να το διαβάσει απνευστί. Είναι δε, πολύ καλά δεμένη, δεν κάνει κοιλιά πουθενά, ούτε υπάρχουν άσκοπες επαναλήψεις, και το σπουδαιότερο, δεν κουράζει.

Δεν απουσιάζουν τα στοιχεία της ασταμάτητης πλοκής και των συνεχών ανατροπών. Στο τέλος όλα μπαίνουν στη θέση τους και επέρχεται η πολυπόθητη λύτρωση για τους ήρωες της ιστορίας.

Τελικά είναι όντως μεγάλη ευλογία να βλέπουμε τον εαυτό μας στα μάτια του συντρόφου μας, και όχι να παλεύουμε να του επιβάλουμε μια πλασματική πραγματικότητα ότι αφορά εμάς σε μια προσπάθεια να του κρύβουμε πράγματα.

Εξαιρετικό το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως δεν μπορούσα να το αφήσω απ τα χέρια μου απίστευτη ιστορία κ αληθινή ανατριχιαστικό προς το τέλος του κ έχει κ συνέχεια απ ότι έμαθα πολλά μπράβο στην συγγραφέα

Μια αληθινή ιστορία με συνεχείς εναλλαγές, πολλές ανατροπές δοσμένη με έναν τρόπο που σε κρατάει δέσμιο των εξελίξεων. Που βγάζει πηγαία πολλούς προβληματισμούς σε σύγχρονα, αλλά και σε διαχρονικά Κοινωνικά ζητήματα. Πότε σκληρό, πότε τρυφερό και πότε αμείλικτο έρχεται να παίξει με τις σκέψεις, τα συναισθήματα μας και τα πιστεύω μας για να δώσει μια πιο ουσιώδη μορφή στην εξέλιξη της ιστορίας και στην πορεία που θέλησαν να ακολουθήσουν οι ήρωες της. Η Μαρία Παναγοπούλου στην πρώτη της αυτή συγγραφική προσπάθεια με εξέπληξε ευχάριστα. Με την ποιότητα του λόγου της και την εξαιρετική τοποθέτηση των γεγονότων στο κείμενο της, δεν αφήνει ούτε για μια στιγμή την πλοκή να ησυχάσει και την αγωνία του αναγνώστη να ηρεμήσει. Βάζει σε συνεχή διλήμματα την σκέψη και αναθεωρεί διαρκώς τα πως και τα γιατί των πράξεων που μοιάζουν να αλλάζουν χρώμα και υφή κάθε φορά που η γνώση για κάτι καινούργιο έρχεται να δώσει την δικιά της απάντηση στα γεγονότα. Μια γυναίκα αρπάζει το παιδί της, και το παιδί της φίλης της και εξαφανίζεται όταν στο χωριό που διαμένει κάνει την εμφάνιση του, ένας φαινομενικά άγνωστος άντρας. Τότε αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας ιστορίας που μόνο η ίδια η ζωή μπορεί να πλέξει. Ένας γάμος που έχει απο καιρό τελειώσει. Μια εξωσυζυγική σχέση που θα φέρει τον έρωτα μιας ολόκληρης ζωής στην ζωή του πρωταγωνιστή. Μια φαινομενικά τέλεια σχέση αλλά και ένα απωθημένο στην ζωή της πρωταγωνίστριας, που θα την κρατήσει δέσμια μιας ολόκληρης ψυχολογικής πάλης. Και θα ορίσει την πορεία ζωής τόσων ανθρώπων. Αρρωστημένο μυαλό ή μήπως το αποτέλεσμα μιας απεγνωσμένης προσπάθειας βίωσης μιας πραγματικότητας που έχει χαθεί χωρίς επιστροφή για πάντα; Μέσα απο κάθε κομμάτι της εξέλιξης ξεπετάγεται, ένα καινούργιο στοιχείο. Ένα νέο σημείο που συμπληρώνει σιγά σιγά το παζλ των γεγονότων χαρτογραφώντας παράλληλα το ψυχογράφημα της πορείας του κάθε ήρωα. Για να μας κάνει τελικά να αναρωτηθούμε: Είμαστε πάντα απόλυτοι κυρίαρχοι των πράξεων μας; ή μήπως τα πεπραγμένα μας εξαρτώνται απο κάτι άλλο ακαθόριστα προδιαγεγραμμένο που πλάθει είτε η ψυχολογία μας είτε η αλληλουχία ακούσιων και ανεξερευνητων κινήσεων μέσα στον χρόνο; Τα συναισθήματα καθώς προχωρά η ιστορία εναλλάσσονται με έναν ιδιότυπο ρυθμό. Καθώς γνωρίζουμε τους ήρωες και εισχωρούμε στα βάθη της ψυχής τους. Στην πορεία της ζωής τους και τα βιώματα τους. Ο θυμός και η οργή των αρχικών μας σκέψεων και αντιδράσεων δίνουν την θέση τους στην κατανόηση και στην συμπόνια. Στην αναγνώριση των βαθύτερων ενστίκτων που οδηγούν τις πράξεις κάποιων ανθρώπων στον λάθος δρόμο και στις άσχημες επιλογές. Γιατί όλα έχουν την εξήγηση τους στα βάθη της καρδιάς και στο άδυτο της Ψυχής. Φιλία που δοκιμάζεται, έρωτας που επαναπροσδιορίζεται. Μητρότητα που στερείται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Μητρότητα που διεκδικείται με πολύπλοκα μέσα και οδηγεί σε καταστάσεις απόγνωσης. Μυστικά και ψέματα που έρχονται στο Φως για να αλλοιώσουν και να δεσμεύσουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Λάθη που καθορίζουν και εγκλωβίζουν χωρίς επιστροφή τις πράξεις των ηρώων. Αλλά και ετεροχρονισμένες συγνώμες και απεγνωσμένη ανάγκη για συγχώρεση και εξιλέωση για τα καθοριστικά λάθη. Το ¨Είδα τον εαυτό μου στα μάτια σου " είναι ένα καθαρά Κοινωνικό μυθιστόρημα που σε κρατάει μέχρι την τελευταία σελίδα με την αληθοφάνεια των γεγονότων, την κινηματογραφική καταγραφή των εξελίξεων αλλά κυρίως με τις πολλές και διαφορετικές μεταπτώσεις των συναισθημάτων που γεννάνε οι εγωιστικές πράξεις των ανθρώπων. Άλλες μπορούμε να τις δικαιολογήσουμε και άλλες όχι. Και είναι αυτό το σημαντικό κομμάτι που γεννάει αυτό το βιβλίο. Την πάλη με το μυαλό, την συνείδηση και το ένστικτο μας να σταυρώσουμε ή να δικαιολογήσουμε τις πράξεις των ηρώων. Γιατί πολλές φορές είναι εύκολο να δώσουμε απαντήσεις σε πράγματα που δεν έχουμε βιώσει. Υπάρχουν πράγματα όμως στην ζωή που το κάθε μυαλό και η κάθε συνείδηση τα βλέπει διαφορετικά. Ειδικά όταν αυτά τα πράγματα τα έχεις βιώσει έχοντας στερηθεί κάποια απο τα υπέρτατα αγαθά. όπως είναι η μητρότητα για μια γυναίκα. Μπαίνεις λοιπόν συνειδητά σε μια διαδικασία αναγνώρισης του λάθους και του σωστού σε έναν δρόμο που έχει προσδιορίσει η ίδια η ζωή και οι πράξεις των ανθρώπων. Θα δικαιολογήσεις και θα απορρίψεις με πάθος μπαίνοντας θέλοντας και μη στο πετσί του βιβλίου. Και τελικά αυτό είναι το μαγικό κλειδί που κρύβει στα χέρια της και στην πένα της η συγγραφέας. Σε απορροφά με τις λέξεις της και σε κρατά μέχρι το τέλος με τα ερωτηματικά της περιμένοντας την δικιά σου κρίση για κάθε πράξη του ήρωα της που γεννήθηκε μέσα απο την ίδια την πραγματικότητα.

https://vivlionerga.blogspot.gr/2018/02/blog-post_24.html

Καθηλωτική ιστορία, συναρπαστική γραφή, ανατροπές που σε κρατούν σε εγρήγορση. Το διάβασα δύο φορές. Την πρώτη γιατί με παρέσυρε σαν χείμαρρος η ιστορία και τη δεύτερη για να απολαύσω τη γραφή. Εάν όντως είναι το πρώτο πόνημα της συγγραφέως, τότε ανυπομονώ για το επόμενο και αναρωτιέμαι πού θα φτάσει. Συγχαρητήρια.