Η Κέιτ Ράφτερ είναι μια καταξιωμένη πολεμική ανταποκρίτρια, η οποία επιστρέφει από την κόλαση του πολέμου στη Συρία, στη γενέτειρά της και συγκεκριμένα στο πατρικό της σπίτι, στο σπίτι των παιδικών της χρόνων που μόνο εφιαλτικές μνήμες της ξυπνούν.

Φωνές και σπαραχτικά ουρλιαχτά!!

Πώς μπορεί κάποιος να σβήσει από την μνήμη του την μυρωδιά του θανάτου;

Πώς μπορεί να κοιμάται ήσυχος και ανέμελος τα βράδια, όταν οι μόνες εικόνες που είχε αντικρύσει τον τελευταίο καιρό ήταν από ακρωτηριασμένα παιδιά στους δρόμους;

Λογική και τρέλα ακροβατούν πάνω σε ένα ετοιμόρροπο σκοινί.

Η Κέιτ προσπαθεί, παλεύει να ξεφύγει από το παρελθόν της και όσα την πόνεσαν ή την στιγμάτισαν. Αλλά σε αυτό τον αγώνα είναι μόνη της, καθώς ο μοναδικός δικός της άνθρωπος, η αδερφή της η Σάλι, αντιμετωπίζει και αυτή τα δικά της προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα. Άλλωστε, η σχέση τους ποτέ δεν ήταν και ιδιαίτερα «στενή».

Ένα βράδυ που η Κέιτ ξυπνά κάθιδρη από τα τρομαχτικά ουρλιαχτά, βλέπει από το παράθυρο του δωματίου της μια σκιά στον κήπο.

Κάποιος την φωνάζει.

Κάποιος ζητά την βοήθειά της.

Ποιος κινδυνεύει;

Και γιατί όταν θα εξιστορήσει αυτά που συνέβησαν κανείς δεν την πιστεύει; Ούτε καν η ίδια της η αδερφή;

Μήπως τελικά όλα αυτά ήταν της φαντασίας της;

Ποια είναι τελικά η αλήθεια;

Ένα ευφυέστατο και ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη και είναι γεμάτο ανατροπές. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με κοινωνικά ζητήματα, όπως αυτά του αλκοολισμού και της ενδοοικογενειακής βίας και βλέπουμε τις συνέπειες και των δυο αυτών ζητημάτων τόσο στα θύματα και στην εξέλιξη της μετέπειτα ζωής τους, όσο και στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω από αυτούς, όπως π.χ φίλοι, σύζυγοι, αδέρφια. Ένα βιβλίο που μου άρεσε πάραααα πολύυυυ και σας το προτείνω.

Η Κέιτ Ράφτερ είναι πετυχημένη πολεμική ανταποκρίτρια και η αδερφή της, Σάλι, αλκοολική. Ζούσαν σε ένα εχθρικό περιβάλλον, στο Χερν Μπέι, με τον επίσης αλκοολικό και μέθυσο πατέρα τους, ενώ η υπόδουλη μητέρα τους έκανε ό,τι μπορούσε για να μην τον εκνευρίζει. Τώρα η Κέιτ επέστρεψε για να παραστεί στην κηδεία της μητέρας της και να δει τι θα γίνει η σχέση της με την αδελφή της. Θα τα ξαναβρούν αυτά τα δύο κορίτσια; Τι τις ενώνει και τι τις χωρίζει;

Η Κέιτ -που ζει με χάπια για να μπορέσει να κοιμηθεί ενώ το Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες (PSTD: Post-Traumatic Stress Disorder), απότοκο των δύσκολων συνθηκών επιβίωσης σε εμπόλεμες ζώνες- την κάνει να ακούει φωνές και να βλέπει εφιάλτες. Είναι έτσι ή όντως οι φωνές που ακούει στο πατρικό της ανήκουν σε κάποιο παιδί; Ποιο είναι το μυστηριώδες πλάσμα που ξεγλιστρά από το διπλανό σπίτι ως τον κήπο της; Ποια είναι η συνεσταλμένη γειτόνισσα και τι μυστικό κρύβει;

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που ξεκινάει ως κοινωνικό και καταλήγει αστυνομικό, με μια μεγάλη ανατροπή που ανεβάζει την ένταση σε αναπάντεχο σημείο! Στο πρώτο μέρος, η αφήγηση έχει πολυπρισματικό άξονα: από τη μια η Κέιτ ανακρίνεται από την αστυνομία και μέσα από τις ερωταπαντήσεις μαθαίνουμε για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια καθώς και για το συναισθηματικό της δέσιμο με ένα μικρό αγόρι στο Χαλέπι της Συρίας, και από την άλλη εκτυλίσσεται η ιστορία της όταν επιστρέφει στο Χερν Μπέι και αγωνίζεται να βάλει σε μια τάξη τη ζωή της και τις προτεραιότητές της. Έχει χιλιάδες λογαριασμούς να κλείσει και κυρίως να αντιμετωπίσει τους εφιάλτες του παρελθόντος, ενώ ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον από προσφιλές της πρόσωπο την κολακεύει.

Όσες φορές και να διαβάσω περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, πάντα θα νιώθω την ίδια αποστροφή και αγωνία για την τύχη των εμπλεκόμενων θυμάτων και πάντα τα απόνερα αυτής της συμπεριφοράς θα έχουν μια ποικιλία μορφών, συνεπειών και έκφρασης. Η συγγραφέας αφηγείται παραστατικά, δυνατά και ρεαλιστικά την καθημερινότητα αυτών των τριών γυναικών με έναν άνθρωπο-κτήνος, δυνάστη και θρασύδειλο που έχει στοιχειώσει τις ζωές τους και το μέλλον τους, μιας και η Σάλι δεν ξέφυγε από το ποτό.

Ένα οικογενειακό μυστικό και οι δυσκολίες της Σάλι με την κόρη της, Χάνα, είναι περιστατικά που κάνουν ακόμη πιο ασφυκτική την ατμόσφαιρα. Πόσες φορές έλεγα μέσα μου να μην εναντιωθούν τα κορίτσια, κυρίως η Κέιτ, στους παραλογισμούς του πατέρα τους και να περάσουν ένα ήσυχο βράδυ, αλλά φευ…

Εξίσου καλοδουλεμένες είναι και οι σκηνές των βομβαρδισμών και του αποκλεισμού στο Χαλέπι, με τους αμάχους να χάνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή τα υπάρχοντά τους, την ελπίδα, την ίδια τους τη ζωή. Οι δημοσιογράφοι που καλούνται να καλύψουν τα γεγονότα, τι νιώθουν που τους παρακινεί να αδιαφορήσουν για τις συνθήκες διαβίωσης και την ίδια τους τη ζωή, ώστε να μεταβούν εκεί και να καταγράφουν τα γεγονότα; Είναι αξιοθαύμαστα το σκεπτικό, η νοοτροπία και η αυτοθυσία τους ακόμη. Κίνδυνοι, αγωνία, ανασφάλεια και καμία σιγουριά!

Στη συνέχεια, η Κέιτ επιστρέφει στο Χαλέπι για να συνεχίσει το ρεπορτάζ της, έτσι ώστε να αφήσει χώρο στην αδερφή της να αφηγηθεί τη δική της ιστορία, κι έτσι με την ίδια παραστατικότητα μπαίνουμε στο μυαλό και τη ρουτίνα ενός αλκοολικού. Η Σάλι έχει την αμέριστη συμπαράσταση του άντρα της και πατριού της Χάνα, Πολ, και οι σκηνές που εκτυλίσσονται μεταξύ τους είναι δραματικότατες. Η Σάλι εκπίπτει σταδιακά, εκτίθεται σε φίλους και γνωστούς, στο τέλος επιτίθεται στον Πολ, μόνο και μόνο για να πιει λίγο ακόμη, ένα ποτηράκι κρασί, τι κακό έχει ένα ποτήρι κρασί;

Όταν πέφτει στο τραπέζι η πρώτη αποκάλυψη, η ιστορία αρχίζει σχεδόν να τρέχει και τα γεγονότα ακολουθούν το ένα το άλλο με καταιγιστικό ρυθμό. Οι αμφιβολίες αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν, κάποιος παίρνει τη ζωή στα χέρια του, κάποιος δεν είναι αυτός που δείχνει και κάπου ένα παιδί αναρωτιέται πότε θα τελειώσει η φυλάκισή του.

Δεν έχω κατασταλάξει ακόμη αν το μυστικό που φυλαγόταν καλά κρυμμένο ανάμεσα στις γραμμές και η τροπή που πήρε η ιστορία μού άρεσε ή όχι, κυρίως γιατί ένιωσα πως οι δύο πόλοι της αφήγησης ήταν σχετικά ασύμμετροι σε ένταση μεταξύ τους ή ίσως σε διαφορετικές τροχιές. Έχουμε μια ιστορία με πολλά μυστικά, τις προσπάθειες δύο αδελφών να τα βρουν μεταξύ τους, την εμμονή της Κέιτ να ανακαλύψει αν υπάρχει παιδί απέναντι ή όχι, μια ψύχωση που όλοι αποδίδουν στις αποστολές της στο Χαλέπι και τις τραγικές συνθήκες που ζούσε εκεί, μια εύστροφη εναλλαγή αφηγητή και ξαφνικά… μπουμ! Όλα αλλάζουν, οι μάσκες πέφτουν και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους.

Μήπως η ίδια η κεντρική ιδέα ήταν παρατραβηγμένη για τον δικό μου, «ροζ» κόσμο, όπου έχουν μπει κάποια όρια στις ανθρώπινες πράξεις και έτσι με απώθησε η εξέλιξη της ιστορίας; Δεν ξέρω, σε καμία περίπτωση όμως αυτοί οι ενδοιασμοί μου δεν θα μου μειώσουν το γόητρο του βιβλίου και δεν θα μου αλλάξουν γνώμη για τα πάμπολλα θετικά του χαρακτηριστικά.

«Τα κόκαλα της αδερφής μου» είναι ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τις αδελφικές σχέσεις και μια εναλλακτική οπτική επί της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ρεαλιστικό, ανατρεπτικό και καταιγιστικό, θέτει καίρια ερωτήματα για τις ενδοοικογενειακές σχέσεις, δείχνει με έξυπνο τρόπο τις συνέπειες της αμφισβήτησης, της προδοσίας και του πληγωμένου εγωισμού και αποτελεί ένα καλό ντεμπούτο για τη Nuala Ellwood.