Πρόκειται για ένα ναυτικό θρίλερ με φρικιαστικές σκηνές πού υποβάλλουν τρόμο και σασπένς (αδημονία). Ο θαλασσοπόρος-κεντρικός ήρωας διαπράττει μίαν ύβρι, σκοτώνοντας ένα αθώο θαλασσοπούλι, πράγμα που προκαλεί την κατάρα της συμπάσχουσας και συνωδίνουσας φύσης.
Η προσπάθεια εξιλέωσης από το αμάρτημα επιβραδύνεται από βαρύτατα επιτίμια και δοκιμασίες, στις όποιες συμμετέχουν και αόρατες πνευματικές δυνάμεις, είτε σκοτεινοί δαίμονες και τελώνια του αέρος, είτε φωτεινοί άγγελοι, και από τις δύο μεριές του πνευματικού φάσματος.
Το μήνυμα στο τέλος είναι βαθιά ανθρώπινο και συγκινητικό. Επικρατεί η πλήρης συναίσθηση της αγάπης του Πλάστη για όλα τα πλάσματα του, οπού κανένα δεν είναι ευκαταφρόνητο και οπού ο βαθύς σεβασμός για την αξία της ζωής σε όλες της τις εκφάνσεις προετοιμάζει το έδαφος για μια καλύτερη κατανόηση του υλικού, άλλα και του πνευματικού κόσμου.

Αθανάσιος Δ. Οικονόμου