Στα δεκαοκτώ του, ο Καρλ Ούβε πηγαίνει να εργαστεί ως δάσκαλος σ’ ένα μικρό ψαράδικο χωριό στον Βορρά της Νορβηγίας. Δεν τον ενδιαφέρει και πολύ το αντικείμενο, αλλά θέλει απλώς να μαζέψει κάποια χρήματα για να ταξιδέψει και να ξεκινήσει τη συγγραφική του καριέρα. Στην αρχή όλα μοιάζουν ιδανικά: γράφει τα πρώτα του διηγήματα, νιώθει ευπρόσδεκτος λόγω της συμπεριφοράς των κατοίκων της περιοχής και γοητευτικός εξαιτίας της προσοχής που του χαρίζουν τα κορίτσια. Όταν όμως οι ατέλειωτες νύχτες του Αρκτικού Κύκλου αρχίζουν να καταπίνουν το τοπίο, η ζωή του παίρνει κι αυτή μια σκοτεινή τροπή. Η γραφή του επαναλαμβάνεται, πίνει τόσο πολύ που ξεπερνάει τα όρια και οι απόπειρες να χάσει την παρθενιά του τελειώνουν με ντροπή και ταπείνωση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στο σχολείο αναπτύσσεται ένας παράξενος ρομαντισμός. Στην πορεία, μέσα από τις δικές του αναδρομές, ανακαλεί τα μαθητικά του χρόνια στο γυμνάσιο και προσπαθεί να εντοπίσει στο παρελθόν τις ρίζες των μετέπειτα προβλημάτων του. Πανταχού παρούσα η βαριά σκιά του πατέρα του, του οποίου η σχέση με το αλκοόλ ακολουθεί σαν φάντασμα τον γιο του.

"Eξάπτει όλες τις αισθήσεις, ο αναγνώστης κατακλύζεται από μια αγνή αίσθηση για το πόσο αξιοθαύμαστο είναι από μόνο του το γεγονός ότι είναι ζωντανός".

The New York Times

"Πανέμορφα ανθρώπινο... Η καταβύθιση στον κόσμο του είναι μια αναπόδραστη απόλαυση".

The Times

"Εγείρει πολλές αξιώσεις, ώστε να χαρακτηριστεί το μεγάλο λογοτεχνικό εγχείρημα στις αρχές του 21ου αιώνα".

The Guardian