Λίγες ώρες μετά τον θάνατο του συζύγου της, ένα κιβώτιο με βιβλία φθάνει στο σπίτι της Ρέμε κατά λάθος. Εκείνη, αντί να τα επιστρέψει, βγάζει ένα στην τύχη και αρχίζει να το διαβάζει. Από εκείνη τη στιγμή κάτι παράξενο συμβαίνει: η Ρέμε κλείνεται στο σπίτι της και τα καταβροχθίζει όλα με μια δονκιχωτική απόλαυση. Νιώθει ότι τα βιβλία περιγράφουν την ίδια τη ζωή της, μια ιστορία επιβίωσης, συγκρατημένης σεξουαλικότητας και πολλών απογοητεύσεων. Όταν πλέον βγαίνει από την απομόνωσή της, όλα της φαίνονται διαφορετικά και μισητά στη συνοικία ενός προαστίου όπου ζει, έχοντας ουσιαστικά χαραμίσει την ύπαρξή της. Ωστόσο, γοητευμένη από τα κείμενα που έχει μόλις ανακαλύψει, η Ρέμε αρχίζει να βλέπει τον κόσμο μέσα από τα αναγνώσματά της και σταδιακά της αποκαλύπτεται μια εξέγερση ισχυρή και συμβολική, ένα είδος ανυποταγής ικανό να ξεπεράσει τα όρια της μυθοπλασίας και να εισχωρήσει στην πραγματικότητα: η συνοικία σύντομα θα μετατραπεί σ’ ένα νέο πεδίο μάχης, χωρίς ανεμόμυλους ούτε μαγεμένα πανδοχεία. Κοινωνική κριτική και σάτιρα συνδυάζονται με ευαισθησία σε αυτό το εκλεπτυσμένο μυθιστόρημα. Ο Πάμπλο Γκουτιέρεθ έγραψε έναν ύμνο στη θεραπευτική δύναμη της λογοτεχνίας.