Δείτε επίσης και στο Chill and readΟ “Χιονισμένος Μάης” είναι ένα βιβλίο που θα συγκινήσει. Οι μητέρες ειδικά θα ταυτιστούν, θα πονέσουν και θα κλάψουν διαβάζοντάς το.Σιάτλ 1933. Η Βέρα Ρέι, καληνυχτίζει τον τρίχρονο γιο της Ντάνιελ με ένα φιλί και φεύγει για τη βάρδια της στο ξενοδοχείο Ολυμπίκ. Είναι η εποχή της ύφεσης και οι δουλειές σπανίζουν, έτσι, όσο κι αν δεν θέλει να τον αφήσει μόνο στο σπίτι δεν έχει άλλη επιλογή. Όταν με το καλό η βάρδια της τελειώνει, το Σιάτλ καλύπτεται από ένα παχύ στρώμα χιονιού που συνεχώς ανανεώνεται, παρόλο που είναι ήδη πρώτη του Μάη. Ο Ντάνιελ δεν είναι στο κρεβάτι του και το μόνο που βρίσκει η Βέρα στο δρόμο, είναι το αρκουδάκι του με τον μπλε φιόγκο. Τα ίχνη του μικρού παιδιού έχει καλύψει το χιόνι και κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε.Σιάτλ 2010. Η Κλερ Άλντριτζ είναι δημοσιογράφος στη Σιάτλ Χέραλντ και έχει αναλάβει να καλύψει ένα σπάνιο φαινόμενο. Μια χιονοθύελλα την Πρωτομαγιά! Παραδόξως, φαίνεται πως το φαινόμενο είχε επαναληφθεί πριν από 80 περίπου χρόνια, στη μεγάλη ύφεση, και τότε είχε χαθεί ένα αγοράκι. Η Κλερ αναλαμβάνει να βρει τι απέγινε το μικρό αγόρι. Στην πορεία της έρευνάς της όμως θα ανακαλύψει ότι τη συνδέουν περισσότερα πράγματα με τη μητέρα του παιδιού από όσα νομίζει.Στο βιβλίο αυτό η Jio βάζει κάτι από τον εαυτό της, καθώς ως μητέρα και η ίδια, δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη στην εξαφάνιση ενός μικρού παιδιού. Φαίνεται άλλωστε και από την αφιέρωση του βιβλίου στους τρεις γιους της. Ίσως αυτό το κομμάτι είναι που την κάνει να δημιουργήσει ένα τόσο συναισθηματικό βιβλίο.Οι δύο ιστορίες που μας παραθέτει, μία που εξελίσσεται το 1933 και μία το 2010, τη χρονιά προφανώς που η ίδια έγραφε το βιβλίο, συνδέονται μέσα στο χρόνο. Η μία μιλάει για τη φτώχεια και την εξαθλίωση της Αμερικής του ’33. Τότε που οι πλούσιοι ήταν πολύ πλούσιοι και οι φτωχοί με το ζόρι επιβίωναν. Αν ανήκες στην πρώτη κατηγορία, ήσουν άνθρωπος, είχες δικαιώματα και μπορούσες να επηρεάσεις πράγματα και καταστάσεις ώστε η ζωή σου να κυλάει ομαλά και χωρίς απρόοπτα. Οποιοσδήποτε δεν ανήκε σε αυτή την τάξη απλά δεν υπήρχε, ή υπήρχε για να σε υπηρετεί και ήταν αμελητέα ποσότητα. Αν όμως ανήκες στη δεύτερη κατηγορία, έπρεπε να παλεύεις κάθε μέρα για να ζήσεις εσύ και η οικογένειά σου, να ανέχεσαι άσχημες συμπεριφορές από τη λεγόμενη ανώτερη τάξη και να τρέμεις στην ιδέα της απόλυσης, αν φυσικά είχες δουλειά. Στην περίπτωση δε που συνέβαινε μια άνομη πράξη, αν δεν ήσουν το θύμα, τότε σίγουρα ήσουν θύτης. Αλλά και θύμα να ήσουν, δεν είναι απαραίτητο ότι θα έβρισκες το δίκιο σου.Έπειτα, είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που παίζουν μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη του βιβλίου. Πως μπορούν δύο άνθρωποι να έρθουν κοντά και πόσο γρήγορα μπορούν να απομακρυνθούν. Πως αυτά που φυλάμε βαθιά μέσα μας μπορούν να μας καταντήσουν ξένους και πόσο πρέπει στην ουσία να αγωνιστούμε για να κρατήσουμε αυτό που έχουμε;

Εξαιρετικό βιβλιο, το τελείωσα σε δυο μέρες!!!!