Η βιτγκενσταϊνική φιλοσοφία αποτελεί μία σύγχρονη πρόκληση για τον θεολογικό λόγο. Η ορθόδοξη θεολογία σε μία εποχή πληθώρας λόγων καλείται εκ της φύσεως και της αποστολής της να αρθρώσει τον δικό της λόγο σε θρήσκους και άθρησκους, ο οποίος οφείλει να δείξει ότι έχει τη δυνατότητα να διαλεχθεί και με τη φιλοσοφία του Wittgenstein, στην οποία η ανάλυση της γλώσσας για το νόημα των προτάσεων συνιστά τον κεντρικό άξονα της φιλοσοφικής του σκέψης. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αποτιμήσει την υποδοχή του Wittgenstein από τους νεοέλληνες θεολόγους προσπαθώντας να συμβάλει στον διάλογο της ορθόδοξης θεολογίας με τον Βιεννέζο φιλόσοφο και να αναδείξει τις παραμέτρους εκείνες της φιλοσοφίας του που έχουν σημασία για τη θεολογία ως λόγο (νόηση και γλώσσα), με άξονα την ορθόδοξη παράδοση και τα κείμενα του φιλοσόφου αλλά και ευρισκόμενο σε επαφή με τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις των έργων του από σύγχρονους θεολόγους και θρησκειοφιλοσόφους.