Ένα σύντομο και αριστοτεχνικό μυθιστόρημα από την κυρία Ζαρόκωστα.Μία ιστορία μελετημένη που απεικονίζει την ζωή προσφυγικών ατόμων που ονειρεύονται τις ευτυχισμένες ημέρες στην αντίπερα όχθη της άλλης πατρίδας που άφησαν,πως ανατρέπονται οι ισορροπίες τους έχοντας πάντα τις αγιάτρευτες πληγές τους και ο αγώνας επιβίωσής τους σε δύσκολες περιόδους και κάτω από ακανθώδεις συνθήκες.Διάφορες περιστάσεις κατορθώνουν να επηρεάσουν ζωές, να ενώσουν και να ισχυροποιήσουν ανθρώπους και άλλοι να μείνουν σκωπτικοί και παράξενοι έχοντας βέβαια το ανάλογο μερίδιο ευθύνης ο καθένας τους.Ενδιαφέροντες και αληθινοί οι χαρακτήρες της πλοκής με όμορφη δόμηση και με την δική μου γνώμη (έτσι πως το εισέπραξα) προτεραιότητα δίνει η συγγραφέας στους χαρακτήρες (πρωτεύοντες και δευτερεύοντες)έναντι της πλοκής ώστε ο αναγνώστης οδηγείται στην αναγνώριση των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων των ηρώων τους οποίους νιώθουμε και εν μέρει κατανοούμε.Ένα όμορφο ανάγνωσμα που με ικανοποίησε και μία στρωτή, καλή και στρατηγική γραφή χωρίς πλεονασμούς και περιττά στοιχεία και που την αξιοποίησε όπως πρέπει δίνοντας ένα αρμονικό και λογοτεχνικό ύφος.