Το μωρό στην κούνια με τράβηξε από το οπισθόφυλλο… Πρωτότυπο και υπερβολικά τρομακτικό (the spectator).

Μια νέα μητέρα αποφασίζει να κάνει την πρώτη της έξοδο μετά τη γέννα και όταν επιστρέφει, ανακαλύπτει πως το μωρό που βρίσκεται στην κούνια δεν είναι η κόρη της!

Επιλόχεια κατάθλιψη ή φριχτή αλήθεια;;;

Γιατί ο άντρας της γίνεται επιθετικός;

Μια απαγωγή που φέρνει στη φόρα μια δολοφονία. Θα ανακαλύψουμε τα κίνητρα;

Και μέσα σε όλα αυτά μια δεσποτική και αψεγάδιαστη πεθερά, υπεράνω πάσης υποψίας!

Πίνω βιαστικά το κοκτέιλ μου, προσπαθώντας να δείχνω ατάραχη και ανέμελη. Στην πραγματικότητα, όμως, κανένας δεν είναι τόσο σφιγμένος όσο εγώ σε όλο το αθλητικό κέντρο. Έχω μια έντονη επιθυμία να γυρίσω στο σπίτι, πίσω στο Ελμς και στη Φλόρενς. Συνειδητοποιώ πως βαθιά μέσα μου λαχταρούσα να γυρίσω από το πρώτο δευτερόλεπτο που έφυγα. Τώρα, αφού είδα τι έχει να μου προσφέρει το “Ουότερφροντ”, είμαι ελεύθερη να φύγω. Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω…

Η συγγραφέας εναλλάσσει το πρώτο με το τρίτο πρόσωπο στην αφήγηση, προφανώς για να μην κουράσει τον αναγνώστη, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι το πετυχαίνει…

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δύο χρονικά επίπεδα που απέχουν μία εβδομάδα μεταξύ τους.

Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για ένα ψυχολογικό θρίλερ, τρομακτικό με την έννοια της συνεχόμενης προσπάθειας της πρωταγωνίστριας να πείσει όλον τον περίγυρό της πως οι υποψίες της είναι βάσιμες, ώστε να οδηγηθούν στην αλήθεια και στη διελεύκανση της υπόθεσης. Με πλούσιες απειλές, αγωνία και κινδύνους που εντείνονται όσο προχωράει η ανάγνωση, είναι ένα βιβλίο ατμοσφαιρικό, που δεν το ξεχνάς εύκολα, ειδικά αν είσαι γονιός! Υπάρχουν αρκετές καλογραμμένες σκηνές, άγριες, για γερά νεύρα. Το βιβλίο σου μεταδίδει φόβο και αγωνία σε τέτοιο βαθμό ώστε να επηρεάσει και τους πιο ψύχραιμους αναγνώστες

Τι γίνεται αν η μάνα, η Άλις, λέει την αλήθεια για το μωρό, τη Φλόρενς;

Ή η Άλις έχει μεταμορφώσει τις εσωτερικές της αγωνίες, τα άγχη και τις φοβίες της σε μια πραγματικότητα που ζει μόνο εκείνη, την οποία κανείς άλλος δεν μπορεί να πλησιάσει;

Πού ξεκινάει το ψέμα και που τελειώνει η αλήθεια;

Διχάστηκα, αμφισβητούσα κάθε βεβαιότητα ή υποψία που είχα σχηματίσει σε κάθε σελίδα… Μπλέχτηκε η λογική με το συναίσθημά μου και νομίζω, αυτό ήθελε να καταφέρει η συγγραφέας!

Γρήγορη ροή, διαρκής εγρήγορση, απλή γλώσσα, άμεσο ύφος, χωρίς επιτηδεύσεις, αγωνία, ταραχή, ταύτιση είναι μερικές φράσεις που χαρακτηρίζουν «το μωρό στην κούνια» κατατάσσοντας τη Sophie Hannah όχι τυχαία στο λογοτεχνικό χώρο των αστυνομικών βιβλίων και μυστηρίου, βλέπε επιτυχημένες πωλήσεις των βιβλίων της και βραβεύσεις, όπως για παράδειγμα στο «The Carrier» για το οποίο κέρδισε το «Thriller of the Year Award» στα εθνικά βραβεία Specsavers.

Η μεταφορά του σπαρακτικού τρόμου, του πανικού και της παράνοιας μιας νέας μαμάς γίνεται με μαεστρία, σαν μια άλλη Αγκάθα Κρίστι -«Έγκλημα με Υπογραφή»(2014)-!

Για το τέλος, δε θα μαρτυρήσω τίποτα. Στην κρίση σας!

ωραιο βιβλιο, διαβαζεται γρηγορα. το διαβασα μεσα σε 2 μερες!! διαφορετικη ιστορια δεν εχω διαβασει κατι παρομοιο.