Πενήντα επτά μικρά και πολύ μικρά διηγήματα με την αίσθηση από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Fay Godwin. Αποτυπώματα μιας στιγμής ή ένα τυχαίο άγγιγμα χεριού. Φύλλα δέντρων που σέρνει ο άνεμος. Αγάπη για εικόνες, λέξεις και τραγούδια, μικρές χαρές, τρυφερότητες, πείσματα και γινάτια, όλα αυτοσκοπός, αφρός καμπανίτη, αντανακλάσεις στην ίριδα του ματιού από τα φανερά και από τα πολύ κρυφά. Λιτά παρασκευάσματα που απαλύνουν τον ψυχισμό μα και εντείνουν την αυτεπίγνωσή μας.


"Ένας γλάρος πέταξε δίπλα τους, ύστερα και κάποιος άλλος επιδειξίας βούτηξε με το κεφάλι στο νερό. Επικράτησε μια αναμπουμπούλα, μια αναταραχή, κάτι σαν τη δίνη της στροφής του καραβιού στο κυματιστό νερό. Όμως δεν ήταν. Η γιαγιά ήταν που είχε πετάξει το ξεραμένο κουλούρι στα θολά νερά.
Πετάγματα, ξεπετάγματα, φτερά και μακροβούτια στο νερό και στον αέρα. Θόλωσε ο ουρανός από τον καπνό του φουγάρου και οι γλάροι φτερούγισαν μακριά." [Το φουγάρο, σελ. 23]