Oι ηλικιωμένοι άνθρωποι αυξάνονται ταχύτατα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Η τρίτη ηλικία είναι κατάφορτη από προβλήματα κοινωνικά και ιατρικά-βιοηθικά. Πώς θα μπορέσει ένας χριστιανός και γενικότερα η ζώσα Εκκλησία να αντιμετωπίσει έναν ηλικιωμένο; Είναι πράγματι προβληματική, και άρα αποβλητέα, η τρίτη ηλικία; Είναι ευλογία ή ασθένεια; Μπορεί ένας ηλικιωμένος να προσφέρει κάτι ουσιαστικό και σημαντικό στο κοινωνικό και εκκλησιαστικό γίγνεσθαι;

Για να φανεί η σπουδαιότητα της τρίτης ηλικίας στον εκκλησιαστικό και κοινωνικό χώρο, ένας αμερικανός πάστορας χρησιμοποίησε το παράδειγμα του ρολογιού. Ένα ρολόι έχει τρεις δείκτες, των δευτερολέπτων, των λεπτών και των ωρών. Ο πάστορας παρομοίασε τη νέα γενεά με το δείκτη των δευτερολέπτων, όπου τρέχει πολύ γρήγορα με μεγάλη ενέργεια, όπως οι νέοι. Η μέση ηλικία ενός εκκλησιάσματος παρομοιάζεται με το δείκτη των λεπτών, όπου ναι μεν υστερεί κάπως σε ταχύτητα, αλλά εντούτοις γυρίζει ολόκληρο το ρολόι σε μία ώρα. Οι ηλικιωμένοι του εκκλησιάσματος μοιάζουν με το δείκτη των ωρών, που κινείται πιο αργά από όλους αλλά παρ’όλα αυτά καταφέρνει να φέρει τον κύκλο του ρολογιού δύο φορές την ημέρα. Κάθε δείκτης έχει τη δική του λειτουργία.
Ο πάστορας κατέληξε λέγοντας κάτι καταπληκτικό. Εάν ένα ρολόι έχει μόνο τους δείκτες των δευτερολέπτων και των λεπτών, τότε είναι αδύνατο να δούμε τι ώρα είναι. Χρειάζεται οπωσδήποτε ο δείκτης της ώρας. Επομένως τα ηλικιωμένα μέλη είναι εξόχως απαραίτητα για την πνευματική υγεία και τη συνέχιση της εκκλησιαστικής ζωής.