Ο Μανολιός, μια αινιγματική φυσιογνωμία, διεισδύει στους λαβύρινθους της ψυχής, ψάχνοντας την άκρη του μίτου, υπό την απειλή του Μινώταυρου.

Η ζωή ενός ανήσυχου νέου όπως τη φαντάστηκα, με τα σκαμπανεβάσματα, την εσωτερική διαπάλη και τις έριδες που τη συνοδεύουν, έως ότου κατακτήσει τις ατομικές του ισορροπίες και γαληνέψει.

Αυτή είναι η μαγεία του ταξιδιού, καβαφική ή όχι. Κι όταν θα φτάνεις στο τέλος, θα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι μιας και "...δεν είμαστε λίγοι. Είμαστε πολλοί αλλά σκόρπιοι".

Μια κραυγή ενάντια στο κοινωνικό στίγμα για την ψυχική νόσο και στον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση των ψυχικά πασχόντων. Ένα ράπισμα ενάντια στην περιφρόνηση και την αμφιθυμία, στη μοναξιά και την παραμέληση, στην εκμετάλλευση και την κακοήθεια, στην απομόνωση και την υποτίμηση των οικογενειών των ψυχικά ασθενών.