Κι αν η Μαρίν Λεπέν -που στο βιβλίο έχει το ψευδώνυμο Μιρέιγ Λεφέκ- εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας; Τι σημαίνει για τη χώρα η εκλογική νίκη της Άκρας Δεξιάς;

Σ’ αυτό το συνταρακτικό μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας, ο Καρίμ Αμελάλ αντικαθιστά το κόκκινο της γαλλικής σημαίας με το μαύρο και περιγράφει με οξυδέρκεια ένα εφιαλτικό σενάριο, που δεν φαίνεται, δυστυχώς, απίθανο.

Ο αφηγητής είναι Γάλλος αλγερινής καταγωγής. Δεν είναι όμως καρικατούρα του κατοίκου των υποβαθμισμένων προαστίων. Μένει στην καρδιά του Παρισιού, έχει κάνει λαμπρές σπουδές και εργάζεται ως ανώτερο και ακριβοπληρωμένο στέλεχος του χρηματοπιστωτικού τομέα, συζεί με τη γυναίκα που αγαπά: είναι ένας επιτυχημένος. Και ξαφνικά όλα ανατρέπονται. Οι γαλήνιες αυταπάτες (η Λεπέν δεν θα εκλεγεί· αλλά κι αν εκλεγεί, δεν θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της· μα ακόμα κι αν το εφαρμόσει, οι συνέπειες δεν θα είναι σοβαρές) καταρρέουν. Η νέα πρόεδρος εφαρμόζει με μεθοδικότητα το πρόγραμμά της: η "εθνική ανόρθωση" τίθεται σε ισχύ. Εγκαθιδρύεται ένα καθεστώς ανοιχτά ρατσιστικό, που ασκεί άγρια καταστολή και δεν διστάζει να στείλει τανκς στα προάστια. Από έναν κόσμο γεμάτο αποχρώσεις, πέφτουμε σ’ έναν αποπνικτικό μανιχαϊσμό. Κάποιοι σκύβουν την πλάτη, λουφάζουν. Κάποιοι άλλοι, και κυρίως αυτοί που βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας, στην περιφέρειά της, οργανώνουν την αντίσταση. Όσο για τον αφηγητή, αμφιταλαντεύεται. Προβληματίζεται, αναρωτιέται ποιος είναι, τι σχέση έχει με αυτό που του λένε ότι είναι. Στο τέλος, παίρνει την απόφασή του: "Σήμερα είμαι ζωντανός· αύριο ίσως να έχω πεθάνει, αλλά δεν θα είμαι πια μόνος. Ζήτω η Δημοκρατία, ζήτω η Γαλλία!"