ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΚΟΡΥΦΕΣ βάθη άσε σήμερα
σήμερα έλα να πάμε αλλού έχουμε χρόνο
κι ανάμνηση και γλυκιά λησμονιά θέλω μόνο
να πάμε λίγο παρέα να πάμε κι ας μην τραβά
συνομιλία καμιά πια τόσα χρόνια τώρα
ξέρω ασφαλώς έχεις δίκιο αφού είμαστε σαν
γράμματα παλιά γιατί να τα ξαναδιαβάζεις
λόγια στα λόγια και πώς να τα ξεδιαλύνεις
τόσες σκιές πάνε ακολουθώντας άλλες σκιές
δε σταματάει κανείς πουθενά κι ας ρωτάνε
τι λέει εδώ τι λέει εκεί και τι θέλει να πει
σκοντάφτουμε όμως στο τι να κάνεις τι γίνεται
στην αναστάτωση της απρόσκλητης χειραψίας
στο τσάκισμα της φωνής που ολοένα πάει
κάτι να πει μα γέρνει πλησιάζει και μένει ένα
τι σε χείλη μισάνοιχτα και σα να διστάζει
δεν πολυξέρει δεν πολυνοιάζεται μόνο θέλει
του φωτός τη χαρά που ατάραχη πέφτει λοξά
όταν ανοίγουν στον ήλιο τα παραθυρόφυλλα


Τα ποιήματα αυτά αφορούν, καθώς λέει ο τίτλος του βιβλίου, σχέσεις συνομιλίας. Συνομιλίας που αναπτύσσεται όταν άνθρωποι αντικρίζουν ο ένας τον άλλον θαυμάζοντας κάτι στην ίδια την ανθρώπινη συνεύρεση, δυνατό κι επίμονο αν και ανεξήγητο ίσως. Κάτι σχεδόν ηρωικό που σαν να μας διατρέχει από παλιά. Τέτοιες συνομιλίες ξεκινούν συχνά δίχως πρόθεση, αλλάζουν διαρκώς κατεύθυνση, διστάζουν, τρέχουν, σταματούν. Το τι ακριβώς λέγεται ενδέχεται να μην έχει και τόση σημασία. Είναι πάντως σαν να θέλουμε να ξαναμιλήσουμε για απλά ή τυχαία μα αλησμόνητα συμβάντα. Να θυμηθούμε, όχι για να γυρίσουμε στο παρελθόν, παρά για να κρατήσουμε το παρόν ανοιχτό.

Η συλλογή ανοίγει με προλογικά κομμάτια, συνεχίζει με τρία κεντρικά μέρη και κλείνει με κομμάτια επιλόγου. Οι τίτλοι είναι από την αρχή κάθε πρώτου στίχου ή αριθμούν τις εικόνες, τα τραγούδια και τις ιστορίες που συνθέτουν τα κεντρικά μέρη. Συνολικά 26 κομμάτια, άλλα σύντομα, άλλα εκτενή, που θα μπορούσαν να είναι και στίχοι ενιαίου ποιήματος.

Πρόσωπα, τόποι, θέματα σχηματίζουν μορφές ευδιάκριτες ή μένουν περιγράμματα και ρυθμοί. Απηχούνται συνάμα αναγνώσεις και ακούσματα όσων μεγάλωσαν στις δεκαετίες του \'60 και του \'70 και χαίρονται από τότε τη λογοτεχνία και το τραγούδι. Η γλώσσα έχει επιπλέον δοκιμαστεί στους τρόπους της λογοτεχνίας που ο Γιώργος Βάρσος έχει μεταφράσει. Και παντού επιμένουν μέτρο και τεχνικές ποίησης αφηγηματικής.