Η Άννα φεύγει από το σπίτι της µε την οικογένειά της και περιπλανιούνται αναζητώντας καλύτερη ζωή. Μερικές φορές αισθάνεται σαν πουλί που πετά στον Βορρά την άνοιξη και μεταναστεύει στον Νότο το φθινόπωρο. Άλλες πάλι αισθάνεται σαν λαγός που ζει σε ένα εγκαταλελειµµένο λαγούμι, καθώς η οικογένειά της μετακομίζει σε κάποιο προσωρινό κατάλυμα. Άλλες φορές σαν μέλισσα που τριγυρνά από λουλούδι σε λουλούδι για να βρει τροφή. Τις περισσότερες φορές, όμως, αναρωτιέται πώς θα ήταν να μένει µόνιµα σε έναν τόπο.

Το βιβλίο «Φτερό στον άνεμο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη και έχει μεταφραστή από την Σοφία Τζαλη. Συγγραφέας του η MaxineTrottier και εικονογράφηση η πολυβραβευμένη Isabelle Arsenault. Ένα βιβλίο που μιλά για μια οικογένεια που αναζητά μια καλύτερη ζωή και το πώς νιώθει η μικρή Άννα κάθε φορά που αλλάζουν και τόπο. Θέμα ρατσισμός και προσφυγιά.

Ένα καλογραμμένο και προσεγμένο βιβλίο που θίγει ένα θέμα που τα τελευταία χρόνια έχει μπει καλά στην καθημερινότητά μας. Λόγος ρυθμικός, γεμάτος εικόνες και συναισθήματα χωρίς να γίνεται βαρετό και μελό, λόγο θέματος. Απεναντίας τονίζει την ασφάλεια, τη ζεστασιά, την αγάπη και την σπουδαιότητα της οικογένειας.

Αυτό το τόσο βασικό στοιχείο για τα παιδιά. Όσα κι να περνά η μικρή μας φίλη Άννα, όσο σπίτι κι αν αλλάξει νιώθει την ασφάλεια και την αγάπη των γονιών και των αδερφών της.

Η εικονογράφηση ακολουθεί τις περιπλανήσεις και τα συναισθήματα της Άννα. Χρώματα, σχέδια, μορφές με μια νότα μελαγχολίας, αγωνίας, παράπονου αλλά και αισιοδοξίας και ελπίδας για το αύριο της μικρής μας φίλης.

Η Άννα, παιδί πολυμελούς οικογένειας μεταναστών εργατών σε χωράφια, νιώθει την ανάγκη να ριζώσει σ΄ έναν τόπο και να βλέπει τις εποχές να εναλλάσσονται και να ζει την κάθε στιγμή τους. Ένα όνειρο που όμως δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Η ανάγκη της αυτή και παράλληλα το παράπονό της, βγαίνει μέσα από τις ονειροπολήσεις της, και άλλοτε βλέπει τον εαυτό της σαν λαγό που μένει σε λαγούμια - μιας και οι γονείς της ζουν σε πρόχειρα καταλύματα την περίοδο που δουλεύουν στα χωράφια - και άλλοτε νικά η αισιοδοξία της και ντύνει την καθημερινότητά της με τα πιο όμορφα χρώματα. Νιώθει σαν μελισσούλα που πετάει από λουλούδι σε λουλούδι, ή σαν ένα όμορφο πουλί που αλλάζει τόπο ανάλογα με την εποχή. Το όνειρό της για να ριζώσει κάπου παραμένει σταθερό, δεν είναι όμως ντυμένο με τα μελανά χρώματα της απαισιοδοξίας αλλά με εκείνα τα δυνατά της αισιοδοξίας. Και κάπου οφείλεται φυσικά αυτό!Η συγγραφέας φροντίζει να προβάλλει έντονα μέσα από το παραμύθι την ασφάλεια και την αγάπη που παίρνει η Άννα από την οικογένειά της, αλλά και την αγάπη που νιώθει η ίδια για τους γονείς και τα αδέλφια της. Σε όλες τις ονειροπολήσεις της, ή σε όλες τις περιγραφές της καθημερινότητας μέσα από τα μάτια της Άννας, προβάλλεται αυτό το στοιχείο. Η μεγάλη αγάπη που χαρακτηρίζει την οικογένεια. Στοιχείο βασικό για όλα παιδιά. Η εικονογράφηση ακολουθεί πιστά την Άννα στις ονειροπολήσεις της ή στις περιγραφές της καθημερινής της ζωής και τις ντύνει ιδανικά για να εξάψουν τη φαντασία του παιδιού και να το κάνουν να νιώσει το παράπονο, αλλά και την αισιοδοξία και τέλος την ελπίδα της μικρής Άννας. Η μετάφραση έχει γίνει από την Σοφία Τζάλη, και είναι άψογη. Τέλος η έκδοση είναι όπως και σε όλα τα παραμύθια του εκδοτικού οίκου Λιβάνη προσεγμένη και εντυπωσιακή.