Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια Μεγάλη Δούκισσα, η Όλγα Κονσταντίνοβνα Ρομανόφ, που στα 16 της χρόνια παντρεύτηκε στις 27 Οκτωβρίου 1867 τον Γεώργιο Α\', βασιλέα της Ελλάδος. Από το αχανές κράτος της ρωσικής αυτοκρατορίας, που εκτεινόταν από τη Βαλτική μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό, και τη χλιδή του παλατιού Παβλόβσκ όπου είχε γεννηθεί, η Όλγα έφθασε ακολουθώντας τον Γεώργιο στο λιλιπούτειο βασίλειό του στην άκρη της Βαλκανικής και στο δικό του άχαρο παλάτι, όπου δεν υπήρχε ούτε νερό στη βρύση! Περιπετειώδης η ζωή της σε μια ταραγμένη εποχή πολέμων, ανασφάλειας, επαναστάσεων, ρευστών συνόρων. Χαρές για τις γεννήσεις οκτώ παιδιών, δάκρυα για τους θανάτους τριών εξ αυτών και τη δολοφονία του Γεωργίου, συγκίνηση για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, πικρίες για τις εξορίες και τρόμος κατά τις εκκαθαρίσεις της Οκτωβριανής Επανάστασης. Μέσα σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο η Όλγα έμεινε προσηλωμένη στον στόχο που είχε βάλει όταν έγινε βασίλισσα: την πραγματοποίηση κοινωνικού έργου. Το νοσοκομείο του "Ευαγγελισμού", το Ρωσικό Νοσοκομείο, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, οι γυναικείες φυλακές, οι φυλακές για ανηλίκους, το Βυζαντινό Μουσείο είναι μερικά από τα έργα της. Μορφή ανθρώπινης τελειότητας, ήρεμη, διακριτική, ανεξίκακη, ακούραστη, ήταν πάντα έτοιμη να βοηθήσει. Η Όλγα υπήρξε η πραγματική βασίλισσα της Ελλάδος.