Στις «9 ώρες στα Εξάρχεια» περιλαμβάνονται εννιά διηγήματα αφιερωμένα σε αυτήν την ιστορική περιοχή. Εννιά συγγραφείς ενώνουν τις δυνάμεις τους και εμπνέονται για τις εκδόσεις Λέμβος κείμενα μικρά και μεγάλα, συγκινητικά και ερωτικά, απελπισμένα και μεστά. Άνθρωποι περπατάνε στη Διδότου, στην Καλλιδρομίου, στην Τοσίτσα, σκαρφαλώνουν στον λόφο του Στρέφη, κρύβονται από την εξαθλίωση στους κάδους και από το νυχτερινό ξεπούλημα των ψυχών στα ναρκωτικά, αναπολούν το αστικό παρελθόν.

Τα Εξάρχεια είναι πυκνοκατοικημένη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας και το όνομά τους προήλθε από τον Ηπειρώτη έμπορο Έξαρχο που διατηρούσε στην οδό Θεμιστοκλέους κατάστημα γενικού εμπορίου. Έχει μια μεγάλη και σημαντική ιστορία, κομμάτια της οποίας σκιαγραφούν οι διηγηματογράφοι σε αυτήν την ανθολογία. Ο κύριος Αλέξανδρος Διονυσόπουλος υποστηρίζει πως η ουσία των Εξαρχείων είναι η εξής πρόταση: «... αυτός ο μικρόκοσμος διαμορφώνεται από καθε εποχή ενώ ταυτόχρονα τη συμβολίζει» (σελ. 18) ενώ ο κύριος Βαγγέλης Σωτήρης παραδέχεται: «Είμαι σαν αυτή τη γειτονιά. Φαινομενικά έχουν αλλάξει πολλά αλλά αν ξερεις πού να κοιτάξεις βλέπεις κάτι αναλλοίωτο, κάτι σταθερό» (σελ. 48). Ο κύριος Χρήστος Δασκαλάκης τέλος τονίζει: «... αυτή η γειτονιά αγαπά όσους στέκονται στο ύψος τους, αυτή η γειτονιά αγκαλιάζει καθετί που στους άλλους μοιάζει περίεργο ή τους φοβίζει» (σελ. 68).

Μέσα από αυτές τις ποικίλες όψεις και απόψεις της περιοχής, ξεχώρισα δύο διηγήματα. Με συγκίνησε το «Αγόρι που έλεγε ναι», ένα υπέροχο πλάσμα, γελαστό και φωτεινό, που αγάπησε το εξώφυλλο του παιδικού βιβλίου «Ο μικρός πρίγκιπας», αιχμαλώτισε την καρδιά του αφηγητή αλλά στο τέλος...Δεύτερο διήγημα, «Ο άγνωστος άντρας», μια τρυφερή ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο άντρες που κλείνει με ένα εκπληκτικό εύρημα: δύο ώρες απόσταση για να φέρει φαγητό στον σύντροφό του και να φύγει, δύο ώρες για είκοσι δευτερόλεπτα...

Κλείνοντας, θα αναφερθώ ξεχωριστά στον κύριο Αλέξανδρο Κεφαλά, όχι γιατί παραμένω φανατικός αναγνώστης του αλλά γιατί το διήγημά του κλείνει ακριβώς όπως πρέπει τη συλλογή των εκδόσεων Λέμβος. Μέσα από την ιστορία του, την υπέροχη πένα του, τα περιστατικά της καθημερινότητας που περιγράφει καταφέρνει να ταιριάξει το αστικό χτες με το εφηβικό σήμερα της περιοχής και να δώσει έμμεσα το πλήρες ιστορικό υπόβαθρο των Εξαρχείων, οπότε κατ’ εμέ ήταν το ιδανικότερο διήγημα για να κλείσει αυτή η συλλογή.

Οι «9 ώρες στα Εξάρχεια» είναι μια προσεγμένη ανθολόγηση εννιά διηγημάτων για την αγαπημένη αυτή γειτονιά, μια συλλογή που θα ικανοποιήσει όλους τους αναγνώστες με την ποικιλία των θεμάτων, των βλεμμάτων και των στυλ γραφής, πάντα με τη φροντίδα των εκδόσεων Λέμβος.