Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε σε ένα μικρό χωριό, ίσως στο Κλήμα (Klima), στο δικό μας χωριό, μια νέα γυναίκα. Είχε ένα μόνο γιο, έναν μοναχογιό και μια μονάχα κότα.

Η νεαρή γυναίκα δεν είχε άλλους πόρους ζωής, μόνο αυτό τον γιο και μόνο αυτή την κότα. Έτσι έκανε πολλές σκέψεις και πολλές προσπάθειες να τα φέρνει βόλτα στη ζωή της.

O γιος δεν ήταν ένας συνηθισμένος γιος και η κότα δεν ήταν συνηθισμένη κότα! Χειμώνα και άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο, γεννούσε η κότα, κάθε μέρα, ένα αβγό. Ο γιος το πήγαινε στο μπακάλικο και αντάλλασσε το αβγό με άλλα φαγώσιμα τρόφιμα ή έπαιρνε λίγα χρήματα.