Η Κέιτ Σοπέν στάθηκε μια ιδιάζουσα περίπτωση των αμερικανικών γραμμάτων στα τέλη του 19ου αιώνα. Το έργο της, λησμονημένο για καιρό, ανακαλύφθηκε εκ νέου στα μέσα του 20ού αιώνα. Τα τολμηρά, ασυμβίβαστα κείμενά της συνθέτουν, κατά κάποιον τρόπο, την πολυπρισματική αυτοβιογραφία της. Η γραφή της, καθώς αποτυπώνει υπαινικτικά, λιτά και ειρωνικά την ανθρώπινη κατάσταση κι αναδεικνύει τα περίπλοκα ζητήματα που θέτουν η αλήθεια και η ελευθερία, την καθιστά σύγχρονή μας.

Τα διηγήματα της Κέιτ Σοπέν, κομψοτεχνήματα μιας λοξής, κινηματογραφικής ματιάς, γεμάτης κατανόηση για τα ανθρώπινα, λειτουργούν σαν μικρές αποκαλύψεις. Η περιπέτεια των ηρωίδων είναι ακριβώς η αναζήτηση της επιθυμίας τους. Το ουσιαστικό νόημα κάθε ιστορίας είναι το ταξίδι προς την ανακάλυψη του κρυμμένου εαυτού, η περιπλάνηση της αυτογνωσίας: στα τυφλά, ασυναίσθητα, ψηλαφώντας, με σταδιακές ή αιφνίδιες συνειδητοποιήσεις, με συγκαλύψεις, αναστολές και υπαναχωρήσεις, με άρνηση ή παραδοχή, με συστολή ή γενναιότητα. Κάθε ηρωίδα γίνεται μια "Ωραία κοιμωμένη" που αφυπνίζεται.

Στην παρούσα συλλογή, την πρώτη που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, ανθολογούνται διηγήματα (με πρώτο το "Η ιστορία μιας ώρας", ένα από τα "ιερά κείμενα" του φεμινισμού) που περιστρέφονται γύρω από τη χειραφέτηση ως πνευματική αυτονομία.