Σ’ ένα χωριουδάκι πέρα μακριά στην Αφρική, στο Κιπέρα, ζούν...

σε καλύβες από χώμα και άχυρο, οικογένειες με παιδιά χαρούμενα και ευτυχισμένα. Η Μπιμπι, η έγκυος μαμά του Αζιζ κάθε μέρα κουβαλούν νερό σε κουβάδες και τρώνε ουγκάλι από νερό, αλεύρι και καλαμπόκι. Για γλυκάκι έχουν ένα κομμάτι ζαχαροκάλαμο! Ο μπαμπάς του Αζιζ αναγκάζεται να δουλεύει μακρία σε μια πολιτεία και φεύγει από το σπίτι για πολλές μέρες.

Ο μικρός Αζιζ κάνει όνειρα και σχέδια για το μωρό που θα γεννηθεί, για το όνομά του, για τα παιχνίδια που θα παίζουν… Έχει κιόλας έτοιμη μια μπάλα από κουρέλια. Μαζί με τους φίλους τους παίζουν με αυτοκινητάκια που φτιάχνουν από πλαστικά μπουκάλια και καπάκια, με κούκλες που φτιάχνουν από πανιά και μαλλιά από τα μουστάκια από τα καλαμπόκια… τι ευτυχία και τι ανυπομονησία για τον ερχομό του μωρού!

Όμως πέρα στην άκρη του χωριού ζούσε ο Μπαμπαγιούμ, που αγαπά τις καραμέλες και καθόλου μα καθόλου τα παιδιά. Θα μου πείτε καραμέλες στο Κιπέρα; Πως; Οι μζούγκου (λευκοί άθρωποι) σκορπίζουν πίπι, όταν περνούν με τα μεγάλα αυτοκίνητα τους. Βροχή η καραμέλες-πίπι. Τα παιδιά τις τρώνε και τα καραμελόχαρτα τα δίνουν στον Αζιζ που κάνει συλλογή.

Θα καταφέρει η μυρωδιά από τα τόσα καραμελόχαρτα να φτάσει ο Μπαμπαγιουμ μέσα στο χωριό; Τι θα κάνει ο Αζιζ όταν δει να λείπει όλη η συλλογή του; Η αγριοφωνάρα του Μπαμπαγιούμ πως θα γίνει ένα χαμόγελο από μια φέτα φεγγαριού;

Τα χρυσόχαρτα, η μαγική νύχτα της γέννησης του μωρού της Μπίμπι, το κλάμα του μωρού, τα γέλια και οι φωνές των παιδιών, το ασημένιο χαμόγελο από τη σελήνη, το μυρωδάτο γιασεμί έχουν τόσο δύναμη που μπορούν να μαλακώσουν ακόμα και τη σκληρή καρδιά του Μπαμπαγιούμ.

Το βιβλίο «Ο Μπαμπαγιούμ και οι καραμέλες» της Ελένης Αναστασοπούλου, σε εικόνες της Θέντα Μιμηλάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλους, μας μεταφέρει σε μια κοινωνία που ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες των κατοίκων διαφέρει πολύ από τη δική μας καθημερινότητα.

Είναι ένα παραμύθι που ξεκλειδώνει μια πόρτα στον κόσμο, μια πόρτα να απολαύσει ο μικρός αναγνώστης μια διαφορετική κουλτούρα, ήθη και έθιμα ενός άλλου τόπου. Το cd που περιέχει το βιβλίο ενισχύει ακόμα αυτό το ταξίδι με την αφήγηση της συγγραφέας αλλά και με τα ηχογραφημένα τραγούδια από τα ίδια παιδιά του Κιπέρα, αλλά και του Κινταμάλ.

Όσο για την εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη είναι πραγματικά κάθε εικόνα κι ένας πίνακας ζωγραφικής. Χρώματα γήινα, μοτίβα αφρικάνικα, βλέμματα μου σε μαγνητίζουν, σε μεταφέρουν στο τοπίο και στον κόσμο του Κιπέρα.