Αιγαίο, Αύγουστος του 1989. Το Tani Blue ανοίγει πανιά για την Κρήτη, σ\' ένα ταξίδι επιστροφής προς την πατρίδα. Πάνω στο μικρό ιστιοφόρο, ο Γιώργος με σύντροφο τον γιο του, αποτολμώντας μια γενναία κατάθεση ψυχής, ξεκινά να ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις του από τα παιδικά του χρόνια στο χωριό του, τις Δαφνές, έως την απότομη, τραγική "ενηλικίωσή" του.
Η αποκρουστική πραγματικότητα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου αλλά και της εμφύλιας σύρραξης δοσμένη μέσα από τα μάτια ενός παιδιού... Κι η Ελλάδα που αλλάζει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, μέσα από τα μάτια ενός νέου.

"Διαβάζοντας το βιβλίο του Γιώργου Κοκοτού, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του αφορά την Κρήτη και κυρίως το χωριό (Δαφνές) όπου μεγαλώνει το μικρό αγόρι (ο Γιώργος της αφήγησης), μου ήρθε στον νου το θεατρικό του Κεχαΐδη "Δάφνες και πικροδάφνες" που, τονίζοντας τη λήγουσα, θα μας έδινε το "Δαφνές και πικροδαφνές". Γιατί ο πόλεμος που ξεκινά με τη μάχη της Κρήτης κι ο Εμφύλιος που ακολουθεί μόνο πίκρες φέραν στο νησί και στην υπόλοιπη χώρα. Ωστόσο, αυτό που καταφέρνει ο συγγραφέας είναι την "πίκρα" να τη βιώνουν μόνο οι μεγάλοι, ενώ το παιδί (πρωταγωνιστής του βιβλίου) έχει, σαν παιδί που είναι, το μερτικό του στο παιγνίδι και τη χαρά. Κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής του, η Ελλάδα της δεκαετίας του \'50 επιστρέφει με συναρπαστική ενάργεια στους συνομήλικους σήμερα -τότε έφηβους- αναγνώστες, ενώ για τους νεότερους που δε ζήσαν αυτή την εποχή, ο ταλαντούχος συγγραφέας με σπαρταριστές περιγραφές που βασίζονται στη λεπτομέρεια θα τους κάνει να νομίζουν ότι βλέπουν μια ασπρόμαυρη ταινία του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου".

(από τον πρόλογο του Βασίλη Βασιλικού)