ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΣΤΕΪΣΜΟΥ

Το χρυσοποίκιλτο ξιφίδιο
με τα πράσινα στολίδια
την καρδιά ενός μικρού κοριτσιού
μοιάζει να πλησιάζει περιπαιχτικά.
Το κυκλώνουν μύγες,
ενώ ένα φωτοστέφανο
τυλίγει το ταραγμένο στήθος της.
Το ξιφίδιο φαίνεται ότι δεν κάνει πλάκα
και πως στο πρόσωπο της δολοφονημένης
δεν υπάρχει ίχνος αστεϊσμού.
(Σοχέρ αλ Μοσάντφα, Αίγυπτος)

Τι διαφοροποιεί την Αραβική ποίηση από την ποίηση των Δυτικών; Πόσο έχει εξελιχθεί τον τελευταίο καιρό; Έχει άραγε απεκδυθεί την εξωτική ένδυση του παρελθόντος, και σε ποιον βαθμό; Η κατ\' ευφημισμόν Αραβική Άνοιξη έχει συντείνει στη μετεξέλιξη της Αραβικής ποίησης· στην επιλογή των θεμάτων, της τεχνικής και του ύφους; Πολλά ερωτηματικά, όπως αυτά που έχουν ήδη διατυπωθεί, απαιτούν απάντηση και είναι κυρίως έργο των μελετητών να την κατατάξουν και να την αξιολογήσουν. Ωστόσο, αυτό που επιχειρείται στην ανθολογία που έχετε στα χέρια σας, είναι μια σύντομη αλλά πιστή αναπαράσταση της προοδευτικής διαφοροποίησης και της εξέλιξής της τα τελευταία χρόνια μέσα από αντιπροσωπευτικά δείγματα ποιημάτων που επέλεξα από ένα μεγάλο φάσμα του αραβικού κόσμου. Τα ποιήματα επιλέχτηκαν με γνώμονα τον Έλληνα αναγνώστη, ενώ εκείνα που ανήκουν στην νεότερη γενιά ποιητών, απηχούν και ανιχνεύονται σ\' αυτά οι σημαντικότερες αλλαγές που διενεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, κυρίως μετά τις εξεγέρσεις για τον εκδημοκρατισμό και την ελευθερία της έκφρασης.