Μια κοπέλα στα δεκαέξι της χρόνια βρίσκεται ξαφνικά από την Ίο στη μεγαλούπολη που λέγεται Αθήνα, στο σπίτι ενός θείου που δεν έχει ποτέ στη ζωή της! Ένας άνθρωπος που έχει μάθει να μένει μόνος του και βλέπει στο πρόσωπο της μικρής του ανιψιάς μια κοπέλα που θα του φανεί χρήσιμη ως υπηρέτρια. Η Ρου τα πρωινά πηγαίνει στο σχολείο και τις υπόλοιπες ώρες εξυπηρετεί τις ανάγκες του θείου της! Από το να του καθαρίζει το σπίτι και να του σερβίρει το φαγητό αλλά και να τον κάνει μπάνιο! Η κοπελά ασφυκτιά μέσα στην ίδια της την καθημερινότητα και αναπολεί τις όμορφες στιγμές που περνούσε στο νησί της. Μοναδική της επικοινωνία η κολλητή της φιλενάδα που αλληλογραφούν! Η μητέρα της προσπαθεί απεγνωσμένα να μιλήσει μαζί της αλλά εκείνη την απορρίπτει!

Όταν κλείνει τα 18 και επιτέλους τελειώνει το σχολείο αποφασίζει να εγκαταλείψει το θείο της και να πορευτεί μόνη της στη ζωή της. Καταφέρνει να βρει δουλειά ως βοηθός μιας κομμώτριας και η ενασχόληση της με το να σκουπίζει τις κουρεμένες τρίχες από το πάτωμα την εκστασιάζει θεωρώντας τες κομμάτι από την ίδια! Στο μυαλό της φέρνει την βάναυση συμπεριφορά του πατέρα της και το λόγο που την έστειλε στην Αθήνα τόσο ξαφνικά και απροσδόκητα! Περιμένει με αγωνία την κολλητή της να έρθει στην Αθήνα ως φοιτήτρια για να είναι και πάλι μαζί!

Μία έφηβη που καλείται να ενηλικιωθεί απότομα, να αναλάβει τα ηνία της ζωής και να μάθει να στέκεται μόνη της στα πόδια της χωρίς να έχει κανέναν ανάγκη. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό, να κατανοήσει το λόγο που η μοίρα την έφερε στην Αθήνα και να προσπαθήσει να αφήσει πίσω της το παρελθόν ατενίζοντας με αισιοδοξία και χαμόγελα το μέλλον που έχει μπροστά της.

Μια πολύ ωραία νουβέλα της Μαριαλένας Σπυροπούλου που δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει ότι μέσα από όλες τις δυσκολίες που μας προσφέρει η ζωή οι μικρές ομορφιές της καθημερινότητας μας είναι αυτές που αξίζουν και κάνουν λιγότερο δυσβάσταχτο το βάρος που κουβαλά ο καθένας μέσα του!