Η ιστορία της Marea που τη μεγάλωσε η θεία της με το σύζυγό της, επειδή οι γονείς της απεβίωσαν όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή. Είναι αυτή η αλήθεια ή κάποιοι έκρυψαν από την ηρωϊδα σημαντικά γεγονότα από τη ζωή των γονιών της, ώστε να την οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ήταν ορφανή; Μία ιστορία γεμάτη έντονα συναισθήματα, υποδειγματική εξέλιξη της ιστορίας, με διαρκείς ανατροπές, που τονώνουν το ενδιαφέρουν του αναγνώστη και του προκαλούν σκέψεις κι αγωνία. Ένα βιβλίο που τολμά να αγγίξει και το πρόβλημα της γυναικείας κακοποίησης μέσα στην οικογένεια, μ' ένα βασικό μειονέκτημα κατά τη γνώμη μου. Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι μονοδιάστατοι. Ο απόλυτος κακός, η απόλυτα καλή. Χωρίς εμβάθυνση στην ψυχολογία του θύτη και του θύματος.

Η Μαρέα παθαίνει σοκ όταν ανακαλύπτει μετά τον θάνατο της θείας της, Αντιόπης, πως η μητέρα της έπασχε από ψυχική ασθένεια και ότι το σπίτι της στην Κρήτη της ανήκει. Η Μαρέα, μια κοπέλα που εργάζεται ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα, μεγάλωσε με τους θείους της, χωρίς να δει ποτέ τους γονείς της μετά τα τέσσερα χρόνια της, και το ταξίδι της στην Κρήτη θα ανατρέψει ριζικά τη ζωή της. Μικρά και μεγάλα μυστικά που της κρύβανε γνωστοί και άγνωστοι θα συγκροτήσουν ένα παζλ που δε θα θέλει να το συμπληρώσει με τίποτα! Ο Χρήστος Φλουρής επέστρεψε με ένα μυθιστόρημα δυνατό, ρεαλιστικό, αφιερωμένο στις ψυχικές διαταραχές και στη γυναικεία κακοποίηση. Η γραφή είναι κινηματογραφική, ενδοσκοπική, τέμνει κάθετα τις επαρχιακές κοινωνίες, με τις δεισιδαιμονίες και τα κουτσομπολιά τους. Διάβασα ανατριχιαστικές περιγραφές γυναικών που παγιδεύτηκαν σε γάμους και ξυλοκοπούνταν, γυναικών που πίστευαν στα μάγια και δε δίστασαν να δέσουν με αυτά συγχωριανές τους. Το παρελθόν της Μαρέας είναι γεμάτο ενοχές, εγκλήματα και θανάσιμα μυστικά, για τα οποία η κοπέλα δεν είχε ποτέ την παραμικρή ιδέα. Αργά αργά στήθηκε μπροστά στα μάτια μου μια καλοδουλεμένη τοιχογραφία, την οποία αδίστακτα ο συγγραφέας τεμάχισε και διέλυσε εις τα εξ ων συνετέθη. Αγωνία, μυστήριο και πρόσωπα που δεν είναι αυτό που φαίνονται στην αρχή, με συνεπήραν ως το τέλος. Ανατρίχιασα με τη σύγκρουση της Μαρέας με τη θεία του άντρα της, την Αριστέα, την ημέρα του γάμου της. Ένιωσα το αίμα να κοχλάζει και το μίσος της Αριστέας για την αθώα Μαρέα να γιγαντώνεται. Συμπάθησα τον Χαραλάμπη, τον τρελό του χωριού, από τις πιο γλυκές και αληθινές φυσιογνωμίες, έναν άνθρωπο-κλειδί που δίνει στη Μαρέα τις σωστές κατευθύνσεις. Βρήκα πανέξυπνο τον χειρισμό της φοβίας της Μαρέας για ψυχικές διαταρχές που ίσως τις κληρονόμησε κι εκείνη και αναρωτιέται πώς θα επηρεάσουν το παιδί της κι αν έχει το δικαίωμα να κρύψει κάτι τέτοιο από τον άντρα της. Τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη νύχτα που η Μαρέα ξεκίνησε να μεγαλώνει με τη θεία της; Πώς βρήκε την ψυχική δύναμη η ασταθής μητέρα της να αυτοκτονήσει; Ποιος σκότωσε τον γιο του πατέρα της Μαρέας από άλλο γάμο; Ποιο μυστικό κρύβει η Αμαλία του Δημαρχομανώλη; Τι είδε ο Χαραλάμπης εκείνη τη νύχτα; Ποια είναι πραγματικά η φωνή που μιλάει μέσα στο κεφάλι της Μαρέας; Τι γράφει στο κρυμμένο ημερολόγιο η τρελή μητέρα και τι αποκαλύπτει; Τόσα και πολλά άλλα ερωτήματα βρίσκουν απαντήσεις σε αυτό το καλοδουλεμένο, πολυεπίπεδο και συναρπαστικό μυθιστόρημα!ΥΓ. Το εξώφυλλο δε μου άρεσε καθόλου, νιώθω ότι δεν έχει σχέση ούτε με την ιστορία ούτε με την ένταση των συναισθημάτων πυ θα πλημμυρίσουν τον αναγνώστη.