Η ανάγνωση είναι αέναη και έχει το βλέμμα της στραμμένο στο διηνεκές. Κάθε ανάγνωση γίνεται φορτίο που το κουβαλάει ο αναγνώστης μέσα του για πάντα. Συνειδητά ή όχι, ο αναγνώστης θα ανατρέξει πολλές φορές σε ένα βιβλίο που διάβασε πριν από χρόνια, έστω και αν σήμερα βρίσκεται παρατημένο σε κάποια βιβλιοθήκη. Και αν ακόμα ένα πέπλο σκόνης τυλίγει το βιβλίο και οι σελίδες του κιτρινίζουν αργά και απρόθυμα, η ανάγνωση για τον αναγνώστη είναι ιερή σπορά. Όταν ολοκληρωθεί η ανάγνωση, ο σπόρος είναι ήδη φυτεμένος βαθιά στο είναι του αναγνώστη και η περίοδος του θέρους θα διαρκέσει για το υπόλοιπο της ζωής του. Η ανάγνωση μοιάζει με τη φλόγα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εξελιχθεί σε πυρκαγιά. Κάθε ανάγνωση αφήνει ένα στίγμα, μια ουλή στην προσωπικότητα του αναγνώστη.

Ας έρθει, λοιπόν, ορμητική και αδυσώπητη η ερώτηση:
"Μπορεί η ανάγνωση να αλλάξει τον κόσμο";