Προσεγγίζοντας του προσωκρατικούς γίγαντες του πνεύματος, προσεγγίζουμε τα βάθη του εαυτού μας και τα βάθη του σύμπαντος· ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες του μυαλού μας και την ουσία των πραγμάτων· μαθαίνυμε την σχέση του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο, του πεπερασμένου με το άπειρο, του προσωρινού με το αιώνιο και δίνουμε στα γεγονότα τις πραγματικές τους διαστάσεις. Προσεγγίζοντάς τους συνειδητοποιούμε την αξία μας, αποκτάμε αργά και σταθερά πραγματική μόρφωση και διώχνουμε τον πνευματικό ύπνο από τα βλέφαρά μας. Διότι όπως λέει και ο Ηράκλειτος (απ. 73): "ου δει ώσπερ καθεύδοντας ποιείν και λέγειν" [δεν πρέπει να μιλάμε και να ενεργούμε σαν να κοιμώμαστε όρθιοι].