ΟΦΕΙΛΗ

Τώρα που διαγράφηκε το πρώτο
Χαμόγελο καλοκαιριού, ουράνιο τόξο,
Τώρα που ηχούν ταμπούρλα στις πλατείες
Και ανεμίζουμε παντιέρες στα μπαλκόνια,
Τώρα που ηρέμησε το φουρτουνιασμένο
Διάμεσο των φρυδιών μας
Κάτω απ\' την πίεση των λουλουδιών,
Τώρα που βγάλαμε έξω τα παιδιά
Να πάνε να ξαναταΐσουν περιστέρια
Με την τροφή στην απλωμένη χούφτα τους

Ε μ ε ί ς

Ας ξαναπάρουμε την ξεχασμένη αρχοντιά μας
Στα θλιβερά μας δώματα ν\' αποσυρθούμε,
Ας λογιστούμε με τί τάχα να λιπαίνονται
Αιώνες τώρα οι πικρές ελιές
Και μ\' ένα θρήνο τιμής ας αφεθούμε
Τα δάκρυα να παρασύρουν τους καημούς μας
Γι\' αυτούς που βρέθηκαν μέρες μετά
Αδικοσκοτωμένοι
Πισώπλατα, από ανόμων χέρια,
Χωρίς σταυρό χωμένοι
Στις ρίζες του ελαιώνα τους.

(28/7/1974)