Δύο σημαντικοί Γάλλοι φιλόσοφοι και πολιτικοί στοχαστές της εποχής μας, ο Αλαίν Μπαντιού και ο Μαρσέλ Γκοσέ, "διασταυρώνουν τα ξίφη τους". Ο Μπαντιού υπερασπίζεται την επικαιρότητα του κομμουνιστικού προτάγματος, αυτού που ο ίδιος αποκαλεί "κομμουνιστική υπόθεση". Ο Γκοσέ αποτίει φόρο τιμής στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, υπενθυμίζει τις αρετές της, τονίζοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη για βαθιές μεταρρυθμίσεις στους θεσμούς της και στις λειτουργίες της. Μια συζήτηση γόνιμη, ενίοτε συναρπαστική, με αιχμές αλλά και χιούμορ και από τις δυο πλευρές. Σ’ αυτόν τον διάλογο, που συντονίζουν οι Martin Duru και Martin Legros (συντάκτες του Philosophie Magazine), οι δύο συνομιλητές, αν και εκφράζουν εντελώς διαφορετικές πολιτικές απόψεις και εκπροσωπούν διαφορετικές σχολές πολιτικής σκέψης, δε διστάζουν τελικά ακόμα και... να συμφωνήσουν σε ορισμένα σημεία.


Με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να αναγγείλουν ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία είχε οριστικά "νικήσει" τον κομμουνισμό. Όμως αυτές οι τελεσίδικες ετυμηγορίες δείχνουν ήδη να αμφισβητούνται εν μέρει. Είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία απλός υπηρέτης του καπιταλισμού ή διατηρεί πάντα την αυταξία της; Υπάρχουν περιθώρια διεύρυνσης των ορίων της εμβάθυνσής της ή το μέλλον της διαγράφεται αβέβαιο και επισφαλές;

Η παγκοσμιοποίηση έχει μόνον αρνητικές συνέπειες ή ίσως αποτελεί και θετική εξέλιξη, ιδιαίτερα για λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και περιοχές του πλανήτη; Υπάρχουν περιθώρια για μεταρρυθμίσεις, ικανές να ανανεώσουν τη φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία και να θέσουν φραγμό στον εν πολλοίς αχαλίνωτο καπι­ταλισμό των ημερών μας; Υπάρχει εναλλακτική πρόταση απέναντι στη σημερινή τάξη πραγμάτων; Το παλαιότατο δίλημμα "μεταρρύθμιση ή επανάσταση;", που έχει ήδη πίσω του περίπου εκατόν πενήντα χρόνια ζωής, παραμένει άραγε πάντα στην ημερήσια διάταξη;