Η θάλασσα, η γυναίκα, ο έρωτας, ο χωρισμός είναι οι βασικοί άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφονται οι στίχοι του Κωνσταντίνου Στρατή.

"Δεν θέλει η θάλασσα να σβήσει τα σημάδια/ ούτε το φως απ\' τη ματιά της τη ζεστή,/ βράχια και φύκια σου \'χουν μείνει για τα βράδια,/ και μια γοργόνα που κοιτά στην κουπαστή."
Γοργόνες και νεράιδες κυκλοφορούν στους στίχους προσθέτοντάς τους μια αίσθηση παραμυθιού, που έρχεται να αντιμετωπίσει την επίσης αποτυπωμένη σκληρή πραγματικότητα.

"Η Σάντρα, /η λεβέντρα, /η αφέντρα, /μια χάντρα /σ\' ένα σπίτι στη Φυλής,/ ένιωσε στα σαράντα /πως την πλήγωναν τα πάντα /και είπε να γυρίσει τη σελίδα της ζωής."

Με φιλοσοφική διάθεση παρατίθενται σκέψεις, δίνονται πιθανές απαντήσεις.
"Τι είν\' η ζωή, /δυο στάλες ευτυχίας, /τι είν\' η ζωή, /διαταγή θητείας."

Πενηνταένας στίχοι που προέκυψαν σε κάποιες διαδρομές του Κωνσταντίνου Στρατή, όταν ήταν επιτακτικό να ξεφεύγει το μυαλό από τα καθημερινά και να παίρνει "Ανάσες".
Έξι τραγούδια που ερμήνευσαν εξαιρετικά η Ελένη Δήμου, ο Κώστας Μακεδόνας, η Κατερίνα Κούκα, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Φαίη Μάτσου και ο Χρήστος Δάντης.