Πολλή Φιλολογία, Λίγη Λογοτεχνία
Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
18-03-2017 21:40
Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή
Κατά Περίπλοκο, Προβλέψιμο, Αδικαιολόγητα μεγάλο, Αργό, Αντιπαθής βασικός χαρακτήρας
Πολύ καλό βιβλίο, με αρκετό βάθος και ενδιαφέρουσες πλοκές (ας είμαστε ειλικρινείς, οι πλοκές είναι πολύ περισσότερες από μία: Η ζωή του Αντριά, η ιστορία του Βιάλ, Το παρελθόν της Σάρας)
Το τεράστιο πρόβλημα είναι στην τεχνική που χρησιμοποιεί, μια ιδιάζουσα μορφή "ροής συνείδησης". Η γραφή είναι όπως του έρχεται στο κεφάλη, όπου μια λέξη δημιουργεί ένα συνειρμό, που γίνεται ολόκληρη αφήγηση, μέσα στην αφήγηση. Αν δεν διάβαζετε λέξη προς λέξη, θα βρεθείτε να χάνεστε, καθώς σε μια πρόταση η τριτοπρόσωπη αφήγηση γίνεται πρωτοπρόσωπη (π.χ ο Αντριά πήγε στο σαλόνι και είπα στην μητέρα τι τα θες όλα αυτά τα χαρτιά), χωρίς διακριτιά σημεία στίξεις (πολλές φορές ο ευθύς λόγος παραμένει στην ροή του κειμένου χωρίς εισαγωγικά), και πολλές φορές θα χαθείτε μιας και από το σήμερα θα βρεθείτε στο παρελθόν ή αντίστροφα. Το κόλπο με τον ιεροεξεταστή και τον Ρούντολφ Ες, είναι ενδεικτικό.
Τα είδαμε και με τον Προυστ, τα είδαμε και με τον Τζόυς. Ο Καμπρέ παίζει με τις συμβάσεις της λογοτεχνίας, σε σημείο να ζαλίζει τον αναγνώστη. Το βιβλίο έχει όλα τα "προσόντα" για να το λατρέψει ένας φιλόλογος ή ένας κριτικός. Ένας αναγνώστης όμως, που απλά ψάχνει μια ωραία ιστορία, θα απογοητευτεί γρήγορα.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι