Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες που καμιά ακτή δεν τους θέλει και για τον Ιπτάμενο Ολλανδό που δεν μπορεί να αράξει πουθενά. Τρεις σκέψεις πάνω στον προφήτη Τσέχωφ. Μία φαντασία πάνω στον Άμλετ. Ένα άλλο τέλος για το παραμύθι Χένσελ και Γκρέτελ. Μια σεστίνα για τον Ρήνο, την κοίτη του Ρομαντισμού. Μια ποιητική αναδρομή στην ιστορία της Γερμανίας. Πέντε έξι ανάποδες βιβλικές παραβολές. Ο άναρθρος μονόλογος ενός Ιώβ του καιρού μας. Και δύο συλλογισμοί για το σήμερα που μοιάζει όλο και περισσότερο με πέμπτη πράξη σαιξπηρικού δράματος.

Το δεύτερο βιβλίο της Λένιας Ζαφειροπούλου, μια σύνθεση από ποιήματα, πεζά και θεατρικές μινιατούρες, είναι μια περιπειώδης, αγωνιώδης αλλά και ειρωνική βυθομέτρηση της πλούσιας και δύσκολης ευρωπαϊκής ταυτότητας.