"Με τον παρόντα ΣΤ\' τόμο παρουσιάζονται τα γεγονότα, όπως εκτυλίχθηκαν, αμέσως μετά την Απελευθέρωση και καταγράφονται από την πλευρά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ(ΚΚΕ). Μοναδική μας πηγή - από Ελληνικής πλευράς - είναι οι κομματικές εφημερίδες και οι προκηρύξεις της εποχής εκείνης που επαγγέλλονταν την "Λαϊκή "Εξουσία", και εκδίδονταν κυρίως στην Καλαμάτα, δεδομένου ότι η άλλη πλευρά είχεν εξοντωθεί ή της είχε απαγορευθεί να εκφράζεται ελευθέρως. Εξ άλλου, η "Λαϊκή Εξουσία", είχε απαγορεύσει την κυκλοφορία των παραδοσιακών εφημερίδων της Καλαμάτας ή άλλου έντυπου που ήταν αντίθετο προς την γραμμή του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ(ΚΚΕ). Έτσι, οι εφημερίδες και οι ιδέες, που κυκλοφορούσαν δημοσίως, ανήκαν στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ και είχαν την έγκρισή τους. Η ιστορία γραφόταν τότε και γράφεται και σήμερα - από τους όψιμους απολογητές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ(ΚΚΕ) - κατά τρόπον μανιχαϊκό: Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ(ΚΚΕ) απαρτιζόταν από τους πατριώτες και όσοι δεν πίστευαν στη γραμμή του αποτελούσαν τους "προδότες", τους "αντιδραστικούς" και τους "συνεργάτες" του εχθρού! Με τον τρόπο αυτό συνεχίσθηκε και μετά την Απελευθέρωση η διχόνοια των Πανελλήνων, πού είχε ως κατάληξη την Κομμουνιστική Ανταρσία, δηλαδή τον Τρίτο Γύρο για την κατάληψη της Εξουσίας.
Οι Έλληνες είχαν εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο, από τον όποιον άργησαν να εξέλθουν. Ο φόρος του αίματος ήταν πολύ βαρύς (Κατοχή, Δεκεμβριανό Κίνημα, Κομμουνιστική Ανταρσία). Και τούτο, επειδή το θέλησε και το αποφάσισε το ΚΚΕ, παρασύροντας τους μαχητές του ΕΛΑΣ και τους οπαδούς του σε έναν άπελπιν αγώνα, ο οποίος αποδείχθηκε - στις ημέρες μας -και μάταιος".