Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
03-03-2016 09:00
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή
Κατά
Ένα εξαιρετικό διαμαντάκι που το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Οι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, οι συνέπειες των επιλογών μας, δοσμένα με αντρική ματιά και με τόση αλήθεια, ειλικρίνεια και αμεσότητα που δάκρυσα. Η περίληψη στο οπισθόφυλλο δε με ενθουσίασε, το εξώφυλλο με προϊδέαζε για αντίστοιχο περιεχόμενο και να που διαψεύστηκα ευχάριστα! Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα που χειρίζεται άψογα τους χαρακτήρες και το περιβάλλον στο οποίο δρουν, φωτίζει αμερόληπτα τα λάθη του παρελθόντος και τις επιπτώσεις στο παρόν και με συντροφιά ποιητικές, φροντισμένα πλασμένες λέξεις ξεναγεί στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής!
Η Μαίρη είναι σύζυγος πλαστικού χειρουργού και ζει στην Κηφισιά, σε μια «πενταβάρετη» ζωή γεμάτη πλούτο, συμβιβασμούς και μοναξιά. Είναι ελεύθερη να κάνει ό,τι θέλει, αρκεί να μη γίνει γνωστό στον κύκλο του αντρός της. Πλήττει. Η κολλητή της είναι σαν αυτοκόλλητο επιβράβευσης στη ζωή της, αναμασούν τα ίδια, φλερτάρουν άνευ περιεχομένου τυχαίους άντρες, τσιμπολογούν ακριβά εδέσματα σε φτηνές μαζώξεις, αρνούνται να διαβάσουν έστω και μία σελίδα. Ώσπου τυχαία, από ανία, η Μαίρη διαβάζει το πρώτο της βιβλίο. Και η ρωγμή στον τοίχο της αρχίζει να γίνεται τρύπα. Τι σχέση έχει η Μαίρη του σήμερα με την Άννα-Μαρία του χτες; Πραγματοποιήθηκαν οι φιλοδοξίες της; Άξιζε που τσακώθηκε με τους γονείς της γιατί ήθελε να γίνει μοντέλο; Είναι ευχαριστημένη που έχει ό,τι ήθελε αλλά κουβαλάει μαζί κι ένα βαρύ τίμημα; Γιατί αναπολεί τις ευτυχισμένες στιγμές του λυκείου με τον πρώτο της έρωτα, τον Άγγελο;
Με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, ο συγγραφέας γδύνει αργά αργά και βασανιστικά το κουκούλι του μεταξοσκώληκα, μόνο που εδώ έχουμε αντίστροφη πορεία: η πεταλούδα γίνεται κάμπια. Η πλούσια, πανέμορφη, εξωτική, γοητευτική πεταλούδα αρχίζει να μαδιέται πλησιάζοντας το φως της αλήθειας και να συρρικνώνεται σε ένα γνήσιο, αληθινό κουκούλι. Μου άρεσε η κενότητα των στιγμών των πλουσίων. Πολλοί συγγραφείς περιγράφουν έρωτες σε αστικό περιβάλλον και με γεμίζουν χασμουρητά από τις περιττές περιγραφές των σαλονιών και των κότερων, όμως εδώ ο κύριος Γιαντάς δίνει την πραγματική, τρισδιάστατη πλευρά των γεγονότων: όλες αυτές οι επισκέψεις, οι αλλαξοσυντροφιές (για να μην το γράψω αλλιώς) είναι κενές, άνευ περιεχομένου και ουσίας. Είναι απλά ένα εισιτήριο για να μένεις μακριά από τη δυστυχία των καθημερινών απλών ανθρώπων που απολύονται, πεινάνε και ανησυχούν. Είναι τραγικές οι συγκεντρώσεις των πλουσίων του μυθιστορήματος που συζητάνε για την κρίση, τις αλλαγές στην οικονομία και τις απολύσεις-περικοπές που αναγκάζονται να κάνουν, χωρίς όμως η δική τους ζωή να διαμορφωθεί αντίστοιχα.
Από την άλλη το μυθιστόρημα δεν είναι κραυγή κατά του πλούτου, δεν ειρωνεύεται, δε λοιδωρεί. Δείχνει πώς ένας απλός άνθρωπος στην εφηβεία του μπορεί να παρασυρθεί από τις σειρήνες και τους αυλικούς του για να ακολουθήσει ένα άνετο μονοπάτι ζωής, γεμάτο αγκάθια και ανηφόρες όμως. Κανείς δεν είναι έτοιμος να υποστεί και τις συνέπειες, εξαρτάται όμως από τον χαρακτήρα που έχει πλάσει για να βρει την κατάλληλη διέξοδο. Με συγκίνησε η ιστορία του έρωτα της Άννας-Μαρίας και του Άγγελου. Τόσο αθώος, πραγματικός, καθημερινός, συνηθισμένος (μιλώ για τα στερεότυπα που ζει κανείς σε έναν έρωτα, γιατί κάθε έρωτας είναι διαφορετικός και καθε άνθρωπος σε εμπνέει διαφορετικά). Και η Άννα-Μαρία συμμετέχει σε διαγωνισμό ομορφιάς. Υποκύπτει, παρασύρεται. Σπουδές στην Αθήνα. Ο έρωτας τελειώνει, ξεφτίζει. Μέχρι την ανατροπή του μυθιστορήματος. Μια εξέλιξη που έδειξε μια άλλη πλευρά της Άννας-Μαρίας. Έγινε Μαίρη αλλά παρέμεινε Άννα-Μαρία. Οικογενειακές σχέσεις, συντροφικές αλληλεπιδράσεις, μια καθημερινότητα γεμάτη προκλήσεις, ένας έρωτας που θα δυσκολευτεί να φωτίσει σωστά τους ανθρώπους που διάλεξε να ενώσει. Ένα περιεκτικό, λιτό, δυνατό και επιτέλους ολιγοσέλιδο, εξαιρετικό δείγμα σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι