«Γαμήλιος Εσπερινός» Φ.Μήτσιου-Κολοβού Εκδόσεις Περίπλους 2016 σελ.111

«Τρυφερή επανάσταση» Φ.Μήτσιου-Κολοβού Εκδόσεις Πνοή 2019 σελ.124

Δεκαέξι διηγήματα της στο πρώτο βιβλίο της Φρίντα Μήτσιου -Κολοβού και δεκαπέντε στο δεύτερο.

Μικρές ιστορίες και υποδειγματικά μικροδιηγήματα, λαογραφικά ενσταντέ και ηθογραφικές εικόνες της καθημερινής ζωής. Ιστορίες, με λόγο ακαριαίο, η Φ.Μήτσιου κινείται άνετα ανάμεσα στο ρεαλιστικό διήγημα και την ηθογραφία και αρκετές δόσεις μαγικού ρεαλισμού και παραμυθικής μαγείας.

Τα βιβλία της είναι γεμάτα λαογραφικές λεπτομέρειες και οξυδερκείς παρατηρήσεις και στο βάθος, ο απόηχος της Μεγάλης Ιστορίας, αθύρματα της οποίας αποτελούν πολλοί από τους χαρακτήρες, που τα διασχίζουν.

Ηθογραφία με αυτοβιογραφικό υπόβαθρο,και μία συγγραφέας που με φωτογραφική και, κυρίως, φωνογραφική πιστότητα διεισδύει στη λογική του τόπου της Αιτωλοκαρνανίας και των ανθρώπων της. Ωστόσο, η μόνιμα εστιασμένη στους φορείς του λόγου αφήγηση και η ψυχογραφική εσωτερικότητα υψώνουν καλλιτεχνικά και συχνά με μοντέρνο τρόπο πολλά από τα διηγήματα, με κορυφαία νομίζω τα διηγήματα : «Η επίσκεψη», «Ο αυλητής του τρίτου», «Γαμήλιος Εσπερινός», «Καλό βράδυ», «Μια ερωτική ιστορία», «Η τελευταία νύχτα» και «Αποχαιρετισμός».

Η Φρίντα Μήτσιου αναδιφεί στη βιωμένη μνήμη χωρίς νοσταλγική αναπόληση.Προβάλλει το ανοίκειο με τη βεβαιότητα του γνωστού. Η πραγματικότητα γίνεται εφιάλτης, το όνειρο πραγματικότητα.Οράματα και θάματα που δρουν προβλεπτικά για το μέλλον.Σκληρά ήθη της επαρχίας και στενόμυαλη κοινωνία. Ο κόσμος και ο θάνατος. Ο κόσμος και η απελπισία. Ο συνάνθρωπος και η αλληλεγγύη. Η αγάπη και ο έρωτας. Αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε κύματα από την ίδια θάλασσα.

Ιστορίες με αφοπλιστική λιτότητα και δραματικό βάθος.

Ζωγραφίζει η συγγραφέας με απαράμιλλη ζωντάνια τους χαρακτήρες της.

Ανεκπλήρωτοι έρωτες και ερωτικά ανταμώματα μηχανικά, άντρες που βάζουν και τη θηλειά του γάμου και πεθαίνουν ταυτόχρονα, χαιρετισμούς στον πεθαμένο πατέρα ότι η σπουδή του γιού πέτυχε, συντηρητικοί γονείς που δεν αντέχουν τον γιο γκέι, μια χριστουγεννιάτικη γιορτή στο σχολείο Δεύτερης ευκαιρίας των φυλακών, μια γυφτοπούλα που θηλάζει το δικό της παιδί και ταυτόχρονα ένα ξένο παιδί, η αλλαγή συμπεριφοράς ενός κλέφτη, που ήταν ντυμένος Άγιος Βασίλειος,λόγω ενός πεντάχρονου μπόμπιρα, ο Καλλίμαχος και η Μελισσάνθη, ο γεράκος της πολυκατοικίας της πόλης,που παίζει την φλογέρα του για το σπιτάκι του στην άκρη του βουνού, παίζει για το ηλιοβασίλεμα πέρα μακριά, παίζει για την ζωή του την ταπεινή, για την συντρόφισσά του που έφυγε πριν από εκείνον και τον άφησε ορφανό, οι καταραμένες και επάρατες απολαύσεις, η περίεργη Τσέχα,που κλαίει στο ελληνικό νεκροταφείο τον παλιό της εραστή, το ΟΧΙ, ένα σκληρό δισύλλαβο, αιχμηρό,κι όμως αδύναμο μπροστά στο ΝΑΙ, που αποδέχεται, που αγαπάει και ελπίζει, η κραυγή της μοναξιάς και η αναχωρήτρια στους λειμώνες της σιωπής, ο αναγκεμένος μετανάστης, η ξενιτειά που ξεκαθαρίζει καλύτερα πατρίδα, οικογένεια, δικαιοσύνη,λευτεριά, όλα, η Ελλάδα που είναι σκληρή, αλλά σαν κι αυτήν, δεν είναι άλλη, ο παράφορος έρωτας μιας αριστερής και ενός εθνικόφρονος, ένα λυπημένο πιάνο, η Ρόζα με την αφάνα της πυρκαγιάς και ο Χάρης που μαζεύει τα χίλια κομμάτια του μέσα στις στάχτες, το χάδι της πόρνης, μια μικρή, δροσερή παρένθεση στη μαραμένη εφηβεία, ο ήρωας παππούς, η αχόρταγη, μινωταυρική μηχανή της εξουσίας, η άτυχη πουτάνα και το φάρμακο πρεζολόν, η πίκρα της μάνας και ο ματωμένος Γαμήλιος Εσπερινός, είναι μερικά από τα θέματα των μικροδιηγημάτων του βιβλίου.

Μέσα από όλα αυτά η συγγραφέας ανιχνεύει τις ρίζες σύγχρονων βιοτικών συνθηκών και αναζητά όρους ενηλικίωσης και μύησης στη ζωή. Η μελαγχολία κάποιων διηγημάτων μετασχηματίζεται σε λυτρωτική παρηγορία. Ο θάνατος ξορκίζεται γιατί εντάσσεται στη ζωή.Η τρυφεράδα πηγάζει από την επίγνωση της σκληρότητας των πραγμάτων.

Η γραφή της Φρίντα Μήτσιου είναι πολύ στρωτή, τρομερά οξυδερκής και γεμάτη αιχμές.

Τα διηγήματα στα δύο αυτά βιβλία της Φρίντα Μήτσιου- Κολοβού είναι ένας ελεγειακός ύμνος στην ομορφιά της ζωής και ένας πολυπλόκαμος στοχασμός, για την πενιχρότητα και την ισχνότητα του σύγχρονου βίου.

Διηγήματα βαθιά ποιητικά, ζωντανά και βαθιά, υφασμένα με τα υλικά μιας απλής ζωής.

Διαβάστε τα.

Η Φρίντα Μήτσιου γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Το πατρικό της επώνυμο είναι Κολοβού. Σπούδασε κλασσική Φιλολογία στο Α.Π. Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγικά – Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε στη Δημόσια Εκπαίδευση για 25 χρόνια. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα). Πεζά της έχουν δημοσιευθεί, κατά καιρούς, σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες.

Γράφει : Ο Κώστας Τραχανάς