"Η μηχανή που ταξιδεύει μέσ’ το χρόνο" είναι το μυθιστόρημα που καθιέρωσε τον Herbert George Wells (1866-1946) ως τον κατ’ εξοχήν συγγραφέα-θεμελιωτή της σύγχρονης επιστημονικής φαντασίας. Εκτός από τον γοητευτικό, πρωτότυπο και περιπετειώδη χαρακτήρα της γραφής του, το έργο αυτό προσεγγίζει φιλοσοφικά και ενορατικά το γρίφο της εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού, αναδεικνύοντας τον καταστρεπτικό κίνδυνο που μπορεί να έχει η αλόγιστη εξέλιξη της τεχνολογίας, σε συνδυασμό με την αδυναμία του ανθρώπου να συμφιλιωθεί με τον φυσικό κόσμο.

Το βιβλίο αποτελεί επανέκδοση μιας ξεχασμένης μετάφρασης του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που έγινε το σημαδιακό έτος 1921.

"Ο Ουέλλς αίρεται τόσον απροσδόκητα στη Χίμαιρα, παραπλανάται έτσι στην Ουτοπία, που αφήνει πίσω του ένα αίσθημα ιλίγγου κι ενός ρίγους - σχεδόν του ρίγους του Έντγκαρ Πόου και του Βιλλιέ ντελ’Ιλ-Αντάμ. Η ιδιοφυΐα του να σκηνοθετή τα πλέον απίθανα πράγματα και να προκαλή τις πλέον απρόοπτες συγκινήσεις μοιάζει, στο τέλος, καθαρή μαγεία... Ο Ουέλλς είναι πολύμορφος, τόσο πολύμορφος όσο και ανεξάντλητος!"
Ναπολέων Λαπαθιώτης