"Κωλοδουλειά" ή εισαγωγή στη σύγχρονη κανονικότητα της δυστοπίας. [...] Ένα έργο για την κανονικότητα και τη δυστοπία, ένα έργο για το έργο της κανονικότητας και για το έργο της δυστοπίας, με εστίαση στη δουλειά της βιομηχανοποιημένης εστίασης. [...] Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς σήμερα για το φαγητό, την υγεία ή την εκπαίδευση, χωρίς να εγείρει συνάμα μείζονα πολιτικά ζητήματα. Στην πλάγια γραφή της "Κωλοδουλειάς", στη δύναμη του μεταφορικού της λόγου, υπάρχουν φράσεις της Βοηθού που θα μπορούσαν να είχαν διατυπωθεί αυτολεξεί όχι από υπάλληλο ταχυφαγείου, αλλά από κάποιον πολιτικό, στρατιωτικό ηγέτη, καναλάρχη, ακόμα και τραπεζίτη: "Οι πελάτες (οι πολίτες) με εμπιστεύονται. Τυφλά. Ό,τι τους δίνω το τρώνε. Την ώρα της μεγάλης πείνας δεν υπάρχει χρόνος για καχυποψίες. Προέχει το στούμπωμα, η γλυκιά νάρκη της πέψης". [...] Αυτό δεν σημαίνει ότι με την ανάδυση του τόπου της ζωικότητας διαρρηγνύεται το πλέγμα της επιτήρησης και της πειθαρχίας, σημαίνει όμως ότι στον τόπο αυτόν μπορεί να προκληθεί μια ρωγμή. Στον ετεροτοπικό, ευφορικό τόπο του ταχυφαγείου ο Μαυριτσάκης βλέπει στην αρχή μια συγκεκαλυμμένη δυστοπία· κοιτάζει προσεκτικότερα και βλέπει (ή θέλει να δει) αυτήν τη ρωγμή".

(από την Εισαγωγή του Γιώργου Π. Πεφάνη)