Φίλος της επιστημονικής φαντασίας, έχω εντρυφήσει σε αρκετές από τις υποκατηγορίες της, με αγαπημένο μου κίνημα αυτό του cyber punk. Στην «Πόλη των βιβλίων», συναντάμε μια πολύ ενδιαφέρουσα μίξη Blade Runner και αστυνομικού μυθιστορήματος, φιλολογικού ενδιαφέροντος και κατεύθυνσης.

Σε ένα κοντινό μέλλον, η ανάγνωση του βιβλίου, παύει να είναι μια απλή προσωπική υπόθεση, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις στον αναγνώστη, που ανάλογα με το είδος του βιβλίου, υλοποιούνται μέσα από μια ψυχοτρόπα διαδικασία. Τα βιβλία χαμηλής ποιότητας, οδηγούνε μέσα από τις παρενέργειες του «κακού» κειμένου έως και τον θάνατο. Στην πόλη των βιβλίων, κάπου έξω από τη Νέα Υόρκη, μια παράλληλη Μέκκα της Ανάγνωσης, οι καλοί συγγραφείς χαίρουν της δόξας των σημερινών rock star, οι κακοί του φόβου ως κακοποιοί του κοινού ποινικού δικαίου. Η πόλη δημιουργήθηκε, σαν απάντηση σε έναν πνευματικό μεσαίωνα που το βιβλίο κυνηγήθηκε με το μίσος που η Ιερά Εξέταση κυνήγησε και έκαψε τους «αιρετικούς». Σε αυτή τη νέα πόλη σπίτια και δημόσιοι χώροι έχουν δημιουργηθεί με βάση την αγάπη στο βιβλίο, πχ σπίτι τύπου Θερβάντες. Σε κάθε Παράδεισο υπάρχει η εξισορρόπηση με την κόλαση, το δίπολο καλού-κακού δεν λείπει ούτε εδώ, με τους κακούς συγγραφείς να αποτελούν τον πόλο του «κακού».

Ρυθμιστές και κυνηγοί των κακών συγγραφέων η Λογοτεχνική αστυνομία και εξέχων στέλεχος της ο «χαρισματικός» Ignatius Letterman. Το βιβλίο αποτελεί τα απομνημονεύματα του, τις αναμνήσεις του από μια πολυετή, παραγωγική υπηρεσία Η τάση του Letterman να ισορροπεί την κατάσταση με τους προβληματικούς συγγραφείς, τον έχει οδηγήσει σε μεθόδους που ουσιαστικά αποτελούν αυτοδικία αλλά και στην απόκτηση μιας φήμης ανάμεσα στον μικρόκοσμο της πόλης του βιβλίου.

Από εκεί και πέρα, ο ίδιος βρίσκεται σε έναν θανάσιμο αγώνα ζωής και θανάτου, με έναν εγκληματία που χρησιμοποιεί την πνευματική ενέργεια της ανάγνωσης για να εξολοθρεύσει την ανθρωπότητα, στην συγκεκριμένη περίπτωση την πόλη των βιβλίων, την ευγενέστερη μορφή αστικής συνύπαρξης. Σε αυτό το φουτουριστικό περιβάλλον, γνωρίζουμε τη δράση του Letterman, μέσα από ιστορίες που παρουσιάζουν ένα μέλλον δελεαστικό για τους φιλαναγνώστες καθώς χρησιμοποιεί κλασικούς τίτλους της λογοτεχνίας για να δημιουργήσει ιστορίες «πνευματικών» εγκλημάτων. Το χτίσιμο της προσωπικότητας του επιτυχημένου Dirty Harry των κακών συγγραφέων γίνεται τμηματικά, μέσα από μικρές απολαυστικές βιβλιοφιλικές ιστορίες. Όταν πλέον εμφανίζεται ο πραγματικός κακός και έρχεται η ώρα της σύγκρουσης, το φουτουριστικό περιβάλλον του Blade Runner συναντά τον κόσμο του G. Masterton, σε μια ζοφερή σύγκρουση δύο κόσμων, δύο ιδεολογιών, που το καλό και το κακό έχουν μόνο γκρίζο χρώμα.

Σε μια δουλειά ασυνήθιστη για τα Ελληνικά δεδομένα, η αστυνομική λογοτεχνία, με φουτουριστικό περίβλημα, συναντά τη λογοτεχνία τρόμου, σε ένα τελικό προϊόν καλοδουλεμένο και εθιστικό για τον αναγνώστη. Από τις λίγες φορές που ένα «βιβλιοφιλικό» βιβλίο ξεπερνά τα δεσμά της πραγματικότητας και προσφέρει πολλαπλές οδούς ανάγνωσης και απόλαυσης στον αναγνώστη. Μια rock όπερα, με κάθε τμήμα της αυτόνομο και το επικό φινάλε, δυνατό σε εντάσεις, χρώματα και ήχους, να λειτουργεί σαν συγκερασμός αλλά και αυξητικά των επί μέρους τμημάτων του συνόλου.

http://www.rockyourlife.gr/ignatius-letterman-logotechniki-astynomia-poli-ton-vivlion-2/