Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
17-06-2021 12:18
Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο
Κατά
Η ζωή μέχρι στιγμής έχει φερθεί στον Στέφανο Δημητρίου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι φοιτητής Ιατρικής στην Πάτρα, δεν έχει οικονομικό πρόβλημα χάρη στους γονείς του, είναι δημοφιλής ανάμεσα στους φίλους και συμφοιτητές του και χαίρεται την κάθε του στιγμή. Νιάτα, ανεμελιά, πάρτι και ένας δυνατός έρωτας που θα γνωρίσει στο πρόσωπο της Ελβίρας.
Ώσπου μια τόση δα στιγμούλα, ένα κλάσμα του δευτερολέπτου είναι ικανό να σου αλλάξει για πάντα την ζωή, να στην καταστρέψει, να χάσεις τα πάντα: οικογένεια, φίλους, ακόμη και τον ίδιο σου τον εαυτό. Μια λάθος κίνηση, την λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος και ανατρέπονται τα πάντα.
Από τον Παράδεισο στην Κόλαση βρίσκεται πλέον ο Στέφανος. Στην πιο τρυφερή του ηλικία, σπίτι του θα γίνουν οι φυλακές: Αυλώνας, Διαβατά, Κασσαβέτεια. Θα αναμετρηθεί με τον εαυτό του, θα παλέψει με τις Ερινύες του, θα αυτομαστιγωθεί. Οι απάνθρωποι νόμοι και οι κώδικες της φυλακής, η σαπίλα που θα γνωρίσει εκεί μέσα, τίποτα δεν θα σταθεί ικανό να αγγίξει την ψυχή του, να τον αλλοιώσει. Ηθικός, έντιμος, δίκαιος, εργατικός, άνθρωπος διαμάντι, ξεχωρίζει ανάμεσα στους δεκάδες που παρευρίσκονται στο ίδιο μέρος με εκείνον. Η μοίρα δεν αφήνει κανέναν στο έλεός της και στην περίπτωση του Στέφανου, του κρατάει φυλαγμένη για το τέλος μια πολύ όμορφη έκπληξη που θα κάνει τα μάτια σας να πλημμυρίσουν δάκρυα και την καρδιά σας να φτερουγίζει από χαρά και αγαλλίαση.
Για μένα, γυναίκα – σταθμός, λατρεμένη προσωπικότητα η κυρία Δέσποινα. Μάνα!! Με όλη την σημασία της λέξης. Δεν υπολογίζει τίποτα και κανέναν, κινεί γη και ουρανό για να σταθεί δίπλα στο παιδί της, να το βοηθήσει, να του συμπαρασταθεί. Αυταπάρνηση. Άδολη και αστείρευτη αγάπη.
«Το σημάδι» είναι ένα βιβλίο συγκλονιστικό, σπαρακτικό, ανθρώπινο. Το έχω ξαναπεί πως λατρεύω την πένα του κ. Σακελλαρόπουλου, γιατί μέσα από την κάθε ιστορία που μας παρουσιάζει, μας προκαλεί μια έκρηξη συναισθημάτων. Μια πολύ δυνατή ιστορία με συναίσθημα, τρυφερότητα και ευαισθησία, ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με ολοζώντανες περιγραφές και πολλά μηνύματα που θα σας σημαδέψει. Ένα μάθημα ζωής, μεταμέλειας και συγχώρεσης. Ένα μάθημα ελπίδας. «Η ζωή έχει και αύριο…» Όσο σκοτεινά και αν ήταν τα μονοπάτια που διαβήκαμε στη ζωή μας, πάντα κάπου θα υπάρχει μια μικρή σχισμή, μια ρωγμή που να χωράει να τρυπώσει το φως και η ελπίδα.
Θερμά συγχαρητήρια στον κ. Μένιο Σακελλαρόπουλο!!! Καταφέρατε ακόμη μια φορά να με κάνετε να κλάψω.
* Οι πιο δυνατές στιγμές είναι αυτές που κλαις μόνος και δε σ’ακούει κανείς παρά μόνο η ψυχή σου. (σελίδα 116)
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι