Ενα πολυ δυνατο παραμυθι για την αγαπη και τις αναγκες των παιδιων.θιγει υπεροχα και το θεμα της υιοθεσιας!

Αυτή η πρωτότυπη έκδοση με το σκληρό εξώφυλλο και την υπέροχη εικονογράφηση της Πόπης Αυγουστάκη είναι ένα βιβλίο-κόσμημα για τα μικρά παιδιά, μα και τους μεγάλους… Πρωτόλειο ακόμα το διάβασα, με μάτια που έλαμπαν και με ένα χαζό χαμόγελο το χάϊδευα, σαν να επρόκειτο για κάτι δικό μου, που θα έπαιρνε τη σειρά του στην έκδοση!! Κι όταν πρώτη το κράτησα στα χέρια μου έτοιμο για διανομή, ένιωσα πολύ όμορφα για τη φίλη μου Ειρήνη, που επιτέλους βρήκε μια εκδοτική οικογένεια να τη νοιαστεί… Περηφάνεια που επιτέλους κάποιος θα βοηθήσει το ταλέντο της να λάμψει περισσότερο, αρχίζοντας από το παιδικό διήγημα και φτάνοντας στο επόμενο βήμα, αυτό του μυθιστορήματος (η νέα της δουλειά με το καινούργιο έτος!!!). Χαρά για την τόσο απλή, μα και συγκινητική υπόθεση, που εμπνεύστηκε, αυτή ενός μικρού κοριτσιού που έχοντας χάσει τη μητερούλα του, έχει αποκτήσει για καινούργια συντροφιά μια άλλη γυναίκα, προφανώς μια μητριά, που επίσης το αγαπά. Μια λυπητερή ιστορία καθώς το κοριτσάκι νιώθει νοσταλγία για τη μαμά του, που είναι στον ουρανό, μα και χαρμόσυνη εξίσου, καθώς η καινούργια «μαμά» δηλώνει την παρουσία της κάθε στιγμή δίπλα του. Με το τέλος της ανάγνωσης, κράτησα το έντυπο κοντά μου… Τα μάτια μου ακόμα έλαμπαν αλλά από σταγονίδια «βροχής», η καρδιά μου χτυπούσε ήρεμα-ρυθμικά και το χαμόγελο έγινε πλατύτερο, καθώς η συγγραφέας μας πέρασε το μήνυμα της ελπίδας μέσα μου… Πολλά μπράβο Ειρήνη μου!!! <3 <3 <3

…κατάφερες να κάνεις το παιδί που κρύβω μέσα μου να συγκινηθεί, να προβληματιστεί και να θέλει να διορθώσει όλα τα άσχημα που υπάρχουν γύρω μας Συγγραφέα μου! Κι όχι μόνο αυτό, μα και να ορκιστώ πως σαν μεγάλος – εξωτερικά πάντοτε!- θα κάνω ότι περνάει από τα χέρια μου για να γίνομαι αστεράκι για όποιον πονά και στεναχωριέται!! Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ για το χάρισμα που έχεις να γράφεις με την καρδιά σου!