Μικρός ονειρευόμουνα δύο πράγματα: Να μάθω μουσική και να ταξιδέψω στον κόσμο.
Τώρα πια έχω καταλάβει πόσο ασύμβατα είναι αυτά τα δύο.
Όχι πως απαγορεύεται στους μουσικούς να ταξιδεύουν, αλλά το δικό μου ταξίδι έτσι όπως το ονειρεύτηκα πηγάζει από μιαν αγωνία, από τη δίψα να ψηλαφίσω τον κόσμο.
Δύσκολο να το συνταιριάξεις με την υπομονή που απαιτεί η μελέτη της μουσικής.
Τι και αν ξεκίνησα φλάουτο... Γρήγορα το παράτησα. Το ίδιο και με το ακορντεόν αργότερα.
Μέχρι που έπεσε στα χέρια μου μια Nikon FE.
Από τότε φωτογραφίζω.
Φωτογραφία είναι η επιθυμία να τρέχεις να συλλέξεις το φως της ζωής. Το ίδιο φως που υπηρετεί και η μουσική.
Σε αυτό το λεύκωμα μάζεψα τη μουσική του δρόμου έτσι όπως τη συνάντησα στα ταξίδια μου.
Όταν φωτογραφίζω, είμαι σαν τυφλός. Αφήνω τους ρυθμούς της ζωής να με οδηγούν, χορεύοντας ψάχνω το καδράρισμα.
Τι κι αν δεν έμαθα τη μουσική. Αυτή πάντα με τραβά και μου αποκαλύπτει, όπου και να ταξιδέψω μου δείχνει το φως.
Ας ξεκινήσει η μουσική...
Καλή ακρόαση!


When I was young, I had two dreams: to learn music and to travel the world.
Now I have finally realized how incompatible the two are.
It is not that musicians are not allowed to travel, but that my journey as I imagined it, stems from a feeling of anticipation, from my thirst for knowledge of the world. It is difficult to combine this with the patience required for the study of music. Even though I started playing the flute, I soon gave up. Later, I did the same thing with the accordion. Until eventually I got my hands on a Nikon FE.
Since then I take photographs. Photography is the desire to run to collect the light of life. It is that same light that serves music.
In this album I have collected street music just as I encountered it on my travels. When I take pictures, I am like a blind man. I let the rhythms of life lead me, and as I dance I look for the frame.
So what if I never learned music. Music always pulls me and reveals itself to me, wherever I travel, it shows me the light.
Let the music begin...
Enjoy