Η έκδοση ενός νέου βιβλίου, λένε, είναι μια περιπέτεια. Μια γλυκιά περιπέτεια που θυμίζει την εμπειρία ενός ταξιδιού. Ένα τέτοιο ταξίδι ξεκίνησε πέρυσι τέτοιο καιρό σαν μέρος μιας διαδρομής που έχει σημείο εκκίνησης την παιδική μου ηλικία. Σ’ αυτό το τελευταίο μπάρκο (κι ας μου συγχωρηθεί ο προσωπικός τόνος σε ένα Δελτίο Τύπου), πήρα μαζί μου για εφόδια: αναμνήσεις, μυρωδιές, γεύσεις, σημειώσεις... Πήρα μαζί μου τις χιλιάδες των συμπολιτών μου της Μυκόνου και των Κυκλάδων που ζύμωσαν επί αιώνες έναν γευστικό θησαυρό που ενώ είχε την αναγνώριση δεν είχε ως τώρα τύχει της ανάλογης προσοχής και τεκμηρίωσης.

Ξεκίνησα για κάποια ολιγοσέλιδη παρουσίαση και προέκυψε μια σχετικά ευρεία ερευνητική αναφορά. Φίλοι που αγαπούν τη μαγειρική, επαγγελματίες μάγειρες και δημοσιογράφοι, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά κι έτσι το βιβλίο εμπλουτίστηκε με 43 συνταγές. Αυτή ήταν μια μεγάλη στιγμή για την κοπανιστή και ίσως εδώ πρέπει να σταθούμε, γιατί ένα τέτοιο ιδιαίτερο τυρί δεν είχε ως τώρα την ευκαιρία να περάσει στον καταναλωτή με άλλο τρόπο πέρα από τον κλασσικό πάνω σε μια μπουκιά ψωμί ή παξιμάδι με λίγο λάδι, ντομάτα και ρίγανη.