Νότος
μια κρύπτη μες στα βάραθρα
για την απελπισία που θέλει να πλαγιάσει στα νερά της
πριν την καταπιεί πάλι η πηγή
Όπως ο πληγωμένος ταύρος στην αρένα
καταφέρνει με κόπο τα τελευταία βήματα
για να διαλέξει το σημείο που θα ξεψυχήσει
Ο Νότος στραγγίζει τους αποχωρισμούς
και τη μελαγχολία που πίνουν οι αποκομμένοι
κάτι ξεριζώνεται από μέσα σου
και κοιτάζει το σώμα σου ακατοίκητο σπίτι

Νομίζω πως εκεί
σε κάποιο δρόμο του Σαν Τέλμο
κι όπως θ\' ακούγεται υπαίθρια μπάντα με μπαντονεόν
μια νότα θα κλέψω
για να πυροβολήσω την τελευταία ελπίδα [...]


Μια ποίηση διαλόγου με όλες τις μορφές τέχνης: τη ζωγραφική, τη μουσική, τη λογοτεχνία. Αλλά και ποιήματα ποιητικής με τη συγγραφέα να επιχειρεί μια συζήτηση με τον αναγνώστη και μια εξωτερίκευση όσων την απασχολούν στη μακροχρόνια αναμέτρησή της στο χώρο της τέχνης. Αποδεικνύεται με έμφαση η ανάγκη κάθε δημιουργού να κατασταλάξει όλες τις επεξεργασίες και τα ερεθίσματα που προκαλούνται στο ζωντανό χώρο της τέχνης μετουσιώνοντας αυτή τη διαλεκτική σχέση σε πρωτογενή δημιουργία με τη συνακόλουθη αιώνια αγωνία του τελικού εγχειρήματος: "είναι η σταγόνα που ψάχνουν πλάνητες και οδοιπόροι."