Άγριες θάλασσες, Μπάιλα, Τέσυ, Ψυχογιός

Άγριες θάλασσες

Μυθιστόρημα

Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί - Εκκρεμής εγγραφή

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	4.6/5	26

96% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Voula Dimitriadou

26-08-2018 18:08

Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΤΡΩΝΑ

23-08-2018 00:25

Κανένα ενδιαφέρον... Με το ζόρι το τελείωσα..

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Christina Zahariou

Εξαιρετική λογοτεχνική απόδοση αληθινής ιστορίας

27-09-2017 20:33

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Σούλα Πασχαλίδου

03-03-2017 01:13

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μαρια Κουλουρη

14-02-2017 22:48

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Nickolaos Chatzis

15-01-2017 21:00

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Anna Patera

08-01-2017 19:02

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Σαββας Λαγουδακις

12-12-2016 22:15

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Αφροδιτη Κρεμμύδα

Οταν η Ιστορία γίνεται λογοτεχνία!

16-10-2016 18:53

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Η κα Μπάιλα επέλεξε να παρουσιάσει έναν ήρωα της Αντίστασης, ένα καπετάνιο που θέλησε να κρατήσει κρυφά τα ηρωικά του κατορθώματα ακόμη και από την οικογένειά του. Βασιζόμενη στο ημερολόγιο του καϊκιου του Ευαγγελίστρια και στις αφηγήσεις της συζύγου και των παιδιών του (που βρήκαν το ημερολόγιο μετά το θάνατο του )ξεδιπλώνει την ψυχή του καπετάν Μιλτιάδη, τις αγωνίες, τους φόβους, τα συναισθήματα αλλά κυρίως την ελεύθερη Ελληνική ψυχή του. Ο καπετάν Μιλτιάδης είναι ο Ελληνας που δεν αντέχει την σκλαβιά και προτιμά να πεθάνει αγωνιζόμενος από το να σκύψει το κεφάλι στον κατακτητή! Και μετά αρνείται να καρπωθεί δόξα και τιμές για τον ηρωισμό του γιατί πιστεύει πως απλά έκανε το καθήκον του. Εκτός από τον βασικό ήρωα μαθαίνουμε και αρκετούς άλλους που βοήθησαν στο έργο του. Κεφαλλονιτισα και εγώ διάβασα γιά ανθρώπους του νησιού μου (το ζεύγος Κρητικού ήταν συγγενείς μου )απλούς αλλά και άρχοντες που βοήθησαν στην Αντίσταση κρύβοντας και φυγαδευοντας ανθρώπους και όμως κράτησαν αυτή τη δράση τους κρυφή μέχρι το θάνατο τους. Εξαιρετικό βιβλίο αξίζει να διαβαστεί, είναι πράγματι μάθημα γιά τους Ελληνες!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

George Katsoulas

Πολύ ωραίο βιβλίο γρήγορο και γεμάτο δράση.

16-10-2016 22:07

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Γρήγορο

Κατά

Πολύ ωραίο βιβλίο γρήγορο και γεμάτο δράση. Το μόνο του μειονεκτήματα είναι ότι ο ομώνυμος ήρωας παρουσιάζεται σαν Άγιος χωρίς ίχνος διαλεκτικότητας σαν ένας ημίθεος ήρωας χωρίς αρνητικά. Και δεύτερον οι περιγραφές των βασανιστηρίων και των κακουχιών από τους κατακτητές ήταν πολύ κοινότυπες χωρίς κάποια ιδιαίτερη τόλμη στην περιγραφή. Πιστεύω ότι ήθελε λίγο περισσότερο θάρρος και όχι μια τόσο στέρεη γλώσσα.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Stella Ag

08-10-2016 16:05

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Katia Roze

11-09-2016 16:22

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Evdoxia Kolydaki

Καλογραμμένο, καθηλωτικό, συναρπαστική πλοκή, αληθινή ιστορία με ιστορικό ενδιαφέρον

05-07-2016 23:53

".....Η αξιοπρέπεια είναι που σε κάνει να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, ακόμα κι όταν σπάσουν τα κουπιά σου, η λαχτάρα να μη χαλαλίσεις τα όνειρά σου και η ελπίδα. Μια ελπίδα βαφτισμένη στο όνομα της εθνικής υπερηφάνειας, της ελευθερίας πέρα από κάθε προσωπικό κέρδος. Και όλα αυτά σε κάνουν να παλεύεις ασίγαστα, χωρίς κανένα άλλο αντίκρισμα. Δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο".

Ενα έξοχο βιβλίο, που συνδυάζει ιστορία, τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου, και μας γνωρίζει με τον καλύτερο τρόπο, έναν ταπεινό, ακέραιο, έντιμο, με ήθος και εθνική συνείδηση Ελληνα, που τίμησε τις ελληνικές "άγριες θάλασσες" της κατεχόμενης Ελλάδας, με τον ηρωισμό του, το θάρρος, τη γεννναιότητά του, την πίστη του στην ελευθερία και στην ασίγαστη ελπίδα του, για την απελευθέρωση του τόπου μας....οι σελίδες του, όλες μία και μία, μας ταξιδεύουν όχι μόνο στις "άγριες θάλασσες" κατά τον εύστοχο τίτλο του, αλλά σε εκείνη την εποχή, που όλα ήταν πιο αγνά, αθώα, μακριά από σκοπιμότητες, συμφέροντα, ιδιοτέλειες και υστεροβουλίες....αποτελεί έναν "φόρο τιμής" σε όλους εκείνους τους αφανείς και εμφανείς ήρωες, Ελληνες που στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, δεν δίστασαν ούτε στιγμή, με αίσθηση ευθύνης και πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας των περιστάσεων, να επιλέξουν ανάμεσα στην υποταγή στον κατακτητή και στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας, ακόμα και εάν, καθημερινά, έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους (και όχι μόνο τη δική τους, αλλά και των δικών τους ανθρώπων), χωρίς να φοβηθούν ούτε στιγμή, να λιποψυχήσουν και να υπαναχωρήσουν από τα ιδανικά και τις αξίες τους. Και αν μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζαμε την σπουδαία προσφορά του Μιλτιάδη Χούμα, τον οποίο γνωρίσαμε χάρη στην έμπνευση και στη συγγραφική πένα της Τέσυς Μπάιλα, αυτό, εν πολλοίς οφείλεται στην ταπεινότητά του και στη σεμνότητά του, που ουδέποτε του επέτρεψε να "εκμεταλλευθεί" τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, αρετές οι οποίες αναμφισβήτητα αποτελούσαν στοιχεία της έντονης και μαχητικής προσωπικότητάς του, σε συνδυασμό με την ασίγαστη φιλοπατρία του και την αστείρετη αγάπη για τον τόπο μας.

Σε μία εποχή, και σε καιρούς δύσκολους, που η τιμή και η εθνική υπερηφάνεια, η αξιοπρέπεια και το ψυχικό σθένος, δεν ήταν "κενό γράμμα", αλλά πραγματικά και ουσιαστικά αποτελούσαν μοναδικά στοιχεία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας, τα οποία εμφαντικά, διεκδικούσαν, στις περιόδους απώλειας ή κλονισμού της ελευθερίας, να είναι τα βασικότερα και τα πιο γνήσια στοιχεία, του έθνους μας, τα λόγια και οι σκέψεις του Μ. Χούμα, δια της συγγραφικής πένας, με τη διαύγειά τους, αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και προκαλούν αβίαστα το θαυμασμό για το μεγαλείο της ψυχής όλων εκείνων που αγνόησαν τον φόβο, και με πάθος, πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες για την "ανάσταση" της Ελλάδας. Διότι, εκείνοι οι άνθρωποι, όσο σκληρά και αν δοκιμάσθηκαν, είχαν τη σκέψη τους και στις επόμενες γενιές, στα χρόνια που θα ακολουθούσαν και σε όσα ιερά και όσια όφειλαν να παραδώσουν, και οι περισσότεροι με αυταπάρνηση, σκέφτονταν όπως και ο Μ.Χούμας, την εικόνα και τις σκέψεις του οποίου, η Τ. Μπάιλα μας έκανε "κοινωνούς" :

"....επειδή ότι είχε κάνει δεν σήμαινε για εκείνον παρά μόνο ένα χρέος, και το χρέος αυτό δεν είχε σχέση ούτε με παράσημα, ούτε με τιμές, ούτε με μπάντες που παιάνιζαν διθυραμβικά, αλλά με την έμφυτη συστολή του ανθρώπου που επιλέγει να υπηρετήσει τη θητεία του στο παρελθόν και να παραδώσει στις επόμενες γενιές ατόφια την Ιστορία της πατρίδας του, αδιαπραγμάτευτη, αρνούμενος την υποδούλωσή της".

Οι περιγραφές όσων διαδραματίσθηκαν εκείνη την περίοδο, με την αποφασιστικής σημασίας, συμμετοχή του ήρωα, ο οποίος με εγκαρτέρηση και γενναιότητα, δεν παρεξέκλινε της συνειδητής του επιλογής, είναι όχι μόνο απολύτως ρεαλιστικές (όπως αρμόζει στην αφήγηση μίας αληθινής ιστορίας), αλλά, συγκλονιστικές, θα μπορούσα να πω, αφού, χωρίς καμία υπερβολή, προκαλούν δέος και συγκίνηση και "μεταδίδουν" μοναδικά την αγωνία, την ένταση και τα συναισθήματα που στις πιο κρίσιμες ώρες, βίωσαν όλοι όσοι έλαβαν μέρος, στις επιχειρήσεις διαφυγής και διάσωσης, και αποδίδουν πιστά την ατμόσφαιρα εκείνης της περιόδου, που μπορεί να ήταν "σκοτεινή", φορτισμένη και έμπλεη απόγνωσης και οδύνης, αλλά, πρόσκαιρη και μόνο, χάρη στην αυτοθυσία και στην ακλόνητη πεποίθηση, ότι μόνο με αντίσταση και αγώνα, κατακτάται η πολυπόθητη ελευθερία.Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο, σταματώ εδώ όμως, γιατί αξίζει να γνωρίσετε ένα μοναδικό ταξίδι στις "Αγριες Θάλασσες", με την ελπίδα και την ευχή να παραμείνουν πάντα ήρεμες και γαλήνιες, όσο εξαρτάται από την ανθρώπινη φύση, τον πιο αστάθμητο παράγοντα. Πολλά πολλά συγχαρητήρια !!!!!!!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Evi Anastasiadou

26-06-2016 11:31

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Μια θαλασσογραφία το μυθιστόρημα αυτό, Ένας αιγαιοπελαγίτικος πίνακας με όλα τα μπλε της θάλασσας, με το θυμό και με τη γλύκα της.Μια αύρα ελευθερίας θάρρους και πατριωτισμούΜια αλμύρα που τσούζει τις πληγές και πολλές φορές τις θεραπεύει…..Η αληθινή ιστορία ενός ήρωα, του Μιλτιάδη Χούμα, που με τον δικό του ανεπανάληπτο τρόπο αντιστάθηκε στον εχθρό με ένα θάρρος ανεπανάληπτο, αντρίκιο, καθαρό και φυσικό σαν την ανάσα του, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα.Εκεί στις άγριες θάλασσες του πολέμου, ο ταπεινός ναυτικός μέσα από το αστείρευτο λογοτεχνικό ταλέντο της Τέσυ Μπάϊλα, μας διδάσκει αξίες, ζει τον έρωτα με πάθος αλλά και αξιοπρέπεια με την Ελένη της καρδιάς του, τιμά κάθε ώρα και κάθε στιγμή την ιερή έννοια της φιλίας, σέβεται τους ανθρώπινους δεσμούς και πάνω απ όλα μας συγκινεί με το απαράμιλλο θάρρος του.Ένα θάρρος που το ταϊζει και το τρέφει η ασίγαστη πείνα και η λαχτάρα για ελευθερία. Αυτή η ένταση και αυτό το πάθος που καθρεφτίζεται στο βλέμμα του. Ένα βλέμμα από ατόφιο και σπάνιο υλικό…..Με συγκίνησε και με παρέσυρε η γοητευτική αφήγηση, στηριγμένη στις μαρτυρίες του Μιλτιάδη από τη δράση του στην ομάδα Διαφυγή, κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.Μαζί του ένα ανθρώπινο μωσαϊκό από ήρωες, παιδιά, γυναίκες ακόμα και εχθρούς ολοκληρώνουν μαγικά αυτόν τον θαυμάσιο πίνακα.Με άφησε χωρίς ανάσα η συγκλονιστική περιγραφή της βύθισης του υποβρυχίου Περσεύς και η απίστευτη διάσωση του Τζόν Κέιπς από τους νησιώτες.Μαζί με τον ήρωα Μιλτιάδη, ένα ανθρώπινο μωσαϊκό από ζωντανους και γλαφυρούς χαρακτήρες, παιδιά, γυναίκες ακόμα και εχθρούς ολοκληρώνουν μαγικά αυτόν τον θαυμάσιο πίνακα.Αισθάνομαι τυχερή που ταξίδεψα με την Ευαγγελίστρια, έκανα μια θεαματική βουτιά στην Ιστορία και βγήκα, με μιαν ανάσα, στην επιφάνεια, πιο πλούσια σε γνώσεις και σε αισθήματα.Τέσυ Μπάϊλα, σ’ ευχαριστώ πολύ!!!!!!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Amalia Kouvela

26-06-2016 16:39

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Έκλεισα το βιβλίο και θαρρούσα πως θάλασσα και αρμύρα γέμιζαν τα πνευμόνια μου.

Με μία λέξη υπέροχο! Μαγικός τρόπος γραφής, εικόνες ολοζώντανες, συναισθήματα πηγαία.

Ένα άρτιο λογοτεχνικό βιβλίο που σε μαγεύει και σε κρατάει μέχρι το τέλος σε ένταση.

Η ιστορία είναι αληθινή και περιγράφει την ζωή του αφανούς ήρωα Μιλτιάδη Χούμα ο οποίος κατά την διάρκεια της κατοχής με το καίκι του την Ευαγγελίστρια εντάχθηκε στους κόλπους της συμμαχικής οργάνωσης ΜΙ 9 πραγματοποιώντας ταξίδια διαφυγής και σώζοντας αγωνιστές που τους μετέφερε σε ελεύθερα εδάφη.

Συγκίνηση και έντονη αγωνία για τον ήρωα Καπετάνιο αλλά και φόρος τιμής σε ιστορίες ανθρώπων που ζούνε τις δικές τους περιπέτειες και συναισθήματα.

Ένας αγνός νησιώτης με καρδιά λεονταριού και ψυχή αντριωμένη, που σαν υπέρτατο χρέος του έβαλε την λευτεριά της πατρίδας. Σεμνός, δεν θεώρησε κατόρθωμα μα χρέος του όσα πρόσφερε.

Δεν τα συζήτησε ούτε με την ίδια του την οικογένεια και η ιστορία του έγινε γνωστή από το κρυμμένο του ημερολόγιο μετά τον θάνατο του.

Το προτείνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του καλού ελληνικού βιβλίου.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

21-06-2016 07:17

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

http://magdapapadimitriou.gr/arthrografias/62-agries-thalasses-tis-tesy-baila

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Άννα Κοντίδου

20-06-2016 10:50

Ο Μιλτιάδης Χούμας, ένας Σαμιώτης καπετάνιος ζυμωμένος από τα μικράτα του στην αλμύρα της θάλασσας, ήταν ένας άνθρωπος που “πάντα έκανε αυτό που λογάριαζε και δεν υπήρχε τρόπος να αλλάξει γνώμη. Έμοιαζε αψίθυμος και τολμηρός, την ίδια στιγμή όμως ήταν συνετός και τρυφερός άνθρωπος. Λιγόλογος και σοβαρός, ζητούσε μόνο ό,τι λογάριαζε σωστό να κάνει και δε δίσταζε να τα βάζει με όλους όταν έβλεπε μια αδικία. Βάραινε η ψυχή του και σώπαινε, όμως μέσα του το καζάνι έβραζε και κανείς δεν μπορούσε να προφυλαχτεί όταν ο αιθέρας πλημμύριζε από τους ατμούς του”, όπως τον περιγράφει η συγγραφέας.

Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του τον οδήγησαν να ενταχθεί στην Αντίσταση κατά των Ιταλογερμανών και διαθέτοντας στον αγώνα, χωρίς δεύτερη σκέψη, το καΐκι του, την “Ευαγγελίστρια”, να συμβάλει στη διάσωση πολλών ανθρώπων εκείνη τη μαύρη περίοδο της Ιστορίας μας.

Σε κάποιο σημείο ο ίδιος λέει: “Τι σημασία έχει; Ο φόβος άλλους τους κάνει να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και άλλους να στηρίζονται πιο δυνατά σ' αυτά και να σηκώνουν το κεφάλι ψηλά στον λεύτερο ουρανό. Εμένα η αδικία αυτή και ο φόβος φωτιά μού έβαλαν. Φλόγισαν το μυαλό μου και έκαψαν το πετσί μου. Ας βαδίσω γραμμή κατά τον θάνατο, δεν πειράζει, μα ήσυχος δε μένω”.

Τέτοιοι άνθρωποι ήταν όσοι έγραψαν Ιστορία, ακόμα κι αν δε γράφτηκαν στις φωτεινές σελίδες της και έμειναν αφανείς, ίσως γιατί και οι ίδιοι δε θέλησαν να “υπερηφανευτούν” για τα κατορθώματά τους, όπως ο Μιλτιάδης που δε μίλησε ποτέ για όσα έζησε ούτε καν στην αγαπημένη του γυναίκα, την Ελένη, και στα τέσσερα παιδιά του. Μόνο μετά τον θάνατό του, το 1989, έμαθαν το ακριβές μέγεθος του ηρωισμού του, όταν ανακάλυψαν το κρυμμένο του ημερολόγιο, αυθεντικά αποσπάσματα του οποίου διαβάζουμε σποραδικά μέσα στο βιβλίο.

Η Τέσυ Μπάιλα, με τη λυρική, γλαφυρή και απολύτως λογοτεχνική γραφή της, αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο άξια συγγραφέας είναι! Παίρνει μια αληθινή ιστορία και δεν την καταγράφει απλώς αλλά, με το πλούσιο λεξιλόγιό της και τις υπέροχες περιγραφές της, φτιάχνει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και διδακτικό, για εμάς τους νεότερους, μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί από όλους!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Marietta Avgerinou

19-06-2016 16:21

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Γρήγορο, Τεκμηριωμένο

Κατά

Εξαιρετικό βιβλίο! ! Κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό μυθιστόρημα! Ένα ατόφιο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας που είχε την τύχη να ξεδιπλωθεί μέσα από την υπέροχη γραφή της Τεσυς Μπαιλα! Γεμάτο αγωνία για την τύχη των Ηρώων, γεμάτο ψυχή και συναισθήματα. Ένα βιβλίο που κάνει σίγουρα τον κάθε Έλληνα υπερηφανο! Γιατί η ιστορία είναι πολλά περισσότερα από εκείνα που διδαχθηκαμε! Ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Efstathia Efi Kazakoni

Υπεροχο !!!

14-06-2016 11:10

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Ioanna Zisiopoulou

10-06-2016 22:56

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Ρίτα Μενεξίδου

07-06-2016 18:30

Υπέρ Συναρπαστικό

Κατά

Ο Μιλτιάδης Χούμας από μικρό παιδί γνώρισε και αγάπησε βαθιά την θάλασσα. Με το μικρό καΐκι του πατέρα του, την Ευαγγελίστρια, την ταξίδευε κάθε μέρα για να μαζέψει την ψαριά του. Αλλά η λαίλαπα του πολέμου άλλαξε την καθημερινότητα όλων. Μετά από μια συμπλοκή με Ιταλούς στρατιώτες, αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Σάμο και να διαφύγει σε ελεύθερα χώματα. Η δίψα του για λευτεριά γρήγορα θα τον φέρει σε γνωριμία με τις συμμαχικές δυνάμεις και θα ενταχθεί στην οργάνωση Διαφυγή, αναλαμβάνοντας τις πιο δύσκολες και ριψοκίνδυνες αποστολές.Το ημερολόγιό του μας φέρνει κοντά σε όλες αυτές τις επιχειρήσεις κι εμείς, πάνω στην Ευαγγελίστρια, διαπλέουμε τα ναρκοθετημένα νερά του Αιγαίου από την μία άκρη ως την άλλη, με μπουνάτσα ή με άγρια και αφρισμένα κύματα. Κρυβόμαστε σε μικρούς κολπίσκους μέχρι να ξεφύγουμε από τα Ιταλικά καράβια και βρίσκουμε καταφύγιο σαν πρόσφυγες, στα ίδια μέρη, που 30 χρόνια νωρίτερα είχαν βαφτεί κόκκινα από αίμα Εληνικό.Μία αληθινή ιστορία για έναν αληθινό απόγονο του Οδυσσέα, έναν άνθρωπο που έβαλε υπέρτατο χρέος της ζωής του την αγάπη γισ την πατρίδα, αλλά ποτέ δεν θέλησε να επωφεληθεί την δόξα του ονόματός του. Γιατί το χρέος γι' αυτόν δεν είχε σχέση με παράσημα και τιμές, αλλά με την ανάγκη να παραδόσει στις επόμενες γενιές ατόφια την ιστορία της πατρίδος του.Ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ βιβλίο, με μία πένα μαγική, μία άριστη λογοτεχνική γραφή, που δεν θέλεις να τελειώσει.Στην μέση του βιβλίου παρακολουθούμε και την προσωπική ιστορία ενός από τους διασωθέντες.Στις 60 αυτές σελίδες η αφήγηση είναι αριστοτεχνικά κινηματογραφική.Θερμά συγχαρητήρια στην Τέσυ Μπάιλα! Της εύχομαι κάθε επιτυχία και την ευχαριστώ για το υπέροχο ταξίδι στις άγριες θάλασσές της. Και πολλά μπράβο για την επιλογή του θέματός της. Γιατί κι αυτό είναι κομμάτι της Ιστορίας μας που δεν πρέπει να χαθεί στην λήθη του χρόνου.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Costas Avgerinos

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

02-06-2016 12:58

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

«ΑΓΡΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ» ο τίτλος του νέου βιβλίου της Τέσυς Μπάιλα, από τον Ψυχογιό. Μια συγκλονιστική ιστορία, βασισμένη σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα, τα οποία η συγγραφέας πλαισιώνει με ευαισθησία και συμπληρώνει μυθοπλαστικά, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, όπως μόνο εκείνη καταφέρνει πάντα.Το ταξίδι ξεκινάει περίπου το 1907, όταν ο μπάρμπα-Αντρίκος αποφασίζει να κατασκευάσει στη Σάμο το καΐκι του, την«Ευαγγελίστρια». Αναθέτει λοιπόν στον μαστρο- Λευτέρη την κατασκευή του.Το καΐκι φτιάχτηκε με τα καλύτερα υλικά, μα το μεράκι του καραβοποιού, ήταν που έκαμε το θάμα του. Σαν να έβαλε και λίγο Θεό μέσα του, όπως είπε και ο ίδιος. Με όλα αυτά, αλλά και με την αγάπη του μπάρμπα Αντρίκου, το καΐκι ήταν σαν να απόκτησε την δική του υπόσταση.Την «Ευαγγελίστρια» έμελε να την αγαπήσει, περισσότερο από όλους, ο τελευταίος του γιος, ο Μιλτιάδης. Τελειώνοντας το σχολείο, έτρεχε στο λιμάνι και καθόταν με τις ώρες στο κατάστρωμα του καϊκιού, αποκτώντας ένα δίαυλο επικοινωνίας οι δυό τους. Μιλτιάδης και καΐκι έγιναν ένα…

«…Παράξενο πως δένονται καμιά φορά οι άνθρωποι με μερικά πράγματα. Το συναίσθημα της αγάπης αναπτύσσεται υποδόρια, σχεδόν ωσμωτικά, και τους κάνει να νιώθουν πως το αντικείμενο αυτό γίνεται προέκταση του εαυτού τους, αναπόσπαστο μέρος τους. Δένονται με αυτό μέσα στο χρόνο σε μια σχέση αδιαπραγμάτευτη, έστω και αν κάποτε οι δρόμοι τους χωρίσουν, ακόμα και όταν ο χρόνος κάνει τη φυσική παρουσία να χαθεί…»

Όταν λοιπόν ξέσπασε ο Παγκόσμιος πόλεμος, ο Μιλτιάδης Χούμας, θυμήθηκε τα λόγια του δασκάλου του…

«…Όταν γίνει συνείδηση στη ζωή του ανθρώπου ο φόβος και αυτοθέλητα παραδοθεί κανείς σ’ αυτόν, τότε γυρισμός δεν υπάρχει…»

και αποφασίζει, αυτός και το καΐκι του να μπουν στον αγώνα και την αντίσταση και σαν ένα σώμα, μια ψυχή, να δώσουν την δική τους σπίθα, που μαζί με τις σπίθες των υπόλοιπων αγωνιστών, θα άναβαν το φυτίλι της ελευθερίας, από τον κατοχικό ζυγό.Ένα λογοτεχνικό βιβλίο, με πλήθος νοημάτων και διδαγμάτων, που αν και πηγαίνει πίσω στον χρόνο, σε μια δύσκολη εποχή της πατρίδας μας, παραμένουν σημερινά, κι αυτό επειδή πάντα μικρές ανάλογες σπίθες μπορούν να γίνουν φλόγα σε κάθε αγώνα.Ο μεγάλος έρωτας του Μιλτιάδη για την μικρή Ελένη είναι αυτός που τον κρατά στις δύσκολες στιγμές που περνά, άλλωστε όσο δύσκολοι και αν είναι οι καιροί, ο έρωτας θα βρει τις χαραμάδες και τις διόδους που χρειάζεται, για να μπει και να ανθίσει, δίνοντας δύναμη και ελπίδα.Ένα υπέροχο βιβλίο, για έναν Ήρωα της Ελλάδας, άγνωστο δυστυχώς σε όλους μας μέχρι σήμερα, τον Μιλτιάδη Χούμα, καλογραμμένο, ένα αληθινά λογοτεχνικό βιβλίο, με εξαιρετική γραφή και έναν λυρισμό που βοηθάει τον αναγνώστη, να ανοίξει τα φτερά της φαντασίας του και να νοιώθει ότι «ζει» τα γεγονότα της εποχής από κοντά.Ένα βιβλίο που αξίζει πραγματικά να διαβαστεί.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Gina Baila

02-06-2016 17:45

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Πάνος Τουρλής

01-06-2016 07:59

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Άγριες θάλασσες μα και καλόπλοες, άξενες και δεκτικές περιμένουν να υποδεχτούν τον αναγνώστη. Σκοτεινές και λαμπερές, με μυστικά και εγωισμό. Να τυλίγουν πότε με την ευεργετική γαλήνη τους το σκαρί της «Ευαγγελίστριας» και πότε να το ανασηκώνουν ψηλά, λες και θέλουν να το φτάσουν στον Θεό και να Του πουν: «Να, δες, η ναυτοσύνη βγάζει ήρωες σε δύσκολους καιρούς».

Η κυρία Μπάιλα αφήνει στην άκρη τα κεντίδια και τις λιγωτικές μυρωδιές της κουζίνας, βγαίνει από τον γυναικείο ψυχισμό που έστησε στο «Μυστικό ήταν η ζάχαρη» για να παίξει ξανά μετά το «Ουίσκι μπλε» με τα κουπιά και τις λαγουδέρες, να ξεψαρίσει νέες ιστορίες και να μπαλώσει τις οφειλές του παρελθόντος. Οι «Άγριες θάλασσες» είναι ένα τελείως διαφορετικό κείμενο, εξίσου αριστοτεχνικό και καλογραμμένο, όμως με ένα διαφορετικό ύφος και στυλ που μου έδειξε ότι δεν είναι τυχαία λογοτέχνις η συγγραφεύς.

Ο Μιλτιάδης Χούμας γεννήθηκε στη Σάμο το 1913 και πέθανε στον Πειραιά το 1989. Έθεσε το καΐκι του, την «Ευαγγελίστρια», στη διάθεση των Συμμαχικών Δυνάμεων και βοηθούσε να φυγαδεύονται στη Μέση Ανατολή σημαντικές προσωπικότητες της ένοπλης αντίστασης και πολύτιμοι αιχμάλωτοι πολέμου. Μία από τις μεγαλύτερες ανδραγαθίες του ήταν η διάσωση του μοναδικού επιζώντα από τη βύθιση του υποβρυχίου «Περσεύς» John Capes, που είχε καταφύγει στην Κεφαλονιά. Σημαντική προσωπικότητα της Εθνικής Αντίστασης, τιμήθηκε με τα μεγαλύτερα παράσημα ανδραγαθίας από Ελλάδα και Αγγλία και όταν όλα τελείωσαν αποσύρθηκε στη βιοπάλη του, χωρίς να πει σε κανένα κουβέντα για όσα είδε και έζησε.

Αυτόν τον ήρωα λοιπόν διάλεξε να μας παρουσιάσει η συγγραφέας στο νέο της μυθιστόρημα. Και ετοίμασε ένα κείμενο υπέροχο, στρωτό, καλογραμμένο, γεμάτο περιστατικά και δράσεις από τον πιο αιματηρό πόλεμο της ανθρωπότητας. Εκτελέσεις, σφαγές, παγίδες, νάρκες, Εθνική Αντίσταση, φυγαδεύσεις, συλλήψεις, πείνα, όλες οι δύσκολες στιγμές της φρικτής δεκαετίας του 1940 ποτίζουν τις σελίδες του μυθιστορήματος. Με δεξιοτεχνία η κυρία Μπάιλα παρ’ όλ’ αυτά στολίζει αυτόν τον μαύρο καμβά με ζωηρές πινελιές, τις μυρωδάτες της γλυκιάς καθημερινότητας, τις κόκκινες του συνεσταλμένου έρωτα, τις ανάλαφρες του παιδικού γέλιου. Γιατί υπήρξαν δύσκολες στιγμές για τον ελληνικό και όχι μόνο πληθυσμό, όμως η ζωή συνεχίζεται και ο έρωτας γράφει ακατάπαυστα στο τεφτέρι του. Εναλλάσσονται λοιπόν αρμονικά τα ανδραγαθήματα του Μιλτιάδη Χούμα και οι αγωνίες και οι δυσκολίες με το βέλος του πρώτου έρωτα, το νοικοκυριό που κρατά μια γυναίκα που περιμένει χτύπημα στην πόρτα τους με την ελπιδα να γύρισε ο άντρας της, την ήδιστη γεύση που αφήνει το κερασμένο χειροποίητο γλυκό.

Το μυθιστόρημα περιγράφει με γλαφυρότητα τη ζωή του μεγάλου αυτού Σάμιου αγωνιστή και χρησιμοποιώντας πρωθύστερα και τις εναλλακτικές εικόνες που ανέφερα πιο πριν καταφέρνει να κρατήσει τον αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος. Η αυστηρή, δωρική αφήγηση των περιπετειών του Χούμα έχει ταιριάξει άψογα με τη λυρικότητα της πένας της κυρίας Μπάιλα, αν και αισθάνθηκα ότι το μέγεθος της προσωπικότητας του πρωταγωνιστή και το ότι έχουμε να κάνουμε με ζωντανό άνθρωπο, άρα δεν αφηνόμαστε σε εκτεταμένη μυθοπλασία ή διαφορετική τροπή της πλοκής, τη συγκράτησε σε αρκετό βαθμό. Απέδωσε όμως στο μέγιστο τα συναισθήματα που δημιουργούν τα γεγονότα από μόνα τους και περνάει πολλά νοήματα μέσα από το βιβλίο της: φιλαλληλία, αγάπη και χρέος προς την πατρίδα που όταν λήξει δε χρειάζεται να το αναμασάμε προς τέρψιν ευήκοων ώτων και πολλά άλλα.

Οι «Άγριες θάλασσες» χαίδεύουν με τον αφρό τους την προσωπικότητα ενός εθνικού ήρωα και χαρίζουν στον αναγνώστη λιγότερο γνωστές σελίδες από τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία. Το μυθιστόρημα είναι ένα αστραφτερό περιδέραιο στον «ιδρωμένο λαιμό» της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Μέσα από το τσάκισμα της φωνής της είδε τον ασημόγλαρο του γυναικείου της φόβου να πετά προς τα ακρογιάλια της θλίψης. Σκέφτηκε πόσο μικρό και εύθραυστο ήταν αυτό το νεαρό κορίτσι μέσα στον πόλεμο, πόσο ασήμαντος και ντελικάτος είναι ο κόσμος μέσα στα καπρίτσια της Ιστορίας, και για μια ακόμα φορά αναθεμάτισε την τύχη τους να έχουν γεννηθεί εκείνη την τόσο σκοτεινή περίοδο» (σελ. 135).

«Κι εκεί, με τον αγέρα να χτυπά κατάσαρκα την πλώρη του καϊκιού, με τη θάλασσα να σφυροκοπά την καρίνα του, εκείνος έβρισκε την ευκαιρία να κάνει και πάλι όνειρα. Λες και από το ανοιχτό του πουκάμισο έβρισκαν την ευκαιρία να διαχυθούν στον νυχτερινό ουρανό και από εκεί να φτάσουν στην ακτή του Τσεσμέ, να κουρνιάσουν πάνω στο μαξιλάρι της Ελένης και εκεί, δίπλα της, να αποκοιμηθούν» (σελ. 157).

«Και τότε κατάλαβε τη μεγάλη διαφορά που υπήρχε ανάμεσά τους. Εκείνοι δεν πολεμούσαν για κανένα ιδανικό. Παιδιά ήταν και η μοίρα τους το είχε φέρει να πολεμήσουν στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας. Οι Έλληνες μάχονταν για την ελευθερία της πατρίδας τους. Η αδικία τούς είχε μετατρέψει σε ριψοκίνδυνους πολεμιστές, χωρίς καλά καλά να το σκεφτούν, χωρίς να το έχουν σχεδιάσει ποτέ. Οι αιχμάλωτοι Ιταλοί είχαν συρθεί από την Ιστορία σ’ αυτό τον πόλεμο, ενώ οι Έλληνες έγραφαν τη δική τους. Αυτή ήταν η ειδοποιός διαφορά» (σελ. 163).

«Πώς να μιλήσει κανείς λοιπόν τώρα, τόσα χρόνια μετά τον πόλεμο, για όλα αυτά! Αίμα είναι οι μνήμες μέσα μου και πότισαν το μαντίλι της ψυχής μου» (σελ. 432).

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Maria Denaxa

30-05-2016 20:04

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Maria Sitara

28-05-2016 19:15

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	4
Το έχουν	25
Το θέλουν	13
Αγαπημένο τους	4
Το δανείζουν	1
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	2
Το διάβασαν	20
Το διαβάζουν	2
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	1

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!