Μόλις έκλεισα ένα βιβλίο 665 σελίδων και πάλι αισθάνομαι ότι ήταν "λίγο". Νομίζω μπορώ να το χαρακτηρίσω ως βιβλίο επιστημονικής φαντασίας - ο Πίτερ που είναι ιεραπόστολος καλείται να μεταφέρει το λόγο του Θεού σε μια κοινωνία τελείως διαφορετικής νοοτροπίας και συνηθειών. Όμως ταυτόχρονα βλέπουμε και την αλλαγή στη σχέση του με τη γυναίκα του που έμεινε πίσω, την αλλαγή στα συναισθήματα και ίσως θα μπορούσα να πω την εκφύλιση των συναισθημάτων δυο ατόμων που ενώ αγαπιούνται αναγκάζονται να ζουν ζωές παράλληλες χωρίς τίποτα τίποτα κοινό στην καθημερινότητά τους. (Άρα μπορώ να το χαρακτηρίσω βαθιά κοινωνικό- έχει εξαιρετική ανάλυση των συναισθημάτων και των σκέψεων και των δύο μελών του ζευγαριού). Επίσης είναι και τρομαχτικό στον βαθμό που μπορεί να τρομάξει ένα βιβλίο που σου δείχνει τυπωμένη και με σύντομες αλλά ολοζώντανες περιγραφές την πορεία που πιθανόν να πάρουν τα πράγματα στον πλανήτη μας αν δεν αλλάξει κάτι- και δεν εννοώ μόνο τις περιβαλλοντικές καταστροφές. Το "βιβλίο των παράξενων νέων πραγμάτων" είναι η Βίβλος. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το βιβλίο ως θρησκευτικού περιεχομένου; Μάλλον ναι, υπάρχουν αναφορές μέσα στα Ιερά Κείμενα, στο κάτω- κάτω ο βασικός ήρωας είναι ιεραπόστολος και η δουλειά του είναι να προσηλυτίσει τον νέο πληθυσμό. Δεν είναι όμως κουραστικό, δεν θα έλεγα ότι ο γενικός αντίκτυπος σε εμένα ως αναγνώστη ήταν ότι έγινε οποιαδήποτε προσπάθεια προσηλυτισμού δικού μου. Σαφώς υπάρχουν εδάφια από τη Βίβλο μέσα, αλλά είναι μικρά, δεν κουράζουν. Και με την πορεία που πήρε η ιστορία δεν είμαι σίγουρη τελικά για το αν ο συγγραφέας ήθελε να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού ή να μας προβληματίσει ως προς αυτήν...Πάντως το θρησκευτικό κομμάτι του βιβλίου δεν είναι κουραστικό, δεν δημιουργεί πρόβλημα αν αυτός είναι ο προβληματισμός σας.Γενικά: μου δημιούργησε πολλές φορές έναν κόμπο στο λαιμό. Επίσης με εξέπληξε (υπερβολικά πολλές φορές θα έλεγα - αυτό σημαίνει πάνω από τρεις με μια πρόχειρη μέτρηση). Και μου άρεσε πολύ ο τρόπος γραφής του συγγραφέα, ήταν όμορφος και στρωτός, οι περιγραφές του τοπίου ήταν όπως έπρεπε για εμένα, το ίδιο και οι περιγραφές της εμφάνισης. Όμως ο τρόπος που μου έδινε να καταλάβω κάθε φορά τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών ήταν εξαιρετικός.