Τι κάνει μια πόλη "ασφαλή" για τους κατοίκους της; Τι άλλο από τα δίκτυα: τα δίκτυα των θεσμών, τα δίκτυα των συγγενικών προσώπων... Τα "δίκτυα-δίχτυα" που εγγυώνται σε όλους εμάς τους ανασφαλείς ότι η οδύνη, αυτή που προκαλούμε στον εαυτό μας και στους άλλους, παραμένει ο πιο σίγουρος τρόπος για να εξακολουθούμε να νομίζουμε πως "υπάρχουμε". Επειδή ο δρόμος προς την προσωπική αλήθεια και ελευθερία προϋποθέτει το βίωμα της καταγωγικής μας ανασφάλειας και της συμφιλίωσης μαζί της. Την πρώτιστη προϋπόθεση για μια αυθεντική δικτύωση με τον άλλο. Για την άλλη πόλη, την ακόμη ανεύρετη, που αιώνες τώρα προετοιμάζουν οι ευαίσθητοι, οι πληγωμένοι, οι ανυπεράσπιστοι και οι ηττημένοι.