Ένα σύγχρονο ερωτικό μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί από τη πρώτη σελίδα έως την τελευταία. Η αναπάντεχη συνέρευση δύο διαφορετικών ανθρώπων από πλευράς κοινωνικής τάξης μπορεί να φέρουν την ανατροπή. Ένα αξιόλογο βιβλίο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τη ξένη λογοτεχνία.

Ασχέτως του μοντέρνου ερωτικού περιεχομένου πηγάζουν αξιόλογα μηνύματα όσον αφορά τη σχέση γονιού και παιδιού και των σχέσεων γενικότερα.

Μπράβο!!!

Αν σκεφτείς καλοκαίρι και βιβλίο, είναι ο πρώτος τίτλος που θα έρθει στο μυαλό σου. Την Τατιάνα την ξέρω –πράγμα που σημαίνει για μένα ότι είχα τα μάτια μου δέκα φορές πιο ανοιχτά από τις άλλες φορές που διαβάζω ένα μυθιστόρημα. Μπορώ να πω ότι με εξέπληξε με τρόπους που δεν περίμενα.Ναι, έχει χιούμορ. Αν τη γνωρίσεις, από την πρώτη κιόλας ατάκα της, έχεις ξεραθεί στα γέλια. Το μεταφέρει λοιπόν με τέτοιο τρόπο μέσα στο έργο της που ρουφάς κάθε σελίδα με όρεξη και κέφι. Γιατί καταφέρνει να κάνει τους χαρακτήρες της ζωντανούς, ξεχωριστούς, και μάλιστα τόσο οικείους που πολλάκις σκέφτεσαι «χμ… το ‘χω κάνει κι εγώ αυτό!».Η Κέιτ κι ο Άνταμ είναι οι πρωταγωνιστές μας, σε μια δροσερή ιστορία αγάπης. Η Κέιτ είναι η πριγκίπισσα του Λος Άτζελες∙ έχει τα πάντα, οι γονείς της είναι πλούσιοι, έχει μάθει να κυκλοφορεί με σοφέρ [όσο να ‘ναι τη ζηλεύω ήδη] και είναι στο Πανεπιστήμιο, έτοιμη να παντρευτεί [όπως νομίζουν όλοι] τον Μπεν [γιατρός, πλούσιος, clean-cut, κοινώς ο τέλειος γαμπρός για τους γονείς της Κέιτ]. Το αντίθετο του Άνταμ δηλαδή. Ντράμερ, με σκουλαρίκια, τατουάζ και ροκ εμφάνιση. Μόνο που ο Άνταμ δεν είναι μόνο αυτά. Δεν είναι ένα παιδί που ζει ανέμελα τη ζωή του. Ίσα-ίσα που είναι εργατικός, τρυφερός, σπουδασμένος κι εξίσου της καλής κοινωνίας όπως η Κέιτ. Η πρώτη τους γνωριμία θα μας τα δώσει όλα. Δε χρειάζεται να καταλάβεις ότι ο έρωτας είναι… ακαριαίος. Ο τρόπος όμως που η Τατιάνα τους βάζει σε ένα αυτοκίνητο και χτίζει στιγμή-στιγμή τη σχέση τους, την αγάπη τους είναι μοναδικός.Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο Λος Άτζελες του 2015 και το Σικάγο. Και πραγματικά καταφέρνει η συγγραφέας να σε ταξιδέψει εκεί, να δεις τα κτίρια και τα αξιοθέατα μπροστά στα μάτια σου. Πας εκδρομή μαζί με την Κέιτ και τον Άνταμ και δε μπορείς παρά να κάτσεις στο πίσω κάθισμα [τι να κάνουμε, το ζεύγος έχει κάνει κατάληψη στις μπροστινές θέσεις] και να απολαύσεις τη διαδρομή.Δε θα μιλήσω για το γεγονός ότι διαδραματίζεται στο εξωτερικό. Σα συγγραφέας που συνηθίζει να κάνει το ίδιο, μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό. Μάλιστα, ξεχωρίζει για μένα. Ξεχωρίζει με τρόπο που θέλω να ταξιδέψει όντως στο εξωτερικό αυτό το βιβλίο και το εύχομαι στη συγγραφέα ολόψυχα. Άλλωστε ό,τι αγγίζει την ψυχή του συγγραφέα και τον ωθεί στο γράψιμο δεν μπορεί παρά να είναι καταπληκτικό.Η Τατιάνα έχει τον τρόπο της να αγγίξει κάθε αναγνώστη. Οπότε βουρ στις παραλίες, στα ταξίδια, στα ησυχαστήρια με τζάκι με το Road Trip ανά χείρας, και θα με θυμηθείτε.

Φτωχός νέος αγαπάει πλούσια νέα. Ερωτεύονται, αγαπιούνται, οι γονείς της δεν τον θέλουν, τι θα απογίνουν; Μια ιστορία που την έχω διαβάσει χιλιάδες φορές ως τώρα, με χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους και από χιλιάδες διαφορετικούς συγγραφείς. Τότε γιατί δεν μπορύσα να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου; Γιατί γύριζα πυρετωδώς κάθε σελίδα, ρουφώντας αχόρταγα την ιστορία αυτών των δύο νέων παιδιών (ναι, τις ερωτικές σκηνές τις προσπέρασα); Γιατί δεν ήθελα να τελειώσει; Γιατί παρ’ όλο που διάβαζα κάτι που δεν ήταν πρωτότυπο στο θέμα του εγώ ήθελα να είμαι κει, μαζί με τα παιδιά, να τους μαλώνω όποτε κάνουν λάθη και να τους σβήνω το φως διακριτικά όταν έρχεται η όμορφη εκείνη ώρα που η αγάπη μπλέκεται στα πόδια τους;

Ο Άνταμ είναι ένας άντρας που τέσσερα χρόνια μετά την προδοσία που έζησε από την τότε σύντροφό του επιδίδεται μόνο σε εφήμερες ερωτικές βραδιές ενώ αγωνίζεται με το συγκρότημά του να αναδειχθεί στη μουσική σκηνή της χώρας του. Η Κέιτ είναι ένα πλούσιο κορίτσι, που σπουδάζει ό,τι θέλουν οι γονείς της και θα παντρευτεί αυτόν που της υπέδειξαν οι γονείς της, αν και κατά βάθος δε θέλει τίποτα από τα δύο, μόνο να ζωγραφίζει. Η γνωριμία αυτών των δύο ανθρώπων θα αλλάξει τα πάντα γύρω τους και μέσα τους.

Το κείμενο είναι γραμμένο σε πρώτο ενικό και την ιστορία την αφηγούνται εναλλάξ η Κέιτ και ο Άνταμ. Δεν αναμασάται η ίδια ιστορία από άλλη οπτική, αντίθετα ο ένας συνεχίζει από κει που σταμάτησε ο άλλος. Αφήγηση σε ενεστώτα διαρκείας, που δίνει ζωντάνια και βοηθάει την ιστορία να κυλήσει γρήγορα, χωρίς ανάσα. Αληθινές, ατόφιες, ανθρώπινες παρεξηγήσεις απομακρύνουν το ζευγάρι, όμορφες στιγμές τους ενώνουν ξανά. Παράτησα ό,τι συνιστά την προσωπική μου ζωή για να αφοσιωθώ και να αφιερωθώ σε αυτά τα δύο νέα παιδιά. Και φοβόμουν τη συγγραφέα μην καταφύγει σε στερεότυπα και το καταντήσει μελόδραμα ή υπερβολικό ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Προς τιμήν της, η Τατιάνα Τζινιώλη, ξέροντας πως ακροβατεί ανάμεσα σε αγκάθια, κρατά σφιχτά στο χέρι της την ιστορία και την ξεδιπλώνει όσο πρέπει. Κάλλιστα θα μπορούσε ο μέλλων σύζυγος της Κέιτ, τον οποίο εγκατέλειψε για τον Άνταμ, να της κάνει τη ζωή δύσκολη. Το ίδιο και ο πατέρας της. Και το μυθιστόρημα να συγκαταλεγόταν στα χιλιομασημένα κείμενα, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας και προσωπικής ταυτότητας της συγγραφέως. Οπότε, ναι, το ευχαριστήθηκα απόλυτα αυτό το road trip, γιατί οι παρεξηγήσεις ήταν φυσιολογικές, δοσμένες με εκπληκτικό συναισθηματικό περιεχόμενο, οι ανατροπές έρχονταν εκεί που δεν τις περίμενες αλλά δεν έπνιγαν τη ροή της εξέλιξης. Ο Άνταμ και η Κέιτ ωριμάζουν μέσα σε αυτήν και μέσα από αυτήν τη σχέση, έρχονται αντιμέτωποι με τους εαυτούς τους, με τα τραύματα του παρελθόντος, συγκρούονται με τις επιθυμίες, ταυτίζονται και διαφωνούν, ολοκληρώνονται, ωριμάζουν με έναν τρόπο τόσο άμεσο και συγκινητικό που με συγκίνησε και με χαροποίησε για το ταλέντο της Τατιάνας. Υπέροχη γραφή, μελετημένο κείμενο, βαθιά ανθρώπινο και απόλυτα ρεαλιστικό.

Έξυπνη επιλογή να διαδραματίζεται το love story στις Ηνωμένες Πολιτείες και πρωτότυπη η κεντρική ιδέα του ταξιδιού και ο τρόπος που τα δυο παιδιά ήρθαν σε επαφή και γνωρίστηκαν καλύτερα. Το Λος Άντζελες μου συστήθηκε μέσα από τη ζωή των πρωταγωνιστών, έβγαλε στο φως τις τουριστικές και μη γωνίες του και διασκέδασα πολύ με τον τρόπο που ο Άνταμ εισήγαγε την Κέιτ στην junky εκδοχή του φαγητού: χάμπουργκερ, μιλκ σέικ, πατάτες, κόκα κόλες κλπ. Το Σικάγο και το Κολοράντο είναι τα άλλα μέρη όπου με ταξίδεψε το κείμενο.

Η ένστασή μου αφορά το τέλος αλλά και πάλι πιστεύω πως αυτή η επιλογή σχετίζεται με την όλη φιλοσοφία της συγγραφέως για την ιστορία που έχει στα χέρια της. Δε χρειάζεται να τραβάμε στα άκρα κάτι καθημερινό και τόσο όμορφο όσο ο έρωτας, ούτε να προδώσουμε τη ρέουσα γραφή, δίνοντας βάρος σε ακρότητες. Το στυλ της Τατιάνας Τζινιώλη με κέρδισε από τις πρώτες γραμμές και μου χάρισε μια από τις ομορφότερες ιστορίες αγάπης που έχω διαβάσει.

Μια πολύ όμορφη νεανική ιστορία γεμάτη έρωτα, αγάπη, συναισθήματα.

Για τους Έλληνες λάτρεις της σύγχρονης - ερωτικής λογοτεχνίας, και τους αναγνώστες γενικότερα, θεωρώ ότι αποτελεί σταθμό. Με θάρρος, και πολύ πάθος, η συγγραφέας αφέθηκε να δημιουργήσει μια ιστορία ενάντια σε κάθε προκατάληψη που υπάρχει για το είδος, γραμμένο από Έλληνα συγγραφέα. Και οι εκδόσεις Πηγή έκαναν μια τόσο άρτια δουλειά στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο, που ο καθένας μπορεί να πιστέψει ότι κρατά στα χέρια του ένα βιβλίο εξωτερικών προδιαγραφών (αυτό το αναφέρω όχι επειδή υποτιμώ τις προδιαγραφές του εσωτερικού, αλλά λαμβάνοντας υπόψη πως οι εγχώριοι εκδοτικοί δεν έχουν δραστηριοποιηθεί στο 'contemporary', εκτός απ' όσα μεταφρασμένα βιβλία εκδίδουν, τα οποία συνοδεύονται από τα covers που τους δόθηκαν 'έξω')Έχουμε δηλαδή το πρώτο, εντελώς δικό μας, contemporary romance/erotica!