Είκοσι χρόνια τώρα η Λόρα είναι καλή σύζυγος και καλή μητέρα. Στηρίζει τον άντρα της που έμεινε άνεργος, ανησυχεί για τον γιο της, ενθαρρύνει την κόρη της. Έχει πάψει πια να ονειρεύεται ταξίδια μακρινά και ατελείωτες συζητήσεις για τα αγαπημένα της μυθιστορήματα. Δεν είναι ακριβώς δυστυχισμένη. Απλώς δεν ενδίδει στις επιθυμίες της. Συνεπής, ανιδιοτελής, δοτική, ξέρει πώς να σφίξει τα δόντια και να συνεχίσει.
Μια τυχαία συνάντηση στο λόμπι ενός ξενοδοχείου όμως θα σταθεί η αφορμή για να θυμηθεί τη νεανική εκδοχή του εαυτού της και τις προσδοκίες που έτρεφε για το μέλλον της.
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να ερωτευτείς κάποιον;
Έρχεται άραγε μια στιγμή που είναι πια πολύ αργά για να διεκδικήσεις τη ζωή που πάντα επιθυμούσες;
Ή μήπως το χρωστάς στον εαυτό σου να επιδιώξεις έστω και την υπόσχεση της ευτυχίας;