Ουίσκι μπλε, Μπάιλα, Τέσυ, Ψυχογιός

Ουίσκι μπλε

Μυθιστόρημα

Βιβλίο Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα >> Κυκλοφορεί

Κοινοποίηση

Μέση βαθμολογία	Σε αριθμούς	Σύνολο κριτικών
	4.4/5	26

100% των αναγνωστών θα το πρότεινε σε φίλο-η του!

Για να γράψετε και εσείς την κριτική σας για αυτό το βιβλίο, πρέπει πρώτα να συνδεθείτε.

Σύνδεση Τώρα

Λένα Λυμπέρη

19-01-2020 11:16

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ανατρεπτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Martha Kerpeli

21-09-2018 01:09

Υπέρ Διδακτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Αριάδνη Συνάνη

21-07-2018 11:32

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Tilemachos karatzas

06-03-2018 23:45

Υπέρ Interesting

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Dimitris Kwtsos

20-10-2017 13:11

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Ευχάριστο, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Elia Kouri

27-06-2017 15:12

Κάθε μυθιστόρημα επιδέχεται πολλαπλές αναγνώσεις και κατά συνέπεια διαφορετικές αναγνωστικές ματιές. Σύμφωνα με αυτό το αξίωμα, το Ουίσκι Μπλε, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως το οδοιπορικό, η οδύσσεια και ο κύκλος ζωής των Ελλήνων του προηγούμενου αιώνα, υμνώντας τον άθλο τους –μέσα από πίκρες, βάσανα, φτώχεια, μιζέρια και ξεριζωμούς– για να χτίσουν μια καλύτερη ζωή, να παλέψουν για να κατακτήσουν τα όνειρά τους και μέσω αυτής της διαδικασίας να δοκιμάσουν τα όριά τους, τις αντοχές τους και να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους.

Κεντρικό και κομβικό στοιχείο γύρω από το οποίο χτίζεται ο καμβάς του μυθιστορήματος αποτελεί η θάλασσα με το βαθύ μπλε χρώμα της, η οποία είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη ζωή του κεντρικού ήρωα, του Μιχάλη και με τη στόφα του ναυτικού. Η πορεία-περιπέτειά του ξεκινά από την Αίγυπτο και το Πορτ Σάιντ όπου περνά τα πρώτα χρόνια της ζωής του – κρίσιμα παιδικά χρόνια που σημαδεύονται από τον πρόωρο θάνατο του ναυτικού πατέρα του και σμιλεύουν την προσωπικότητά του και την αγάπη του για τη θάλασσα. Στη συνέχεια η πορεία της ζωής του τον φέρνει στα πάτρια εδάφη, στη Σαντορίνη και στον Πειραιά της δεκαετίας του 1950, όπου μαζί με τη μάνα του προσπαθούν να ξαναστήσουν τη ζωή τους και να μην νιώθουν ξένοι στον τόπο τους. Αφετηρία και τελικός προορισμός πάντα η θάλασσα –το «μπλε ουίσκι»– που βρίσκεται πάντα εκεί, έτοιμη να καταπραΰνει τον πόνο, να γαληνέψει την ψυχή. Σε όλους αυτούς τους τόπους, μέσα από την ιδιαίτερα παραστατική και γλαφυρή γραφή της Μπάιλα, ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός της πολιτισμικής παράδοσης του τόπου, των συνηθειών και των εθίμων αυτού. Συνεπώς, το Ουίσκι Μπλε σίγουρα είναι και μια τοιχογραφία εποχής.

Το πεπρωμένο του Μιχάλη τον στέλνει μετανάστη στο Βέλγιο, εργάτη στα ορυχεία της Μαρσινέλ. Εκεί μας αποκαλύπτεται ένας άλλος κόσμος, σκληρός. Βλέπουμε το πώς αντιμετωπιζόταν ο Έλληνας μετανάστης, μέσα από την προσωπική μαρτυρία του ήρωα για τις συνθήκες εργασίας στη γαλαρία, κάτω από τη γη. Τελευταίος του σταθμός για να χτίσει το προσωπικό του όνειρο η μεγάλη Νέα Υόρκη. Εμπειρίες ζωής και πολλές δυσκολίες αλλά και έναν μεγάλο έρωτα συναντά ο πρωταγωνιστής στην κατάκτηση της προσωπικής του αυτογνωσίας. Άπειροι κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν, η ζωή του. Σε πολλά σημεία του βιβλίου η γραφή γίνεται τόσο ακριβής και ζωντανή, πολλές φορές ωμή, που σου μεταδίδει πολυποίκιλα συναισθήματα και πηγαία συγκίνηση.

Μυθιστόρημα χαρακτήρων απόλυτα ατμοσφαιρικό και εικονοποιητικό, με πολυεπίπεδη κινηματογραφική αφήγηση, ρέοντα λόγο και γρήγορο ρυθμό που κυριολεκτικά ρουφάει τον αναγνώστη. Εντυπωσιάζουν τα φιλοσοφικά σχόλια που έντεχνα η συγγραφέας εντάσσει στην αφήγηση χωρίς η ίδια να παίρνει θέση και να δογματίζει.

Μυθιστόρημα-καλειδοσκόπιο που σαφώς προοιωνίζεται την εποχή μας και μας αφορά άμεσα καθώς ενσταλάζει στην ψυχή μας την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, για να παλεύουμε για τα όνειρά μας και διαρκώς να προσπαθούμε. Γιατί η προσπάθεια πάντα ανταμείβεται.

Καλό αναγνωστικό ταξίδι σε μονοπάτια γνήσιας λογοτεχνίας.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Aggeliki Katsimardou

18-09-2016 10:51

Υπέρ Ενδιαφέρον, Καθηλώνει, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Pelina Chamilothori

08-09-2016 14:27

Υπέρ Ενδιαφέρον, Ανατρεπτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Πολύ ωραία ιστορία, με ωραία και πλούσια πλοκή. Θεωρώ ότι αυτό που με κέρδισε σε αυτό το βιβλίο ήταν ότι κατά την περιγραφή της ζωής του πρωταγωνιστή, ξεδιπλώνονταν οι ιστορίες πολλών άλλων ηρώων, το οποίο κάνει το βιβλίο ακόμα πιο συναρπαστικό.

Κάποιες άτυχες για μένα στιγμές ήταν κάποιες περιγραφές που μου φάνηκαν φλύαρες και ανούσιες. Απλά κάποιες σελίδες που θα μπορούσαν να έχουν μείνει εκτός.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Aggelina Papathanasiou

Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!

03-05-2016 18:21

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

14-04-2016 12:09

Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της συγγραφέως Τέσσυς Μπάιλα. Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα. Περιμένω με αγωνία τις "Άγριες θάλασσες" που θα εκδοθούν τον Μάιο από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Η θάλασσα είναι το κοινό μου στοιχείο με τη Τέσσυ Μπάιλα. Το "Ουίσκυ μπλε" σε καθηλώνει, όσο διαβάζεις περιμένεις τις ανατροπές που έρχονται. Σας το συστήνω....

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Αφροδιτη Κρεμμύδα

Υπέροχο!

03-03-2016 12:54

Υπέρ Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Η ζωή του Μιχάλη κάνει τους κύκλους της. Αίγυπτος, Σαντορίνη, Πειραιάς, Βέλγιο, Αμερική και πάλι Πειραιάς κύκλοι ζωής που ολοκληρώνονται πάντα με το βαθύ μπλε σημάδι της θάλασσας. Ο Μιχάλης και οι άνθρωποι που ταξίδεψαν μαζί του στο δύσκολο και μακρύ ταξίδι που λέγεται ζωή,παρουσιάζονται αναγλυφοι μέσα στις σελίδες, τους βλέπεις, τους ακούς, τους μυριζεις, τους αγγιζεις. Αυτό το βιβλίο σε μεθαει σαν ακριβό παλιό ουίσκι που άλλοτε το πινεις γιά να αντεξεις στα δύσκολα και άλλοτε γιά γιορτασεις τη χαρά σου. Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι και στο ταξίδι θα συναντήσεις και φουρτούνες και ήρεμες θάλασσες αλλά στο τέλος θα ρίξεις άγκυρα στο λιμάνι σου, φτάνει να κρατάμε γερά το τιμόνι και να μην αφήσουμε τα κύματα να μας παρασύρουν! Αυτό το βιβλίο είναι Ζωντανό, νομίζεις πως παρακολουθείς ταινία να ξετυλίγεται μπροστά σου καθώς γυριζεις τις σελίδες!

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Anastasia Dimitropoulou

29-02-2016 10:42

Ο παφλασμός ενός κύματος δεν μπορεί να εξηγήσει ολόκληρη τη θάλασσα, αλλά μπορεί για πάντα να δέσει τις καρδιές των ανθρώπων μαζί της. Να χαράξει πάνω τους ένα ανεξίτηλο σημάδι που θα τους θυμίζει πως η θεραπεία σε κάθε λογής βάσανο και στεναγμό, δεν είναι παρά το αλμυρό νερό. Αλμυρός είναι ο ιδρώτας, τα δάκρυα και το ίδιο το γαλάζιο της κορμί που όλους τούς πλανεύει.

Ο Μιχάλης, γιος της Βιργινίας και του καπετάν Βαγγέλη, τούτος ο ταλανισμένος πρωταγωνιστής του βιβλίου της Τέσυς Μπάιλα, το ξέρει καλύτερα απο τον καθένα αυτό.Ίδρωσε κι έκλαψε πικρά η παιδική ψυχή του, αφήνοντας μια για πάντα την Αλεξάνδρεια κι όλο το βιος της οικογένειάς του πίσω, ίδρωσε και παραδάρθηκε για να αναζητήσει μες στα σπλάχνα μιας άγνωστης κι αφιλόξενης γης το κάρβουνο και την καλύτερη τύχη, μάτωσε τα μάτια και τους πνεύμονές του, άγγιξε φευγαλέα το αμερικάνικο όνειρο, και παραδόθηκε σε έναν έρωτα που θα αντικαθιστούσε το αίμα στις φλέβες του, με ένα άλλο φλογερό υγρό, με ένα ουίσκι μπλε. Άνοιξαν ποικίλοι κύκλοι ζωής μπροστά του, άλλοι έκλεισαν βίαια, κι άλλοι δεν έκλεισαν ποτέ, κι εκείνος που δοκιμάστηκε στα γρανάζια τους, έμαθε τη δύναμή του κι εκείνη την απαράμιλλη σοφία της ψυχής που κατά τον Προυστ, δε μας απονέμεται ούτε και χαρίζεται σε όλους. Πρέπει να την ανακαλύψουμε μόνοι μας στους δρόμους της μοίρας όσο δύσβατοι και κακοτράχαλοι κι αν είναι, μέσα απο ένα ταξίδι απο το οποίο κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να μάς γλιτώσει, ή να πραγματοποιήσει για δικό μας λογαριασμό. Άλλωστε τα ταξίδια όπως κι η αγάπη, εκφράζουν μια προσωπική απόπειρα να μετατραπεί η ελπίδα μας σε πραγματικότητα. Η ελπίδα του Μιχάλη ήταν να τον αγκαλιάσει κάποτε η θάλασσα, να ταυτίσει το παράξενο σημάδι της όχι με εκείνο στο καμένο μπράτσο του μα με της καρδιάς του.

Με σύντομες, ενδιαφέρουσες ιστορίες των υπόλοιπων ηρώων, ανατρεπτικά γεγονότα στην πορεία του Μιχάλη, διάχυτη αφηγηματική ευαισθησία, κειμενική καλαισθησία, ρεαλιστικούς διαλόγους και περιγραφές, η Τέσυ Μπάιλα προσφέρει στους αναγνώστες της μιαν εμπειρία υψηλού λογοτεχνικού επιπέδου. Σκιαγραφεί χαρακτήρες που έχουν κάτι ανάγλυφο, όνειρα, φόβους, προσδοκίες που συμπαρασύρουν όλους μας σε ένα ταξίδι πότε πάνω στα θαλασσιά σεντόνια, πότε πλάι τους, πότε στη βουή και τη μαυρίλα των ορυχείων του Βελγίου και για συντροφιά διαλέγει μια τη νοσταλγική φυσαρμόνικα που αλλάζει χέρια και ζωές σα γυναίκα της νύχτας, και μια το ουίσκι που σε ενός βέρου θαλασσινού τα μάτια, όπως ο Μιχάλης, θα παίρνει παντοτινά κυανές αποχρώσεις. Κι αν τα ταξίδια του κορμιού παύουν σαν απαντήσει το λιμάνι του, οι περιπλανήσεις του νου συνεχίζονται χάρη στα βιβλία που γεννιούνται απο την αγάπη των δημιουργών τους, που είναι ταυτόχρονα ικανή να τούς εξασφαλίσει μια θέση περίοπτη στις βιβλιοθήκες μας. Το Ουίσκι μπλε μεθά τον αναγνώστη με την έντονη μυρωδιά του, ενώ προσφέρει απλόχερα και ένα σημαντικό μάθημα ζωής στις σελίδες του: δεν έχει σημασία το πού στεκόμαστε, αλλά η κατεύθυνση στην οποία τραβάμε. Για να προσεγγίσουμε το λιμάνι, πρέπει καμια φορά να πνέουμε με ούριο άνεμο, και πότε ενάντια στις φουρτούνες του νερού. Δεν πρέπει ποτέ όμως να μάς παρασύρει το ρεύμα ή να μας κρατά δεμένους μια βαριά, σκουριασμένη άγκυρα.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Amalia Kouvela

12-01-2016 12:46

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Ανατρεπτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Sofia Zografou

Μυρίζει το "μπλέ "της θάλασσας ...

22-10-2015 18:06

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Μου άρεσε πολύ.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Εφη Κασιδωνη

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

11-10-2015 14:56

Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ένα βιβλίο που περιγράφει με εξαιρετικό τρόπο το ταξίδι ζωής του ήρωα (από την Αίγυπτο στη Σαντορίνη μέχρι τα ορυχεία του Βελγίου και στο τέλος τον Πειραιά και την Τρούμπα), την προσπάθεια επιβίωσής του και τα άνειρά του. Ιδιαίτερα συγκλονιστική είναι η περιγραφή της ζωής των ανθρακορύχων - μεταναστών στο Βέλγιο. Το κομμάτι αυτό του βιβλίου αποτελεί ένα μάθημα ζωής. Λάτρεψα τον ήρωα του βιβλίου, ο οποίος κάνοντας ένα ταξίδι κάνει ένα ταξίδι που τον οδηγεί στον εαυτό του, μαθαίνοντας συγχρόνως ότι οι απώλειες στη ζωή γίνονται αφορμή να γνωρίσει το δικό του όριο στον πόνο και τον πραγματικό του εαυτό, όπως χαρακτηριστικά τονίζει η συγγραφέας.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Vicky Ziliaskopoulou

31-08-2015 10:06

Υπέρ Συναρπαστικό, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή

Κατά

Μου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο. Παρακολουθούμε τη ζωή του Μιχάλη, ενός άξιου παλικαριού που δε φοβάται να δουλέψει σκληρά προκειμένου να επιβιώσει.

Το μοναδικό που έχει αυτό το βιβλίο είναι το καταπληκτικό δέσιμο των πολλών επιμέρους ιστοριών από τις οποίες αποτελείται: κάθε ήρωας, όσο μικρό ρόλο και αν παίζει στην εξέλιξη της βασικής πλοκής του μυθιστορήματος, έχει να μας διηγηθεί μια ιστορία. Και κάθε μια από αυτές είναι εξαιρετική, αφορά γεγονότα της Αιγυπτιακής ή της Ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ου αιώνα και είναι γραμμένη με τόσο όμορφο τρόπο που βυθίζεσαι και μαθαίνεις χωρίς να το καταλάβεις.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Άννα Κοντίδου

12-06-2015 22:44

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Dorina Marinaki

30-03-2015 21:37

Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Christos Anastasopoulos

22-03-2015 11:32

Υπέρ Ενδιαφέρον, Πρωτότυπο, Διδακτικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Elpida Triantafyllou

31-01-2015 08:25

Απέχει πολύ από το άλλο βιβλίο της. Το μυστικό ήταν η ζάχαρη ήταν τέλειο.

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μαρία Παπαπαναγιώτου

31-01-2015 21:21

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μπεττυ Κομποχολη

04-01-2015 10:02

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Evi Anastasiadou

03-01-2015 09:59

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Μαρια Κουλουρη

05-12-2014 16:41

Υπέρ Συναρπαστικό

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Πάνος Τουρλής

Ένας ευτυχής συγκερασμός Καβάφη και Ομήρου

27-11-2014 18:01

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Καθηλώνει, Πρωτότυπο, Ανατρεπτικό, Διδακτικό, Γρήγορο, Πλούσια πλοκή, Τεκμηριωμένο

Κατά

Η Τέσυ Μπάιλα, ενας ευτυχής συγκερασμός Καβάφη και Ομήρου, ανεβάζει τον πήχη της γραφής της ένα σκαλοπάτι ψηλότερα και μας χαρίζει το Ουίσκι μπλε, ένα αξέχαστο μυθιστόρημα με ένα από τα ωραιότερα εξώφυλλα που έχω δει σε βιβλίο. Νομίζετε ότι ο Οδυσσέας γύρισε στην Ιθάκη και στην Πηνελόπη του και η ιστορία τελείωσε εκεί; Κάνετε λάθος, ο Οδυσσέας γέννησε απογόνους που αναζητούν τη δική τους πατρίδα και ταξιδεύουν στις άκρες της γης ψάχνοντας το δικό τους μέλλον και αναζητώντας την άκρη της κλωστής που θα τους δέσει γερά με τη ζωή. Ένας τέτοιος απόγονος είναι και ο Μιχάλης του μυθιστορήματος, μια τσακισμένη σβούρα στην αλάνα του χρόνου που στριφογυρίζει από δω κι από κει, ανάλογα με τη φορά του ανέμου της μοίρας και την κλίση του εδάφους της τύχης. Ένας άντρας χαμένος στους δαιδάλους της καθημερινότητας, που ακούει τη φωνή της επίτευξης να αντηχεί στους τοίχους γύρω του και δεν καταφέρνει να βρει τη σωστή γωνία και να στρίψει.

Ουίσκι μπλε, διάφανο σαν την ψυχή του Μιχάλη, καυτό σαν τη λάβα του ηφαιστείου που ανάγκασε τους γονείς του να εγκαταλείψουν τη Σαντορίνη της δεκαετίας του 1950 για να έρθουν στην Αθήνα, γαλάζιο σαν την κουβέρτα της θάλασσας που καλεί, σαν ανικανοποίητη ζωντοχήρα, κοντά της άντρες ολοζώντανους, στιβαρούς, ετοιμοπόλεμους, για να χορτάσει τη δίψα της και να ικανοποιήσει τον εγωισμό της. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο συναισθήματα, εικόνες, ήχους, μυρωδιές, ιστορίες, χαρακτήρες. Κάθε σελίδα κι ένα κύμα που ή σε ανεβάζει ψηλά ή σε καταβαραθρώνει, κάθε λέξη κι ένα σκάφος που σε φέρνει όλο και πιο κοντά στον φάρο του τέλους της ιστορίας, όμως αποζητάς με λαχτάρα να παρεκκλίνεις της πορείας αυτής, να γευτείς με την ησυχία σου την αρμύρα του συγγραφικού ύφους, να χαϊδέψεις με τη σκέψη σου το μυαλό που έχει γεμίσει με όλες αυτές τις εικόνες κι έχει προβληματιστεί σε πρωτόγνωρο βαθμό από όσα η δεξιοτέχνις συγγραφέας επιλέγει να σου παρουσιάσει.

Τι άλλο μπορεί να νιώσει κανείς για ένα κείμενο που από την αρχή κιόλας καλωσορίζει τον αναγνώστη χαρίζοντάς του λέξεις γλαφυρές, τρισδιάστατες, και τον τυλίγει με προτάσεις σαν αυτήν: «Κανένας ναυτικός δεν κατάφερνε ν’ αποχωριστεί ποτέ τη θάλασσα και ο Μιχάλης την ένιωθε να κυλά στις φλέβες του από πάππου προς πάππου, να μπαίνει στο αίμα του και να θρέφει την καρδιά του. Την ένιωθε να ζαλίζει τις αισθήσεις του, σαν το ουίσκι που συνήθιζε να πινει καμιά φορά τα τελευταία χρόνια, όταν ήθελε να ξεχαστεί και αναζητούσε μιαν άλλη θάλασσα για να πλεύσει μέσα στακύματά της. Ένα ουίσκι δυνατό και καλόπιοτο και το ίδιο εθιστικό...Ένα ουίσκι, μπλε, όσο πιο βαθύ μπλε ήταν το χρώμα του, τόσο μεγαλύτερος γινόταν ο εθισμός του» (σελ. 18).

Το βιβλίο μας ταξιδεύει στο Πορτ Σάιντ, όπου ξεκίνησε να χτίζεται ελληνική παροικία τα χρόνια που χτιζόταν η διώρυγα του Σουέζ, στη Σαντορίνη με το καταστρεπτικό ξύπνημα του ηφαιστείου της το 1950, στο Βέλγιο του 1956, οπότε και αυξήθηκε το μεταναστευτικό ρεύμα προς τα εκεί ένεκα η ζήτηση χεριών για εξόρυξη άνθρακα από τα μεταλλεία της χώρας, αν και στα μαγαζιά απαγορεύονταν «οι Έλληνες, οι Ιταλοί κι οι σκύλοι» (στην πόλη Μαρσινέλ του Βελγίου σημειώθηκε τότε το πιο σοβαρό πολύνεκρο εργατικό ατύχημα σε ανθρακωρυχείο) και στην περιβόητη Τρούμπα αλλά και ευρύτερα στον Πειραιά της αναπτυσσόμενης μετεμφυλιακής Ελλάδας, στον Πειραιά της μέρας με τους αχθοφόρους, τους λιμενεργάτες και τους λιμενικούς, και της νύχτας, εμ τους κουτσαβάκηδες, τις πόρνες και τους κλέφτες. Παρέα στις αναζητήσεις του Μιχάλη για επαγγελματική αποκατάσταση και προσωπική ευτυχία μια φυσαρμόνικα, που ξέρει να τραγουδά από μόνη της λες το πιο ρομαντικό τραγούδι, αυτό της Αριάδνης.

Ένας ζωγραφικός πίνακας αυτό το μυθιστόρημα, με φόντο και προοπτική, γεμάτος χαρακτήρες, άλλους στη σκιά και άλλους στο φως, που όλοι πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή και πότε τον βοηθάνε, πότε τον εξαπατούν. Γεμάτος ο πίνακας αυτός ιστορίες, επάλληλους κύκλους που ολοκληρώνονται σταδιακά, ανθρώπους που παίζουν σκάκι με τη μοίρα τους γεμάτοι αγωνία για την έκβαση. Η συγγραφέας κάπου κάπου διακόπτει τη ροή της αφήγησης για να μας γυρίσει στο μέλλον ή στο παρελθόν κι αυτό βοηθάει στην κλιμάκωση της αγωνίας για την εξέλιξη της πλοκής. Ο χειρισμός λοιπόν είναι αριστοτεχνικός, η επιλογή των χαρακτήρων μοναδική και η σκιαγράφησή τους ανεπανάληπτη. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα και με όλη μου την καρδιά!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Κοιτούσε την πλανεύτρα θάλασσα –μια γυναίκα ξελογιάστρα ήταν του λόγου της. Χαμογέλασε και το χαμόγελό του ήταν χάδι πάνω στο ατίθασο κορμί της». (σελ. 17).

«Γιατί, ξέρεις, δεν τους σηκώνει όλους η θάλασσα. Άλλους τους θέλει κι άλλους όχι. Εκείνη διαλέγει όποιον θέλει. Κάνει το κουμάντο της μαζί σου κι αν είσαι τυχερός και σε διαλέξει, θα αφήσει το σημάδι της επάνω σου και τότε θα το ξέρεις κι εσύ. Αλλιώς, όσο κι αν θες τίποτα δε γίνεται» (σελ. 82).

«Μετανάστης θα πει ξένος, μάνα, θα πει μόνος, έρημος...αυτό θα πει και τίποτα περισς΄τοερο, θα πει φτώχεια και μοναξιά. Στην ξένη χώρα λίγες πόρτες ανοίγουν...κι όταν ανοίξουν σε κοιτούν σα να πρόκειται κακό να τους κάνεις. Και δε σου μιλούν. Λες και φοβούνται ακόμα και τα λόγια τους να σου χαρίσουν, οι άνθρωποι σε αποφεύγουν» (σελ. 200).

«Είπα ν’ αλλάξω τόπο μήπως και βγει από μέσα μου ο πόνος, μα να εδώ στρογγυλοκάθεται ακόμα, είπε κι έκανε μια κίνηση με το χέρι του να δείξει το μέρος της καρδιάς του» (σελ. 236).

«Ένας αλλόκοτος θίασος σκιών βιαζόταν να βγει ξανά στο φως. Μαριονέτες οι οποίες κινούνταν με δυσκολία και υπάκουαν σε κινήσεις προκαθορισμένες από κάποιο αόρατο νήμα. Η καρβουνόσκονη είχε ποτίσει τα ρούχα τους, το δέρμα τους, τα πνευμόνια τους αλλά κυρίως τα όνειρά τους» (σελ. 246).

«Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από ένα βαπόρι τι θα πει αποχωρισμός, συλλογίστηκε, καθώς είδε ένα ογκώδες πλοίο να περνά τη μπούκα του λιμανιού και να μπαίνει στο λιμάνι με αργές, ζυγιασμένες κινήσεις. Μόνο ένα βαπόρι ξέρει να ξεχωρίζει τον πόνο του φευγιού από την προσμονή της επιστροφής, τα δάκρυα του ξεριζωμού από εκείνα της χαράς του γυρισμού, σκέφτηκε...» (σελ. 313).

«Όποιος έχει περάσει τη ζωή του δίπλα στη θάλασσα γνωρίζει καλά ότι όλα τα λιμάνια ζουν δυο παράλληλες ζωές. Μια το πρωί, με τον μόχθο και τη δουλειά των λιμενεργατών, τους αποχωρισμούς και τα ατέλειωτα αντίο, εκείνες οι ώρες που γεμίζουν τον αέρα του λιανιού με θλίψη λίγο προτού λύουν τακ αράβια τουςκάβους για να εισχωρήσουν ηδονικά στο θαλασσινό σώμα, και μία, ολότελα διαφορετική ζωή, το βράδυ, όταν μοιάζει όλα να ησυχάζουν και το λιμάνι να αδειάζει...Ένας ολόκληρος κόσμος κινείται στο περιθώριο και κάνει την εμφάνισή του αμέσως μόλις σβήσει το φως του ήλιου, για να εξαφανιστί, ως διά μαγείας, λίγο πριν από την επόμενη ανατολή» (σελ. 322).

«Χαλασμένες ζωές, ζωές του λιμανιού, φίλε μου, μα κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει κανένα για τη ζωή του. Δικά του είναι τα λάθη και τα πληρώνει. Δικά του και κανενός αλλουνού» (σελ. 350).

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Costas Avgerinos

27-11-2014 18:58

Υπέρ Ενδιαφέρον, Συναρπαστικό, Πλούσια πλοκή

Κατά

Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;

Ναι

Όχι

Το ακολουθούν	4
Το έχουν	34
Το θέλουν	9
Αγαπημένο τους	2
Το δανείζουν	0
Το δάνεισαν	0
Το δανείστηκαν	2
Το διάβασαν	31
Το διαβάζουν	1
Το χαρίζουν	0
Το ανταλλάσσουν	3

Θέλετε να λαμβάνετε ενημέρωση από το Bookia;

Βιβλιοπωλεία κοντά μου!